ابن قتیبه: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه غدیر
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
== <big>روايت حديث غدير</big><ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص 226. </ref> ==
== <big>روايت حديث غدير</big><ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۲۶. </ref> ==
<big>يكى از علما و بزرگان اهل‏ سنت كه حديث غدير را نقل كرده ابن ‏قُتَيبه است. ابن ‏قُتَيبه حديث غدير را در ماجراى احتجاج شخصى به نام برد از همدان بر عمروعاص و نزد [[معاويه]] در «[[الامامة و السياسة]]» نقل كرده است.<ref>الامامة و السياسة: ج 1 ص 109.</ref></big>
<big>يكى از علما و بزرگان اهل‏ سنت كه حديث غدير را نقل كرده ابن ‏قُتَيبه است. ابن ‏قُتَيبه حديث غدير را در ماجراى احتجاج شخصى به نام برد از همدان بر عمروعاص و نزد [[معاويه]] در «[[الامامة و السياسة]]» نقل كرده است.<ref>الامامة و السياسة: ج ۱ ص ۱۰۹.</ref></big>


<big>در ادامه در مورد ابن ‏قتيبه مطالبى خواهد آمد. اما در اعتبار كتابش «الإمامة و السياسة» هيچ شكى نيست، چرا كه اين كتاب از نوشته ‏هاى معروف او است كه نزد اهل‏ سنت معتمَد است و آنان در كتاب‏ هاى خود از آن نقل كرده ‏اند، مثل بَلَوى در «ألف باء» و عمر بن فَهد مكّى در «إتحاف الورى بأخبار أمّ‏ القرى».</big>
<big>در ادامه در مورد ابن ‏قتيبه مطالبى خواهد آمد. اما در اعتبار كتابش «الإمامة و السياسة» هيچ شكى نيست، چرا كه اين كتاب از نوشته ‏هاى معروف او است كه نزد اهل‏ سنت معتمَد است و آنان در كتاب‏ هاى خود از آن نقل كرده ‏اند، مثل بَلَوى در «ألف باء» و عمر بن فَهد مكّى در «إتحاف الورى بأخبار أمّ‏ القرى».</big>


== <big>پانویس</big> ==
== <big>پانویس</big> ==

نسخهٔ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۱۱

روايت حديث غدير[۱]

يكى از علما و بزرگان اهل‏ سنت كه حديث غدير را نقل كرده ابن ‏قُتَيبه است. ابن ‏قُتَيبه حديث غدير را در ماجراى احتجاج شخصى به نام برد از همدان بر عمروعاص و نزد معاويه در «الامامة و السياسة» نقل كرده است.[۲]

در ادامه در مورد ابن ‏قتيبه مطالبى خواهد آمد. اما در اعتبار كتابش «الإمامة و السياسة» هيچ شكى نيست، چرا كه اين كتاب از نوشته ‏هاى معروف او است كه نزد اهل‏ سنت معتمَد است و آنان در كتاب‏ هاى خود از آن نقل كرده ‏اند، مثل بَلَوى در «ألف باء» و عمر بن فَهد مكّى در «إتحاف الورى بأخبار أمّ‏ القرى».

پانویس

  1. چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۲۶.
  2. الامامة و السياسة: ج ۱ ص ۱۰۹.