شبهه ابن تیمیه در فرازی از خطبه غدیر

شبهه ابن‏تيميه در فرازى از خطبه غدير××× 2 مائده غدير )جعفرپور( : ص 88 87 . ×××

  ابن‏تيميه در مورد اين فراز از خطبه غدير كه مى‏فرمايد: و انصر من نصره و اخذل من خذله، مى‏نويسد××× 3 منهاج السنه: ج 20. ×××: آنچه معلوم است اينكه دعاى پيامبرصلى الله عليه وآله مستجاب است، در حالى كه دعاى پيامبرصلى الله عليه وآله اجابت نشد و دشمنان على‏عليه السلام بر او پيروز شدند و دوستانش شكست خوردند. پس اصل دعا بايد دروغ باشد.

در جواب مى‏گوييم:

اولاً: ظاهراً ابن‏تيميه به نحوه اجابت توجهى نداشته است! خداوند در قرآن كريم مى‏فرمايد: »انا لننصر رسلنا و الذين آمنوا فى الحياة الدنيات و يوم يقوم الاشهاد«××× 1 غافر /  51 . ×××: به يقين ما فرستادگان خود را و كسانى كه ايمان آوردند در زندگى دنيا و روزى كه گواهان )براى شهادت( به پا مى‏ايستند يارى مى كنيم. با توجه به اين آيه كه خداوند وعده نصرت داده، چگونه كفار پيامبران‏عليهم السلام و مؤمنين را كشتند و آزارشان دادند و يا بر آنان پيروز شدند؟

حضرت ابراهيم‏عليه السلام -  كه از پيامبران بزرگ الهى است -  در نهايت مغلوب نمرود گرديد و از وطنش طرد شد! چگونه نتوانست به كمك خداوند نمرود را سرنگون سازد؟

اصحاب اخدود و پيامبرشان كه براى ايمانشان به خدا در درون گودال‏هاى پر از آتش افكنده شدند و همگى سوختند××× 2 اشاره به آيات 6  - 4 سوره بروج. ×××، چگونه مورد يارى خداوند واقع شدند؟ پس يارى كردن خداوند در پيروزى مادى و غالب شدن محدود نيست.

ثانياً: ابن‏تيميه يا بايد بگويد نحوه نصرت الهى و تحقق خواست خداوند هميشه پيروزى و برترى يافتن در ميدان نبرد و از بين بردن دشمنان خداوند نيست بلكه صورت يا صور ديگرى دارد، و يا دست از اشكال خود بردارد.

ثالثاً: دعاى پيامبرصلى الله عليه وآله هم آنگاه كه به اجابت برسد تبديل به وعده الهى مى‏شود و مى‏بايست به نحوه نصرت الهى توجه كرد. چه بسا يارى خداوند به صورت نيرويى آشكار شود كه انسان مؤمن را در برابر مشكلات مقاوم گرداند. با توجه به خطبه غدير، دشمنان اميرالمؤمنين على‏عليه السلام دشمنان خداوند هستند. دشمن حضرت على‏عليه السلام بودن و در نهايت دشمن خدا بودن، مى‏تواند باعث دور شدن از رحمت الهى و لطف الهى در دنيا و آخرت باشد، كه اين بزرگ‏ترين مجازات است.××× 1 جزوه بررسى آيه شريفه اكمال: ص 30. ×××