ظهور،پاسخ به فطرت غدیری انسان ها
ظهور، پاسخ به فطرت غديرى انسانها[۱]
چكيده
۱ . غدير كه طرح وصايت است با فطرت همخوانى دارد.
۲ . غدير پاسخ منجى گرايى و پاسخ به سؤال «اِهدِنَا الصِّراطَ المُستَقيم» بشريت است.
۳ . ظهور روز تحقق حقايق پنهان غدير است.
۴ . براى بقاى اسلام غدير لازم است.
۵ . غدير شاقول افكار در طول تاريخ اسلام است.
۶ . غدير براى هميشه بنا شده و با امثال سقيفه محو نمى شود.
۷ . غدير ترسيم هندسى فكر و عمل بشريت است.
۸ . روزگار ظهور زمان ظاهر شدن مبانىِ غدير است، تا پايه هاى صحيح فكرى در دين روشن گردد.
۹ . غدير روز رشد عقول است.
انتخاب موضوع «تجلى غدير در عصر ظهور» چه انتخاب شايسته و زيبايى است. قبل از هر چيز بايد بدانيم كه مهندسِ حصن حصين اسلام، بيشتر و بهتر از ديگران به بقا و جاودانگى اين دين آسمانى پرداخته است.
همخوانى غدير با فطرت
طراح رسالتِ مُنذر، نه فقط به طرح پيامبرى و قوانين و لوازم آن پرداخت، كه براى وصايت و رهبرى بعد از پيامبر اسلام عليه السلام نيز قانون گذاشت.
خدايى كه مى گويد: «اِنَّما اَنتَ مُنذِرٌ وَ لِكُلِّ قَومٍ هادٍ»[۲]، هم «منذرِ» منتخب دارد و هم «هادىِ» منصوب. هم به علت محدثه نظر دارد و هم به علت مبقيه به خوبى مى پردازد.
در جهت تشريح موضوع به دو نكته مى پردازيم:
۱ . غدير كه طرح وصايت و علت مبقيه اسلام است، با فطرت همخوانى دارد و پاسخ منجى گرايى و سوالِ «اهدنا»ىِ بشريت محسوب مى گردد.
۲ . عصر ظهور روز ظهور حقائق پنهان غدير است. غدير كه تدريس نظرى پيرامون بزرگى حكومت انسان كامل است، روز ظهور عملاً به نمايش در مى آيد. در آن روز «لِيُظهِرَهُ عَلَى الدّينِ كُلِّهِ»[۳] و »وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ»[۴][۴] اجرا مى گردد.
غدير پاسخ منجى گرايى بشريت
بحث منجى گرايى نه فقط در كتب و آثار پيشينيان و اديان آسمانى آمده، كه در كتاب تكوين و آفرينش هم مشهود و محسوس است.
طفل صغيرى كه وقت گرسنگى و يا بيمارى مىگريد، و يا غريقِ و مضطرى كه براى نجات فرياد مىزند، دليل تطبيق اصل منجىگرايى كتب اديان با كتاب تكوين است. روى آوردن مردم به پيامبران الهى، مانند توجه كودك به پدر و مادر خويش، جنبه منجىگرايى دارد.
در قرآن كريم به آيه »وَ بِالوالِدَينِ اِحساناً«××× 1 نساء: 62 ، بقره : 83 . ××× برخورد مىكنيد. قرآن كريم همان طور كه به احسان نسبت به پدر و مادرِ جسمانى نظر دارد، به احسان نسبت به پدر و مادر الهى نظر برتر و بالاترى دارد.
