۲۱٬۹۶۱
ویرایش
(←پانویس) |
(←پانویس) |
||
خط ۱۸۳: | خط ۱۸۳: | ||
اگر پيامبرصلى الله عليه وآله سكوت مى كرد و اهل آيه «اولى الامر» را معرفى نمى كرد آل عباس و آل عقيل و ديگران آن را ادعا مى كردند!! ... وقتى پيامبرصلى الله عليه وآله از دنيا رفت على عليه السلام صاحب اختيار مردم بود ... ، چون پيامبرصلى الله عليه وآله ولايت او را به مردم ابلاغ فرموده و او را منصوب نموده بود.<ref>بحار الانوار: ج ۳۵ ص ۳۱۱.</ref> | اگر پيامبرصلى الله عليه وآله سكوت مى كرد و اهل آيه «اولى الامر» را معرفى نمى كرد آل عباس و آل عقيل و ديگران آن را ادعا مى كردند!! ... وقتى پيامبرصلى الله عليه وآله از دنيا رفت على عليه السلام صاحب اختيار مردم بود ... ، چون پيامبرصلى الله عليه وآله ولايت او را به مردم ابلاغ فرموده و او را منصوب نموده بود.<ref>بحار الانوار: ج ۳۵ ص ۳۱۱.</ref> | ||
== صاحب اختيار در كلام اميرالمؤمنين عليه السلام با ابوبكر<ref>ژرفاى غدير: ص ۲۰۱. غدير از زبان مولى: ص ۳۶.</ref> == | |||
گاهى بحث بر سر آن است كه على بن ابى طالب عليه السلام صاحب اختيار مردم است يا نه، و آيا در غدير چنين چيزى ثابت شد يا نه؟! اما خنده آور آن است كه ابوبكر بگويد: «من صاحب اختيار مردم هستم» ! كسى نيست بپرسد در غدير و بعد از آن كسى سراغ دارد كه ابوبكر به چنين مقامى منصوب شده باشد؟ | |||
و يا بالاتر از آن مانند صاحب غدير از ابوبكر بپرسد: | |||
تو را به خدا قسم مى دهم (اى ابوبكر) ، آيا من صاحب اختيار تو و هر مسلمانى طبق حديث پيامبرصلى الله عليه وآله در روز غدير هستم يا تو؟!<ref>الخصال: ص ۵۴۸ . بحار الانوار: ج ۲۹ ص ۸ .</ref> | |||
== صاحب اختيارىِ پيامبرصلى الله عليه وآله<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۵۳ .</ref> == | |||
در خطبه غدير، پيش از لحظات حساس خطابه هنوز يک مرحله در پيش بود. پيامبرصلى الله عليه وآله مى خواهد ولايت و صاحب اختيارى على عليه السلام را اعلام كند، اما دو مقدمه براى اين هدف در نظر مى گيرد تا كسى را ياراى انكار آن نباشد. | |||
يكى آنكه صاحب اختيارى خود را با استناد به آيه «النَّبِىُّ اَوْلى بِالْمُؤْمِنينَ مِنْ اَنْفُسِهِمْ» اعلام نمايد، و ديگر اينكه ولايت على عليه السلام را مساوى و جايگزين ولايت خود قرار مى دهد؛ و اين به معناى آوردن دليل محكم ولايت على بن ابى طالب عليه السلام از متن قرآن است. | |||
پيامبرصلى الله عليه وآله براى اين هدف از يک شيوه غير منتظره استفاده كرد، و آن اقرار گرفتن از مردم درباره صاحب اختيارى خود بود. اين اقرار در واقع اعتراف به ركنى بود كه ولايت على عليه السلام مترتب بر آن مى شد. | |||
يک لحظه قبل از معرفى على عليه السلام فرمود: «اَيُّهَا النّاسُ، مَنْ اَوْلى بِكُمْ مِنْ اَنْفُسِكُمْ؟ » : «اى مردم، چه كسى از خودتان بر شما صاحب اختيارتر است؟ » . اين سؤال تداعى كننده فورى آيه «النَّبِىُّ اَوْلى بِالْمُؤْمِنينَ مِنْ اَنْفُسِهِمْ» بود، و اين پاسخ را در ذهن مردم زنده مى كرد كه «پيامبرصلى الله عليه وآله بر مؤمنين از خودشان صاحب اختيارتر است» . | |||
نتيجه فوق العاده اين سؤال، پاسخ يک پارچه مردم بود كه صدا زدند: «اللَّهُ وَ رَسُولُهُ» . با اين پاسخ در واقع به ولايت خدا و رسول نسبت به خود اقرار نمودند، و جوابِ بلافاصله مخاطبين حكايت از مسلَّم بودن مسئله داشت، و اين گونه يک امر استثنائى ديگر در اثناى خطابه غدير انجام پذيرفت. | |||
همچنين مراجعه شود به عنوان: صاحب اختيار / شرح حديث غدير و صاحب اختيار. | |||
== غدير روز معرفى اولو الامر<ref>غدير در قرآن: ج ۳ ص ۳۰۲.</ref> == | |||
عناوين بر گرفته از آيات غدير در معرفى فرهنگ غدير در ماجرا و خطبه غدير و كلمات معصومين عليهم السلام، ۲۲ عنوان است كه به ترتيب از كليات آغاز مى شود و با در نظر گرفتن مراحل وقوع ماجراى غدير به دنبال يكديگر اتفاق افتاده است. يكى از آنها «روز معرفى اولو الامر» و «روز معرفى اولى به نفس» است: | |||
غدير روز تبيين پر عمق ترين واژه رسالت انبياءعليهم السلام بود و بايد معناى «اولو الامر» در چهارچوبى واضح و بى نقاب روشن مى شد. ولايت على عليه السلام در سايه «إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ»<ref>مائده / ۵۵ .</ref>، و ولايت امامان با استناد به «أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِى الْأَمْرِ مِنْكُمْ»<ref>اسراء / ۵۹ .</ref>چنان تبيين گرديد، كه ولايت و صاحب اختيارى مطلق اهلبيت عليهم السلام تا ابد از متن قرآن درخشيد و به ابديت قرآن پيوست. | |||
همچنين غدير روزى بود كه ولايت از متن قرآن ترجمه شد و لغت نامه ها از تبيين آن عاجز ماندند. آن روز كلمه فشرده «مَوْلى» با آيه «النَّبِىُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ»<ref>احزاب / ۶ .</ref>تفسير شد، كه هم صاحب اختيارى مطلق را رساند و هم قِرانِ نبوت و ولايت را ثابت كرد. | |||
براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: قرآن / معرفى قرآنىِ غدير. | |||
== پانویس == | == پانویس == |