آيه ۱۸۸ اعراف و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:




پيامبر صلى الله عليه و آله در فراز پايانى بخش هفتم خطبه غدير نسبت خود را با على‏ عليه السلام در چند جمله بيان فرمود.


در شروع و به عنوان ابتدا با اشاره به آيه ۱۸۸ سوره اعراف:{{قرآن|اِنْ اَنَا اِلاّ نَذيرٌ وَ بَشيرٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ}}فرمود:
آیه ۱۸۸ سوره اعراف از جمله آیاتی دانسته شده که در خطبه غدیر آمده است. موقعیت آیه در خطبه چنین ترسیم شده است: پيامبر صلى الله عليه و آله در قسمت پايانى بخش هفتم خطبه غدير نسبت خود را با على‏ عليه السلام در چند جمله بيان کرد.


{{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، اَلا و اِنّى اَنَا النَّذيرُ وَ عَلِىٌّ الْبَشيرُ}}:
پیامبر صلی الله علیه و آله در شروع با اشاره به آيه ۱۸۸ سوره اعراف: {{قرآن|اِنْ اَنَا اِلاّ نَذيرٌ وَ بَشيرٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ|ترجمه=من جز بيم‌دهنده و بشارتگر براى گروهى كه ايمان مى‌آورند نيستم}} فرمود: {{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، اَلا و اِنّى اَنَا النَّذيرُ وَ عَلِىٌّ الْبَشيرُ|ترجمه=اى مردم، بدانيد كه من نذير و ترساننده‌ام و على بشارت‌دهنده است}}<ref>سخنرانى استثنائى غدير، ص۲۰۱-۲۱۲.</ref>
 
اى مردم، بدانيد كه من نذير و ترساننده ‏ام و على بشارت دهنده است.<ref>سخنرانى استثنائى غدير، ص۲۰۱-۲۱۲.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۷

آيه ۱۸۸ اعراف و غدیر
آيه ۱۸۸ اعراف و غدیر
مشخصات آیه
نام سورهاعراف
شماره آیه۱۸۸
جزء۹
محتوای آیه
مکان نزولمکه
ترتیل آیه



آیه ۱۸۸ سوره اعراف از جمله آیاتی دانسته شده که در خطبه غدیر آمده است. موقعیت آیه در خطبه چنین ترسیم شده است: پيامبر صلى الله عليه و آله در قسمت پايانى بخش هفتم خطبه غدير نسبت خود را با على‏ عليه السلام در چند جمله بيان کرد.

پیامبر صلی الله علیه و آله در شروع با اشاره به آيه ۱۸۸ سوره اعراف: Ra bracket.png اِنْ اَنَا اِلاّ نَذيرٌ وَ بَشيرٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ؛ من جز بيم‌دهنده و بشارتگر براى گروهى كه ايمان مى‌آورند نيستم La bracket.png فرمود: «مَعاشِرَ النّاسِ، اَلا و اِنّى اَنَا النَّذيرُ وَ عَلِىٌّ الْبَشيرُ؛ اى مردم، بدانيد كه من نذير و ترساننده‌ام و على بشارت‌دهنده است»[۱]

پانویس

  1. سخنرانى استثنائى غدير، ص۲۰۱-۲۱۲.

منابع

  • سخنرانی استثنائی غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.