تصور كنيد كودكى در يك بيابان گم شده و در حالى كه تشنه است فرياد مىزند. علت فرياد و گريه اين كودك چيست؟ تشنه و گرسنه است و خواهان نجات است. چه كسى به او گفته و القا نموده كه بايد براى نجاتت گريه كنى و فرياد بزنى؟ كتاب تكوين اين مسئله را به او القا كرده است؛ و چه كسى دلسوزتر از پدر و مادر؟! اگر صداى كودك به گوش پدر و مادر برسد چه خواهند كرد؟
«قُل اَرَأَيتُم اِن اَصبَحَ ماؤُكُم غَوراً فَمَن يَأتيكُم بِماءٍ مَعينٍ«.××× 2 ملك: 30 . ××× بشريتى كه در بيابان خشك و لميزرع جهالت و نادانى سرگردان است، آيا مىداند چه مىخواهد؟ آدرس كجا و چه كسى را مىطلبد؟ گاهى خودش نمىداند آب مىخواهد و نمىداند كه آب هم براى پيشگيرى مفيد است و هم براى درمان به كار مىآيد. »وَ اَنزَلنا مِنَ السَّماءِ ماءً طَهوراً، لِنُحيِىَ بِهِ بَلدَةً مَيتاً«.××× 3 فرقان: 48 . ×××
كودک در كتاب تكوين وقتى گريه مىكند به او شير و آب مىرسانند، ولى كودك در كتاب تشريع اگر خواهان غذا و آب است بايد دست از كودكى بردارد و به مدرسه ادب و اخلاق قدم نهاده آدم شود تا آبرسان الهى به او عنايت كند.
ظهور روز تحقق حقايق پنهان غدير
پس حال بشر در طول اعصار و قرون گذشته و آينده حال كودكى است كه دنبال پدر و مادر مىگردد، و غذا و آب مىطلبد. سؤال دارد، و آدرس خانه سعادت را جستجو مى كند.
بنابراين »اِهدِنَا الصِّراطَ المُستَقيمَ«××× 1 حمد: 6 . ××× گفتن و آدرس خانه سعادت و مدينه فاضله را سؤال كردن، فقط كار پيروان پيامبر خدا حضرت محمد مصطفىعليه السلام نيست، بلكه پيروان همه مكاتب الهى و غير الهى طلب هدايت داشته و دارند.
مسئله اى كه جواب از سؤال مقدّر است، اين است كه انسانها غالباً در پاسخ طلب درونى »اِهدِنا« آدرس را نادرست و انحرافى گرفتهاند و به همين اكتفا كردهاند. كودكى را تصور كنيد كه در طلب شير سالم مادر گريه مىكرده، اما نامادرى بىعاطفه او را با چيزى كه كمترين شباهت با شير مادر نداشته سير نموده است، و اين كودك ديگر دست از طلب برداشته و به اين فريب و مكر عادت كرده است.
نامادرىهاى بشر، منحرفين از توحيد خداوند متعال، جواب »اِهدِنا«ى درونى بشر را با ترويج گاو پرستى و آفتاب پرستى و فرعون پرستى و هوى پرستى پاسخ دادهاند، و پاسخ درست و موافق با حقيقت انبياء را ناديده گرفتهاند.
دانشمندان منحرف و امراى ظالم و ستمگر بشر را در جهل و غفلت نگه داشته، و با ايجاد اشتباه و انحراف در راه سعادت جويىِ انسانها، انحطاط و سرگردانى و اضطراب و بدبختى را به ارمغان آوردهاند.
پس نداى »اهدنا« را همه بشريت داشته و دارند، به تعبير ديگر هيچ انسانى نمىتواند ماترياليست باشد. مرحوم محقق عظيم الشأن ميرداماد فرموده است: »الحمد للَّه الذى من انكره انكر ما بذهنه تصَوَّرَ«. ماترياليست تصور ذهنى خودش را منكر شده است، چرا كه انكار خداى قادر متعال ممكن نيست.
كدامين انسان از سعادت گريزان است؟ گريز از سعادت يعنى بىعقلى، در حالى كه بشر عقل و خرد دارد. توجه انسانها به خالق و »اهدنا« گفتن آنان، همان سعادت خواهى فطرى و درونىآنان است. »فِطرَةَ اللَّهِ الَّتى فَطَرَ النّاسَ عَلَيها«.××× 1 روم : 30 . ×××
اينكه خداجويى و سعادت طلبى از درون انسان سرچشمه مى گيرد نشانهاش اين است كه علامت سؤال نمىپذيرد. آيا شما مىتوانيد بگوييد: چرا كودك گريه مىكند و شير مىطلبد؟ چرا انسان به عاطفه نياز دارد؟ »چرا« گفتن در مورد خداجويىِ انسان مثل چرا گفتن در مورد سلامت انسان است!
