۲۱٬۹۷۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۸۹: | خط ۱۸۹: | ||
بحث پنجم: آثار طهارت مولد در قيامت | '''بحث پنجم: آثار طهارت مولد در قيامت''' | ||
منظور از طهارت مولد نتيجه نهايى آن در روز جزاست و اين طهارت با طهارت بهشت پيوند خورده و آن روز همه حلال زادگان علنى و شناخته مىشوند. | منظور از طهارت مولد نتيجه نهايى آن در روز جزاست و اين طهارت با طهارت بهشت پيوند خورده و آن روز همه حلال زادگان علنى و شناخته مىشوند. | ||
پيامبر صلى الله عليه و آله به اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: روز قيامت مردم با نام مادرانشان خوانده مى شوند مگر شيعيان تو كه با نام پدرانشان خوانده مىشوند، و اين به خاطر پاک بودن ولادتشان و حلال زاده بودنشان است.<ref>بحار الانوار: ج ۲۷ ص ۱۵۰ ح ۱۷، ص ۱۵۵ ح ۲۸.</ref> | |||
يعنى نسب صحيح باعث مى شود كه روز قيامت بگويند: «فلانى پسرِ فلان مَرد» ، ولى وقتى نسب صحيح نباشد و پدر معروف در دنيا پدرِ واقعىِ او نباشد - يا از جهت باطل بودن ازدواج او يا زناكار بودن و فرزند ديگران را به شوهر ملحق نمودن - در اين صورت پدرى ندارد تا او را با نام پدر بخوانند، و راهى نيست جز آنكه بگويند: «فلانى فرزندِ فلان زن» كه از او به دنيا آمده است. | |||
در ورود به بهشت نتيجه قاطع به نمايش گذاشته مى شود. امام صادق عليه السلام مى فرمايد: خداوند عز و جل بهشت را طاهر مطهر خلق نموده است. بنابراين جز كسى كه ولادتش طيّب و پاک باشد وارد بهشت نمى شود.<ref>بحار الانوار: ج ۵ ص ۲۸۵ ح ۴، ص ۲۸۷ ح ۱۱.</ref> | |||
جالب تر اينكه اين افتخار را هنگام ورود به بهشت گوشزد بهشتيان مى كنند كه «سَلامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ» يعنى ولادت شما طيب است و حلال زاده ايد، چرا كه وارد بهشت نمى شود مگر حلال زاده، «فَادْخُلُوها خالِدِينَ» .<ref>بحار الانوار: ج ۲۷ ص ۱۴۷ ح ۷.</ref> | |||
'''بحث ششم: كثرت خبيث و قلت طيّب''' | |||
آنچه در ابتداى نظر باعث وحشت مى شود كثرت خبيثان در هر زمانى است كه مخالفان اهل بيت عليهم السلام هستند در حالى كه خداوند صريحاً فرموده: «قُلْ لا يَسْتَوِى الْخَبِيثُ وَ الطَّيِّبُ وَ لَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ»<ref>مائده / ۱۰۰.</ref>، يعنى: «بگو خبيث و طيب مساوى نخواهد شد اگر چه كثرت خبيث تو را به تعجب وا دارد» ! | |||
با اين آيه قرآن كريم دلها آرام مىگيرد، كه كثرت خبيث نه تعجب دارد و نه وحشت. و نيز اينكه آنچه نزد خداوند ارزش دارد همانا طيب است و بس، اگر چه طيب يک نفر باشد و آنكه نزد خدا ارزش ندارد همانا خبيث است اگر چه همه عالم باشند. | |||
لذا خداوند مرحله نهايى خبيث از طيب را چنين بيان فرموده است: «لِيَمِيزَ اللَّه الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَ يَجْعَلَ الْخَبِيثَ بَعْضَهُ عَلى بَعْضٍ فَيَرْكُمَهُ جَمِيعاً فَيَجْعَلَهُ فِىجَهَنَّمَ أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ»<ref>انفال / ۳۷.</ref>، يعنى: «تا خداوند خبيث را از طيب جدا كند و خبيث ها را كنار هم قرار دهد و همه را متراكم كند و سپس در جهنم قرار دهد كه اينان زيانكارانند» . | |||
پس خداوند پس از جداسازى خبيث و طيب، خبيثان را هر قدر كه باشند مجموعاً به جهنم مى ريزد و صفحه وجود را از شرشان پاک مىكند و آنچه مى ماند فقط طيب خواهد بود. | |||
