آيه ۴۹ اعراف و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
== «ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لا اَنْتُمْ تَحْزَنُونَ»<ref>چهارده قرن با غدير، ص۲۵؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۵۳؛ اسرار غدير، ص۶۰. </ref> ==
{{جعبه اطلاعات آیه
   پس از اعتراض حارث فهرى در غدير به امر امامت و ولايت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام و نزول سنگ آسمانى بر او و كلماتى از پيامبر صلى الله عليه و آله در اين باره، حضرت خطاب به جمعيت فرمود:
| عرض =
| تصویر =
| اندازه تصویر =
| توضیح_تصویر =
| عنوان =
| سوره =
| آیه =
| جزء =
| شأن نزول =
| مکان نزول =  
| موضوع =  
| صوت =  
| ترجمه صوتی =  
}}
 
پس از اعتراض حارث فهرى در غدير به امر امامت و ولايت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام و نزول سنگ آسمانى بر او و كلماتى از پيامبر صلى الله عليه و آله در اين باره، حضرت خطاب به جمعيت فرمود:


آيا با چشم خود ديديد؟ گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؟
آيا با چشم خود ديديد؟ گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؟
خط ۱۲: خط ۲۷:
سپس به آيه ۷۲ سوره توبه {{قرآن|وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ اَكْبَرُ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعظيمُ}} اشاره كرده فرمود:
سپس به آيه ۷۲ سوره توبه {{قرآن|وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ اَكْبَرُ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعظيمُ}} اشاره كرده فرمود:
»
»
«آنان با رضايت بزرگ خدا تأييد شده ‏اند و اين رستگارى بزرگ است، تا هنگامى كه در مقام قدس در محضر رب العالمين ساكن شوند».<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۷،۱۶۲،۱۳۶. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۱۴۴،۱۲۹،۵۷،۵۶. الغدير: ج ۱ ص ۱۹۳. </ref>
«آنان با رضايت بزرگ خدا تأييد شده ‏اند و اين رستگارى بزرگ است، تا هنگامى كه در مقام قدس در محضر رب العالمين ساكن شوند».<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۷،۱۶۲،۱۳۶. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۱۴۴،۱۲۹،۵۷،۵۶. الغدير: ج ۱ ص ۱۹۳. </ref><ref>چهارده قرن با غدير، ص۲۵؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۵۳؛ اسرار غدير، ص۶۰.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:قرآن و غدیر]]
[[رده:قرآن و غدیر]]

نسخهٔ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۱

مشخصات آیه
محتوای آیه


پس از اعتراض حارث فهرى در غدير به امر امامت و ولايت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام و نزول سنگ آسمانى بر او و كلماتى از پيامبر صلى الله عليه و آله در اين باره، حضرت خطاب به جمعيت فرمود:

آيا با چشم خود ديديد؟ گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؟

گفتند: آرى. فرمود: «خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد، و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند.

گويا على و شيعيانش را مى ‏بينم كه در روز قيامت سوار بر شترانى به طرف باغ هاى بهشت برده مى ‏شوند، در حالى كه چهره‏ هايشان جوان و تاج بر سر و سرمه كشيده ‏اند».

حضرت در ادامه سخنانش به آيه ۴۹ سوره اعراف Ra bracket.png ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لا اَنْتُمْ تَحْزَنُونَ La bracket.png اشاره كرده فرمود: «ترسى بر آنان نيست و محزون نمى ‏شوند».

سپس به آيه ۷۲ سوره توبه Ra bracket.png وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ اَكْبَرُ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعظيمُ La bracket.png اشاره كرده فرمود: » «آنان با رضايت بزرگ خدا تأييد شده ‏اند و اين رستگارى بزرگ است، تا هنگامى كه در مقام قدس در محضر رب العالمين ساكن شوند».[۱][۲]

پانویس

  1. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۷،۱۶۲،۱۳۶. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۱۴۴،۱۲۹،۵۷،۵۶. الغدير: ج ۱ ص ۱۹۳.
  2. چهارده قرن با غدير، ص۲۵؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۵۳؛ اسرار غدير، ص۶۰.