اگر بگوييد: چرا انسان در طلب مدينه فاضله و صلح و صفاست؟، مثل اين است كه بگوييد چرا انسان مىخواهد سالم باشد؟ آنچه علامت سوال مىپذيرد كسالت و مرض انسان است. اين كسالت براى چيست؟ اين درد از كدامين علت سرچشمه مىگيرد؟ اين سؤال عقلانى است، زيرا اصل سلامت انسان است، و اينجا خلاف اصل پيش آمده است.
خداى سميع و مهربان در پاسخ »اهدنا«ى بشر، انبياء و جانشينان آنها را فرستاد. انبيا و اوصياى آنان معلمين هدايت و مربيان راه سعادت هستند. پاسخ استسقاى انسانها به وسيله پيامبران و خلفاى آنها داده شده است. ولى همانطور كه نبىِّ درونى بشر - يعنى عقل - با انحراف علماى منحرف و امراى ستمگر رو به رو گرديد، انبياى الهى و جانشينان آنها با پيشوايان كفر و فرزندان منحرف آنان رو به رو شدند. سران كفر و قدرتهاى استكبارى همواره بر فطرتها سرپوش نهاده، به مبارزه با پيامبران الهى و اوصياى آنها كمر بستهاند. ارسال رسل و انزال كتب با ترتيبى كه دارد مانند كلاسهاى مدرسه و دانشگاه هر كدام رتبهاى را دارد.
لزوم غدير براى بقاى اسلام
استسقاى بيشتر بشر و اصرار بر اهدنا گفتن باعث گرديده كه خداى متعال دين حنيف اسلام را به وسيله حضرت ابراهيمعليه السلام نازل فرمايد. خداى متعال در طريق ابراهيمعليه السلام و مكتب او و نيز در نسلش نورانيت و الگو شدن را قرار داد. امتحان ابراهيمعليه السلام فراتر از امتحان آدم ابوالبشرعليه السلام و مقام او بالاتر از بسيارى از انبياست.
كلماتى كه ابراهيمعليه السلام بدان امتحان گرديد بيش از كلمات مورد امتحان آدمعليه السلام بوده است. مجاهده بزرگ ابراهيمعليه السلام در راه توحيد و پاكى و صفاى باطن آن حضرت باعث گرديد كه آن وجود مطهر امام مردم گردد، و خداى متعال در پاسخ طلب هدايت مردم رهبرى و حكومت الهى را در آل ابراهيمعليهم السلام قرار دارد.
«اِنَّ اَوَّلَ بَيتٍ وُضِعَ لِلنّاسِ لَلَّذى بِبَكَّةَ مُبارَكاً وَ هُدىً لِلعالَمينَ. فيهِ آياتٌ بَيِّناتٌ مَقامُ اِبراهيمَ وَ مَن دَخَلَهُ كانَ آمِناً«.××× 1 آل عمران : 96 . ××× پدر معنوى مردم، هدايت و امنيت را به ارمغان آورده و امام خلق شده است. آل ابراهيم يعنى بنى اسماعيل - كه داراى كتاب و حكمت بودند - بنا به تقدير الهى پرچمدار رهبرى بشريت گرديدند.