اينجاست كه شيرينى اين احاديثِ ولايت را از عمق جان احساس مى كنيم كه خداوند به پيامبرش مى فرمايد: قسم به عزت و جلالم، اگر همه خلقم نزد من آيند در حالى كه به اندازه چشم بر هم زدنى درباره تو شک داشته باشند يا برگزيدگان از ذريه ات را مبغوض بدارند، آنان را داخل آتش خواهم كرد و از اين كار باكى ندارم!<ref>بحار الانوار: ج ۱۸ ص ۳۹۵ و ج ۳۶ ص ۱۶۳ و ج ۳۷ ص ۳۲۱.</ref> يعنى نه جاى تعجب دارد و نه بايداز آن وحشت داشت. | |||
همان گونه كه نقطه مقابل آن را ذات ذوالجلال چنين فرموده است: لَوِ اجْتَمَعَ النّاسُ كُلُّهُمْ عَلى وِلايَةِ عَلِىٍّ لَما خَلَقْتُ النّارَ: اگر همه مردم بر ولايت على اجتماع مىكردند آتش جهنم را خلق نمى كردم.<ref>امالى الصدوق: ص ۱۵۷. بحار الانوار: ج ۳۹ ص ۲۴۷.</ref> | |||
اين چنين است كه طيب و خبيث مسيرى را از عالم ذرّ و روز الَسْت آغاز مى كنند و رنگ و بوى نسلها و نسب هاى صحيح را به خود مى گيرند تا هنگام انعقاد نطفه دورى از شيطان يا شركت آن نصيبشان مىشود و قدم به اين دنيا مى گذارند. | |||
آنگاه عكس العمل خود را در حب و بغض اهل بيت عليهم السلام نشان مى دهند تا روز قيامت كه خبيث و طيب متمايز مى شوند و معرفى مى گردند و در سر منزل نهايى طيبان در بهشت و خبيثان در جهنم جاى مى گيرند. | |||
== آيه «وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ»<ref>صافّات / ۷۱. غدير در قرآن: ج ۲ ص۲۸۷ ،۲۹۰</ref> == | |||
بزرگترين امتحان بشريت در غدير مطرح شد. امتحانى همه جانبه كه اتمام حجت آن به نحو اكمل انجام گرفت و براى هيچ كس به هيچ دليل و بهانه اى راه گريز نماند. در اين امتحان عظيم، هم جهاتى كه مىتوانست سر منشأ آزمايش باشد متعدد بود، و هم عللى كه مى توانست انگيزه شيطانى براى سقوط در امتحان باشد در جلوه هاى مختلف به ميان آمد. | |||
پيامبر صلى الله عليه و آله در خطابه غدير، اين شرايط امتحان را براى مردم تبيين فرمود تا با آمادگى كامل به استقبال آن بروند. اين آينده تلخِ امتحان را حضرتش در غدير به اشارت و صراحت پيش بينى فرمود و مراحل چنين امتحان بزرگى را با استشهاد به ۱۱ آيه تضمين شده در خطبه غدير بيان فرمود. از جمله اين آيات آيه ۷۱ سوره صافات است: | |||
«وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ» : | |||
»قبل از آنان اكثر پيشينيان گمراه شدند» . | |||
»قبل از آنان اكثر پيشينيان گمراه | |||
در اينجا اين آيه از دو بُعد قابل بررسى است: | در اينجا اين آيه از دو بُعد قابل بررسى است: | ||
'''متن خطبه غدير''' | |||
مَعاشِرَ النّاسِ، قَدْ ضَلَّ قَبْلَكُمْ اكْثَرُ الاوَّلينَ: | مَعاشِرَ النّاسِ، قَدْ ضَلَّ قَبْلَكُمْ اكْثَرُ الاوَّلينَ: | ||
اى مردم، قبل از شما اكثر پيشينيان گمراه شدند..<ref>اسرار غدير: ص ۱۴۹ بخش ۶ .</ref> | |||
'''تحليل اعتقادى''' | |||
در قرآن تعجب از سقوط اكثريت را بى جا مى داند و مى فرمايد: «قُلْ لا يَسْتَوِى الْخَبِيثُ وَ الطَّيِّبُ وَ لَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ»<ref>مائده / ۱۰۰.</ref>: «خبيث و پاكيزه مساوى نخواهند بود، اگر چه كثرت خبيث تو را به تعجب وادارد»! | |||
براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: قرآن / آيه «وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ» . |