حديث الغدير الاسناد التاريخية (کتاب)

عبد الحسين امينی (تبریزی، نجفی، م ۱۳۹۰ق).

مركز الغدير للدراسات الاسلامية (دائرة معارف الفقه الاسلامی)، قم، اول، ١٤١٩ ق،1999م.

رقعی، 206 ص.

در این کتاب طی سه فصل ابحاثی دربارۀ سند و دلالت حدیث غدیر و معنی کلمۀ مولی آمده است.

توضیح این ابحاث چنین است:

1. سند احادیث غدیر:

نظریات بزرگان از حفّاظ،

محاکمه ای درباره سند حدیث،

آیا اینکه حدیث غدیر را غیر از احمد بن حنبل هیچ کس در کتابش نیاورده حقیقت دارد؟

بخاری و مسلم و صحت حدیث غدیر،

حد تواتر

۲. میعاد حدیث غدیر:

مفاد حدیث غدیر در شعر عربی،

مفاد آن نزد آنانی که همزمان با نزول وحی بوده اند،

صیغۀ «مفعل» به معنای «افعل» است،

کلام رازی در مفاد حدیث غدیر،

جواب از کلام رازی،

شبهه نزد علما،

کلامی دیگر از رازی و جواب آن،

جواب رازی از آنچه ثابت کردیم،

دهلوی و معنی مولی،

نگرشی در معانی مولی،

آیا مراد از مولی محبّ و یار است،

معانی دیگر که ممکن است از کلمه «مولی» آنها اراده شده باشد،

اولی در هر چیز نتیجه نهایی در تحقیق در کلمۀ «مولی» است

3. تعیین معانی اولویت:

قرائنی که کمک به معنای اولویت می نماید،

احادیث در این باره،

تفسیر کنندۀ معنای مولی و اولویت،

کلماتی دربارۀ مفاد،

حدیث از بزرگان عامه در تألیفاتشان است.

خاتمه:

توضیح واضح در مورد مفاد حدیث،

ملحق حدیث غدیر از صحابه و تابعین،

حدیث در بالاترین درجه تواتر است و کسی نمی تواند آن را انکار کند مگر منافق جاهل.