ثقل اکبر
ثقل اكبر[۱]
در اواسط بخش سوم خطبه غدير و پس از بيان توازن مقام نبوت و امامت، ثقل اكبر و اصغر را با ظرافتى خاص معرفى كرده قرآن و اهل بيت عليهم السلام را در كنار يكديگر قرار داد.
در اين باره دوازده امام عليهم السلام را ثقل اصغر معرفى كرد و نسبت ايشان را به قرآن همچون دو خبر دهنده از يكديگر اعلام نمود كه هيچ اختلافى بين آنها نيست، و ادامه اين توافق و تقارن را تا روز قيامت اعلام فرمود.
سپس امامان را به عنوان امين پروردگار و حاكمان از طرف خدا در زمين معرفى كرد:
مَعاشِرَ النّاسِ، اِنَّ عَلِيّاً وَ الطَّيِّبينَ مِنْ وُلْدى مِنْ صُلْبِهِ هُمُ الثِّقْلُ الاَصْغَرُ، وَ الْقُرْآنُ الثِّقْلُ الاَكْبَرُ، فَكُلُّ واحِدٍ مِنْهُما مُنْبِئٌ عَنْ صاحِبِهِ وَ مُوافِقٌ لَهُ ، لَنْ يَفْتَرِقا حَتّى يَرِدا عَلَىَّ الْحَوْضَ:
اى مردم، على و پاكان از فرزندانم از نسل او ثقل اصغرند و قرآن ثقل اكبر است.
هر يک از اين دو از ديگرى خبر مى دهد و با آن موافق است.
آنها از يكديگر جدا نمى شوند تا بر سر حوض كوثر بر من وارد شوند.
بدانيد كه آنان امين هاى خداوند بين مردم و حاكمان او در زمين هستند.
پانویس
- ↑ سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۵۷ - ۱۷۰.