پاكى و صداقت بنىاسماعيل باعث گرديد تشكيل حكومت الهى با اين خانواده باشد، و اينان الگوى هدايت بشريت قرار گيرند؛ آنجا كه مىفرمايد: »وَ اجنُبنى وَ بَنِىَّ اَن نَعبُدَ الاَصنامَ«.××× 1 ابراهيم : 35 . ××× حكومت و امامت الهى به رهبرى ابراهيم و آل اسماعيل در مكان مقدسى به نام مكه و »عِندَ بَيتِكَ المُحرَّم«××× 2 بقره : 124 . ××× طلب مىكرد قلوب مردم شيداى آنان گردد. مىبينيم كه اين مطلب مثل درخواست اصل امامت براى اين خاندان در آيه »وَ مِن ذُرِّيَّتى«، در دعاى حضرت ابراهيمعليه السلام آمده است كه عرضه مىدارد: »فَاجعَل اَفئِدَةً مِنَ النّاسِ تَهوى اِلَيهِم«.××× 3 ابراهيم : 37 . ×××
در حكومت الهى امام منصوبِ حق تعالى است، ولى پاكى و صفاى باطن امام او را محبوب القلوب مىكند. محبت مردم نسبت به اولياى دين حاكى از همان فطرت حقيقت جو و هدايت خواه است. حكومت آل ابراهيمعليه السلام از يك طرف الهى است، و از طرف ديگر ريشه در قلوب صاحبان فطرت و روح سليم دارد.
آنگاه راه و روش ابراهيمعليه السلام و كلاس والاى توحيدى او، براى همه موحّدان - حتى فرزندان صالح و معصومش - الگو قرار گرفته و سنتهاى او جاودانى شده است. البته آفتهاى هميشگى جوامع بشرى يعنى دانشمندان منحرف و امراى ستمگر، مردم نادان را از مسير توحيد ابراهيمى باز داشته و به شرك و نفاق سوق داده است.
اينجا پرچمدارى انبياء و پيامبرانى مانند حضرت موسى و حضرت عيسىعليهما السلام در مبارزه با شرك و ظلم هويدا مىگردد، و اصرار درونى انسانى در گفتن »اِهدِنا« با مجاهده اين رسولان بزرگ و اوصياى آنان پاسخ داده مىشود.
مقدمه چينى ابراهيمعليه السلام براى حكومتِ »ذريه معصوم«، چه در دعايش و چه در مشخص نمودن جاى حكومت و چه در طلب محبوب القلوب شدنِ ذريه و چه در جهانى شدن و جاودانگى امامت، همه اينها اوج درخواست بشر نسبت به هدايت را مىرساند.
غدير شاقول افكار در طول تاريخ اسلام
اين همه الطاف الهى مگر مىتواند بىمورد و بيهوده باشد. مورد اين الطاف و مكان نزول اين باران رحمت - كه همان جعل امامت از طرف حق تعالى است - فطرتهاى پاك و قلوب پاكيزه مردمِ موحد است.
«وَ اَن لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّريقَةِ َلاَسقَيناهُم ماءً غَدَقاً«.××× 1 جن : 16 . ××× استسقاى بشر و »اِهدِنا« گفتن انسانها هر چه بيشتر گردد الطاف الهى و آب رسانى آسمانى و هدايت ربانى بيشتر مىشود.
گويا پيام بزرگترى هنوز باقى مانده است و كلاس برتر و جامعترى بايد براى بشريت تشكيل گردد. به ابوجهلها و بدتر از آنان اصحاب سقيفه نگاه نكنيد. بلكه سلمان را ببينيد كه تا اوج آسمانِ »مِنّا اهل البيت«××× 2 كافى : ج 2 ص 396 . ××× پيش مىرود. لطف خداوند است كه مىفرمايد: »وَ قَليلٌ مِن عِبادِىَ الشَّكورُ«.××× 3 سبأ : 13 . ××× ولى از نسل ابراهيمعليه السلام بزرگترين رسول و بزرگترين وصى و هادى را ارسال مىفرمايد.
