ابوتمام طائی: تفاوت میان نسخه‌ها
(قرار دادن ابوتمام طائی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== <big>شعرِ غدير در حضور امام عليه السلام<ref>تبليغ غدير در سيره معصومين عليهم السلام: | == <big>شعرِ غدير در حضور امام عليه السلام<ref>تبليغ غدير در سيره معصومين عليهم السلام: ص۲۱۲، ۲۱۳. چهارده قرن با غدیر: ص۱۶۶.</ref></big> == | ||
<big>نظم و نثر براى غدير از مؤثرترين شيوه ها در تبليغ فراگير آن است، و اين جهت گيرى در زمان معصومين عليهم السلام با تأكيد خاص و تأييد صريح ايشان پيگيرى شده و راه آينده را در اين باره نشان داده است.</big> | <big>نظم و نثر براى غدير از مؤثرترين شيوه ها در تبليغ فراگير آن است، و اين جهت گيرى در زمان معصومين عليهم السلام با تأكيد خاص و تأييد صريح ايشان پيگيرى شده و راه آينده را در اين باره نشان داده است.</big> | ||
نسخهٔ ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۱۰
شعرِ غدير در حضور امام عليه السلام[۱]
نظم و نثر براى غدير از مؤثرترين شيوه ها در تبليغ فراگير آن است، و اين جهت گيرى در زمان معصومين عليهم السلام با تأكيد خاص و تأييد صريح ايشان پيگيرى شده و راه آينده را در اين باره نشان داده است.
دو اقدام پيامبرصلى الله عليه وآله و اميرالمؤمنين عليه السلام در مورد شعر غدير و در آن موقعيت پر حساسيت، به همه فهماند كه اعراض پيامبرصلى الله عليه وآله از شعر در غير محدوده دين و اهل بيت عليهم السلام است.
بدين گونه راه تبليغِ غدير از طريق شعر براى شاعران دوستدار اهل بيت عليهم السلام باز شد، به گونه اى كه شعرا از اصحاب ائمه عليهم السلام درباره غدير شعر سرودند و در محضر ايشان و يا دوستانشان آن را خواندند.
در اين باره مى توان از ابوتمام طائى از زمان امامين عسكريين عليهما السلام نام برد؛ كه علامه امينى در كتاب «الغدير» شعر او را آورده است.
پانویس
- ↑ تبليغ غدير در سيره معصومين عليهم السلام: ص۲۱۲، ۲۱۳. چهارده قرن با غدیر: ص۱۶۶.