استشهاد به آیات قرآن در خطبۀ غدیر

استشهاد به آيات قرآن در خطبه غدير

از جمله نكاتى كه در يک نگاه به صورت عمومى در خطبه غدير شاخص است اشاره پيامبر صلى الله عليه و آله به آيات قرآن به عنوان شاهد و يا براى تفسير در بسيارى از مواضع خطبه است. به گونه ‏اى كه استشهاد به آيات قرآن در بسيارى از مواضع خطبه از نكات شاخص آن است. آياتى كه در خطبه غدير به عنوان شاهد يا تفسير آمده ۵۰ مورد است كه اهميت اين سند بزرگ اسلام را جلوه‏گر مى‏ كند.

تفسير ۲۵ آيه قرآن به اهل ‏بيت ‏عليهم السلام و ۱۵ آيه به دشمنان اهل ‏بيت ‏عليهم السلام در متن خطبه نيز از نكات بسيار مهم آن است.

بيش از ۱۰ آيه از قرآن نيز در ايام واقعه غدير نازل شده كه آيات «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ...» و «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتى وَرَضيتُ لَكُمُ الإِسْلامَ ديناً» و «سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ» نمونه‏ هاى بارز آن است.

گر چه محوريت خطبه غدير امر امامت و ولايت بود، ولى پيامبر صلى الله عليه و آله در خطبه غدير ۱۲ جمله هم در مورد قرآن و تفسير آن بيان داشتند. از جمله فرمودند:

در قرآن تدبر كنيد، و آيات آن را بفهميد و در محكمات آن نظر كنيد و در پى متشابه آن نباشيد.

به خدا قسم، هرگز باطن قرآن و تفسير آن را بيان نخواهد كرد جز اين شخصى كه دست او را گرفته‏ ام و او را به سوى خود بلند كرده ‏ام و بازوى او را گرفته و بالا برده ‏ام، و او على بن ابى‏ طالب است.