دشمنان ولایت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
== دشمنان ولايت<ref>ژرفاى غدير: ص ۱۹۱.</ref> ==
== دشمنان ولايت<ref>ژرفاى غدير: ص ۱۹۱.</ref> ==
  با اين كه كوردلان هميشه در صدد فرار از فرامين الهى و هدايت ‏هاى ذوالجلالى هستند، ولى مؤمنين حقيقى در صدد يافتن راه دقيق خدايى هستند كه قبولى آن نزد پروردگار صد در صد باشد و جاى شبهه‏ اى نداشته باشد.
  با اين كه كوردلان هميشه در صدد فرار از فرامين الهى و هدايت ‏هاى ذو الجلالى هستند، ولى مؤمنين حقيقى در صدد يافتن راه دقيق خدايى هستند كه قبولى آن نزد پروردگار صد در صد باشد و جاى شبهه‏ اى نداشته باشد.
از اين جاست كه وقتى مؤمنين، اراده پروردگار درباره انتخاب شدگان او را در غدير دانستند، آن را مهم ‏ترين جشن خود در بزرگ ‏ترين عيدشان تلقى كردند و قلوبشان نور باران شد. امير المؤمنين‏ عليه السلام اين برخورد زيباى مؤمنين با غدير را در عبارتى دل‏ انگيز چنين فرموده است:
از اين جاست كه وقتى مؤمنين، اراده پروردگار درباره انتخاب شدگان او را در غدير دانستند، آن را مهم ‏ترين جشن خود در بزرگ ‏ترين عيدشان تلقى كردند و قلوبشان نور باران شد. امير المؤمنين‏ عليه السلام اين برخورد زيباى مؤمنين با غدير را در عبارتى دل‏ انگيز چنين فرموده است:



نسخهٔ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۴۰

دشمنان ولايت[۱]

  با اين كه كوردلان هميشه در صدد فرار از فرامين الهى و هدايت ‏هاى ذو الجلالى هستند، ولى مؤمنين حقيقى در صدد يافتن راه دقيق خدايى هستند كه قبولى آن نزد پروردگار صد در صد باشد و جاى شبهه‏ اى نداشته باشد. از اين جاست كه وقتى مؤمنين، اراده پروردگار درباره انتخاب شدگان او را در غدير دانستند، آن را مهم ‏ترين جشن خود در بزرگ ‏ترين عيدشان تلقى كردند و قلوبشان نور باران شد. امير المؤمنين‏ عليه السلام اين برخورد زيباى مؤمنين با غدير را در عبارتى دل‏ انگيز چنين فرموده است:

خداوند دينى را قبول نمى‏ كند مگر با ولايت آن كه به ولايتش دستور داده و اسباب اطاعتش با تمسک به دست آويزهاى او و اهل ولايتش نظام مى‏ يابد. اين است كه خداوند در روز غدير بر پيامبرش فرستاد آن چه بيان گر اراده‏ اش درباره انتخاب شدگانش بود و به او دستور ابلاغش را داد ... ، و براى او حفظ از منافقين را ضمانت نمود. خداوند دينش را كامل نمود و چشم پيامبرش و مؤمنين و تابعين را روشن ساخت.[۲]

پانویس

  1. ژرفاى غدير: ص ۱۹۱.
  2. مصباح المتهجد: ص ۵۱۳ . بحار الانوار: ج ۹۴ ص ۱۱۴  - ۱۱۵.ژرفاى غدير: ص ۱۹۱.