اكنون وقت »اِقرَأ«××× 1 علق: 1 . ××× و ابلاغ اوامر بالا و والا رسيده، تا به »فَاصدَع بِما تُؤمَر«××× 2 حجر: 94 . ××× مىرسد. چه امرى از امر جانشينى بالاتر، و چه كارى از هدايت خلق به سوى امام و هادى مهمتر؟
ديگر وقت تمام مىشود! ممكن است بشريت در نادانى نسبت به امامت بماند. اگرچه امامت بارها گفته شده، ولى در يك مجمع عمومى بايد از اين مهمترين كار پرده بردارى شود؛ و گرنه رسالت ناتمام و بدون فايده مىشود. اينجاست كه دستور مىآيد: »يا اَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغ ما اُنزِلَ اِلَيكَ مِن رَبِّكَ وَ اِن لَم تَفعَل فَما بَلَّغتَ رِسالَتَهُ«.××× 3 مائده: 67 . ×××
قرار خداوند با رسول اللَّهصلى الله عليه وآله ابلاغ جانشينى و امامت اميرالمؤمنينعليه السلام است. ولى پيامبر خداصلى الله عليه وآله از بيان اين مطلب در يك مجمع عمومى مىترسد! از چه كسى؟ از منافقين!! و خداوند او را دلدارى مىدهد: »وَ اللَّهُ يَعصِمُكَ مِنَ النّاسِ«.××× 4 مائده: 67 . ×××
غدير شناسان از زمان القاى خطبه غدير تا ظهور، بايد روى دو نكته بيشتر توجه كنند:
اول : اگر غدير از اسلام منها گردد رسالتى و قرآنى و دستور العملى باقى نمىماند، چنانكه مىفرمايد: »وَ اِن لَم تَفعَل فَما بَلَّغتَ رِسالَتَهُ«.××× 5 مائده: 67 . ××× آنچه مىماند دستور العمل كعب الاحبار يهودى وزير فرهنگ سقيفه و احاديث ابوهريره وزير ارشاد دستگاه منافقين است! پس براى بقاى اسلام غدير لازم است، و بقاى غدير و جشن و چراغانى و مديحه و سخنرانى و كنفرانس و كتاب و سايت و ماهواره درباره آن، همت بالا و خلوص لازم دارد.
دوم : مجاهد در مسير غدير تا ظهور و قيام قيامت، مشمول دعاى »اَللّهُمَّ انصُر مَن نَصَره« مىشود و »وَ اللَّهُ يَعصِمُكَ مِنَ النّاسِ«××× 1 مائده: 67 . ××× حافظ اوست.
نتيجه اينكه در پاسخ »اِهدِنا« گفتنِ بشر »مَن كُنتُ مَولاهُ فَعَلِىٌّ مَولاهُ« آمد، و خداوند متعال به وعده »اَستَجِب لَكُم«××× 2 غافر : 60 . ××× با خطبه نورانى غدير عمل فرمود. اين يعنى تشنه را به سوى غدير و سرچشمه آب حيات مىبرند!
مگر تشنه حقائق در هر زمان نبوده و نيست؟ مگر به خاطر آنان كه »كَرِهوا ما اَنزَلَ اللَّهُ«××× 3 محمدصلى الله عليه وآله : 9 . ××× يعنى آنان كه از غدير گريزانند، بايد دست از كار برداشت؟ مگر كسانى كه »فى قُلوبِهِم مَرَضٌ«××× 4 بقره: 10 . ××× مىتواننند غديريان را محكوم نمايند؟ پس نصرت خداوند متعال چه مىشود؟
غدير امتحان بزرگ الهى در فراز و نشيب تاريخ، و ميزان اعمال و شاقول افكار بوده است. مردى كه دستش در دست پيامبر خداصلى الله عليه وآله و بزرگ عالميان است، مصداق »يَدُ اللَّهِ فَوقَ اَيديهِم« است.
