عمان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:
پس از مراسم سه روزه غدير در پايان روز [[بيستم ذى‏ الحجه]]، آن روزها به عنوان«[[ايام الولاية]]»در تاريخ ثبت شد. اين نيز يكى از پيش بينى ‏هايى بود كه در قالب نام گذارى ايام غدير، خطابه آن را عنوانى خاص بخشيد و سرآغاز آن را به همه شناسانيد.
پس از مراسم سه روزه غدير در پايان روز [[بيستم ذى‏ الحجه]]، آن روزها به عنوان«[[ايام الولاية]]»در تاريخ ثبت شد. اين نيز يكى از پيش بينى ‏هايى بود كه در قالب نام گذارى ايام غدير، خطابه آن را عنوانى خاص بخشيد و سرآغاز آن را به همه شناسانيد.


آن همه برنامه‏ ريزى و پيش‏ بينى و سپس اجراى مرحله به مرحله آنها ثمره خود را به خوبى نشان داد. اولين نتيجه آن بود كه انتشار خبر غدير -  در حد امكانات آن روزگار -  به صورتى غير عادى تحقق يافت.يكى از موارد انتشار خبر غدير مناطقى بود كه از يمن تا اردن و از نجد تا سودان را در بر مى‏ گرفت با توجه به اينكه حاضرين در غدير حاجيان بودند كه از نظر جغرافيايى به هشت گروه تقسيم مى‏ شدند، گروهى هم از [[يمامه]] و [[حضرموت]] و عمان آمده بودند.<ref>بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۹۶ ۳۹۳ ۳۸۵ و ج ۳۷ ص ۱۵۸ ۱۳۶ ۱۱۱ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۲۲۸. اثبات الهداة: ج ۲ ص ۱۳۶  ۶۸. عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص ۲۹۹. الغدير: ج ۱ ص ۳۶۸ ۱۲  - ۱۰. </ref>
آن همه برنامه‏ ريزى و پيش‏ بينى و سپس اجراى مرحله به مرحله آنها ثمره خود را به خوبى نشان داد. اولين نتيجه آن بود كه انتشار خبر غدير -  در حد امكانات آن روزگار -  به صورتى غير عادى تحقق يافت.يكى از موارد انتشار خبر غدير مناطقى بود كه از يمن تا اردن و از نجد تا سودان را در بر مى‏ گرفت با توجه به اينكه حاضرين در غدير حاجيان بودند كه از نظر جغرافيايى به هشت گروه تقسيم مى‏ شدند، گروهى هم از [[يمامه]] و [[حضرموت]] و عمان آمده بودند.<ref>بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۹۶،۳۹۳،۳۸۵ و ج ۳۷ ص ۱۵۸، ۱۳۶، ۱۱۱ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۲۲۸. اثبات الهداة: ج ۲ ص ۱۳۶  ۶۸. عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص ۲۹۹. الغدير: ج ۱ ص ۳۶۸ ۱۲  - ۱۰. </ref>


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۲ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۹

دعوت از اهالى عمّان براى حج و غدير[۱]

با در نظر گرفتن شيوه‏ هاى اطلاع رسانى در زمان پيامبرصلى الله عليه وآله، بايد اقدامى بديع صورت مى ‏گرفت، تا خبر مهم‏ترين سخنرانى پيامبرصلى الله عليه وآله -  كه همان خطبه غدير بود -  در گسترده‏ ترين و سريع ‏ترين شكل ممكن منتشر شود و هيچ كس را ياراى كتمان آن نباشد

پيشرفته ‏ترين شيوه همان بود كه پيامبرصلى الله عليه وآله به كار گرفت كه تا امروز حيرت همه رسانه ‏ها را برانگيخته است. اين اقدامات طى چند مرحله دست به دست هم داد و جلوه ‏هايى از عظمت تبليغ را نشان داد، كه فقط در آيه«يا اَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما اُنْزِلَ اِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ»قابل ترسيم است، و جمله«واِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النّاسِ» مى ‏تواند آن را به تصوير كشد.

در مرحله اول، فرستادن افرادى به اطراف مدينه و نامه نوشتن به مكه و طائف و يمن درباره آمادگى مراسم حج براى مردمى كه اولين بار مى‏ خواستند اعمال حج ابراهيمى را بياموزند، باعث شد تا از قبايل و اقوام و گروه هاى مختلف و از شهرها و روستاهاى مختلف؛ از فدک تا يمن و از نجد و عمان تا سودان و حبشه براى مراسم حج بار سفر ببندند و زحمت اين سفر نسبتاً طولانى و سخت را بر خود استوار سازند.

جمعيت عظيمى كه گرد هم آوردن آنان در آن زمان تقريباً محال بود، و اگر عظمت و احترام پيامبرصلى الله عليه وآله از يك سو و اولين بار بودن حج مطرح نبود، اجتماع آنان امكان نداشت.

اكنون يكصد و بيست هزار مخاطب كه از مكان ‏هاى متفاوت با افكار گوناگون آماده شركت در مراسم غدير بودند، با يك فرمان پيامبرصلى الله عليه وآله به سوى غدير خم حركت مى‏ كردند؛ و اين زيباترين شيوه ‏اى بود كه توانست آن جمع عظيم انسان‏ها را در برابر منبر غدير جمع نمايد.[۲]

رسيدن خبر غدير به عمّان[۳]

پس از مراسم سه روزه غدير در پايان روز بيستم ذى‏ الحجه، آن روزها به عنوان«ايام الولاية»در تاريخ ثبت شد. اين نيز يكى از پيش بينى ‏هايى بود كه در قالب نام گذارى ايام غدير، خطابه آن را عنوانى خاص بخشيد و سرآغاز آن را به همه شناسانيد.

آن همه برنامه‏ ريزى و پيش‏ بينى و سپس اجراى مرحله به مرحله آنها ثمره خود را به خوبى نشان داد. اولين نتيجه آن بود كه انتشار خبر غدير -  در حد امكانات آن روزگار -  به صورتى غير عادى تحقق يافت.يكى از موارد انتشار خبر غدير مناطقى بود كه از يمن تا اردن و از نجد تا سودان را در بر مى‏ گرفت با توجه به اينكه حاضرين در غدير حاجيان بودند كه از نظر جغرافيايى به هشت گروه تقسيم مى‏ شدند، گروهى هم از يمامه و حضرموت و عمان آمده بودند.[۴]

پانویس

  1. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۰. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۹.
  2. الاصابة (ابن حجر): ج ۲ ص ۱۳.
  3. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۰۳  - ۹۹.
  4. بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۹۶،۳۹۳،۳۸۵ و ج ۳۷ ص ۱۵۸، ۱۳۶، ۱۱۱ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۲۲۸. اثبات الهداة: ج ۲ ص ۱۳۶  ۶۸. عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص ۲۹۹. الغدير: ج ۱ ص ۳۶۸ ۱۲  - ۱۰.