همان را مىگوييم كه ياور آدم، نوح، ابراهيم، موسى و عيسىعليهم السلام گرديد، و محمد حبيب خداصلى الله عليه وآله را در بدر، احد، خندق و خيبر نصرت داد. همان كه منتخب خداوند است و نامش از نام او مشتق گرديده است. او كه به اذن خدا كار خدايى مىكند. نه فقط در غدير دست در دست پيامبر خداصلى الله عليه وآله دارد، كه از اول خلقت همراه او بوده است. مگر آيه »وَ اسأَل مَن اَرسَلنا مِن قَبلِكَ مِن رُسُلِنا«××× 5 فتح : 10 . ××× را فراموش كردهايم، كه انبياء در شب معراج محور رسالت خود را ولايت رسول اللَّه و اميرالمؤمنينعليهما السلام بيان داشتند.××× 6 بحار الانوار: ج 18 ص 394. الصراط المستقيم: ج 1 ص 244 . ×××
غدير با سقيفه محو نمىشود
اما رهيافتگان دسته دسته به مدرسه اهل البيتعليهم السلام وارد شده به غدير و صاحب آن پاسخ مثبت مىدهند. بايد غربال شدن مردم پيش بيايد، تا معلوم شود چه كسى عبد خداست و چه كسى اجير وابستگان سقيفه است.
منكرين غدير از صلب سامرىها و يهودند. سقيفه به نام سنّت بدعت ايجاد كرد تا غدير را بكوبد؛ ولى غدير منشور حكومت الهىِ فردا و فرداهاى انسان شد كه به اراده خدا ايجاد شده و با اراده اصحاب بُز دل و پشه صفت سقيفه محو نمىگردد. "يُريدونَ لِيُطفِئوا نورَ اللَّهِ بِأَفواهِهِم وَ اللَّهُ مُتِمُّ نورِهِ وَ لَو كَرِهَ الكافِرونَ«.××× 1 صف: 8 . ×××
بوستان رسالت پيامبر خداصلى الله عليه وآله به گُل نشست. غدير گُل اين بوستان بود، ولى براى بشريت چنان كه بايد شكفته نشده است. اگر چه همه معصومينعليهم السلام از اين گل زيبا و معطر گفته و ياد كردهاند، ولى غدير تدريس عملى مىخواهد و عظمت حكومت انسان معصوم فقط در زمان ظهور معلوم مىشود.
انسان در آخر الزمان غريب واقع شده است، چون دستش از حجت خدا كوتاه و خرما بر نخيل است. با اين حال اگر خوب فكر كند و تدبير لازم را داشته باشد، مىتواند راه را از چاه تشخيص بدهد. البته همه مىدانند كه طلب و تشنگى اساس كار است. يعنى بصيرت استبصار مىخواهد! مستبصرينى كه به بصيرت الهيه رسيدهاند تشنه غدير شده از آبشار خطبة النبىصلى الله عليه وآله سيراب شدهاند.
غدير ترسيم هندسى فكر و عمل بشريت
غدير آب حيات بشريت و مدرس حيات طيبه انسان است. اين آب حيات تا ظهورِ »اِعلَموا اَنَّ اللَّهَ يُحيِى الاَرضَ بَعدَ مَوتِها«××× 1 حديد: 17 . ××× جريان دارد. انديشمندان مؤمن، به آيه »يا اَيُّهَا الرَّسولُ بَلِّغ«××× 2 مائده: 67 . ××× با نگاهِ »اَنزَلنا مِنَ السَّماءِ ماءً طَهوراً«××× 3 فرقان: 48 . ××× مىنگرند.
غدير مستند شِقشِقيّه××× 4 نهج البلاغة: خطبه 3 . ××× و فريادهاى مولاى عظيم الشأن انسانها علىعليه السلام است، و در مقابله با منافقين از شمشير ذوالفقار تيزتر و كشندهتر است. آنها كه مىگويند: چرا علىعليه السلام شمشيرش را در روز سقيفه غلاف نمود، چرا از احتجاجهاى آن حضرت چيزىنمى گويند؟ چرا خطبههاى فاطمى را كه به استناد غدير بيان گرديده نمىشنوند؟
غدير ترسيم هندسى فكر بشريت و نقشه زندگى انسانيت است. مبناى فكرى صلح الحسنعليه السلام و قيام الحسينعليه السلام بر حجيت غدير تكيه زده است. استراتژى صلح و قيام، خانه نشينى تا بيان احكام، بر محور تأييديه الهىِ »ثُمَّ الاِمامَةُ فِى ذُرِّيَّتى مِن وُلدِهِ اِلى يَومٍ تَلقَونَ اللَّهَ وَ رَسولَهُ«××× 5 خطبه غدير. ××× دور مىزند.
چه خوش است روزى كه خطبة الغدير را بر سر درِ مسجد الحرام و كعبه با آب طلا بنويسند، و ورود منافقين را به زادگاه اميرالمؤمنينعليه السلام ممنوع اعلام دارند. و آن روز دير نيست! روزى كه اقامه صلاة در نظام حكومتى آخرين مطلوب غدير بر پا گردد: »رَبَّنا لِيُقيموا الصَّلاةَ ...«.××× 6 ابراهيم: 37 . ××
روزگار ظهور زمان ظاهر شدن مبانىِ غدير
روزى كه غدير خم از تدريس نظرى پيرامون عظمت حكومت امام معصومعليه السلام به روز تدريس عملى و ظهور آن برسد، دير نيست. روزى كه »لِيُظهِرَهُ عَلَى الدّينِ كُلِّه«××× 1 صف: 9 . ××× مصداق پيدا كند و به سؤال »فَمَن يَأتيكُم بِماءٍ مَعينٍ«××× 2 ملك : 30 . ××× پاسخ داده شود.
مىدانيد عصر ظهور روز ظهور مبانى غدير است؟ روز مودّت كه پروانه شدن مردم را بر گِرد شمع وجود خاتم الاوصياءعليه السلام ترسيم مىكند؟ روز ظهور اكمال دين است تا فقيه و مُتفقِّه اصل اصول يعنى امام شناسى را واجب و اهم بدانند.
روز ظهور اكمال دين، يعنى روز ظهور بزرگىهاى قرآن و عترت، و روز پشيمانى آنها كه فقه ولايت و مهدويت را به فقه بافندگىهاى عرفان نمايانه خود تفسير كرده، و شناخت و يافتن حقائق را در بافتن مطالب معرفىكردند!!
روز ظهور وعده خدا و روز حكومت جهانى امام معصوم، به معناى روز وصول زمينه و آمادگى زمان براى تحقيق امن و امان است. روز حكومت ابراهيميان از نسل اسماعيل است، كه »وَ مِن ذُرِّيَّتى«××× 3 بقره : 124 . ××× بر آن گواهى مىدهد. روز حكومت »مطهرين« است كه ابراهيمعليه السلام براى آنان طلب طهارت كرده است: »وَ اجنُبنى وَ بَنِىَّ اَن نَعبُدَ الاَصنامَ«.××× 4 ابراهيم: 37 . ××× روز تحقيق »وَ اجعَل اَفئِدَةً مِنَ النّاسِ تَهوى اِلَيهِم«××× 5 بقره: 124 . ××× است، كه ارتباط قلبى و مودت انسان با مبدأ ايمان و امام زمانعليه السلام به اوج خود مىرسد.
غدير روز رشد عقول
در كنار مودت و رأفت و محبت و مهرورزىِ مطلوبِ غدير، كه ظهور تام و تمام آن در روز ظهور است؛ علم و بصيرت و آگاهى و بينش هم در آن روز نورانى به اوج خود مىرسد. پيامبرصلى الله عليه وآله در خطبه غدير فرمود: »مَعاشِرَ النّاسِ، النُّورُ مِنَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ مَسلوكٌ فِىَّ ثُمَّ فى عَلِىٍّ بنِ اَبىطالِبٍ، ثُمَّ فِى النَّسلِ مِنهُ اِلَى القائِمِ المَهدِىِّ ...«.
در روز ظهور، اين نور و بصيرت الهى در مأموم تأثير مىكند و گُلِ عقول بدون مانع به رشد خود مىرسد، و همه جا از عطر مودت و مهرورزى بر اساس بينش هر دانش آموزى پر مىشود.