ودايع امامت[۱]

از جمله ودايع امامت كه خداوند به پيامبرصلى الله عليه وآله در مكه دستور داد آنها را پيش از غدير به اميرالمؤمنين ‏عليه السلام تحويل دهد انجيل حضرت عيسى‏ عليه السلام بود.[۲]

اين ودايع دو قسم ‏اند: ودايع معنوى و ودايع مادى. از جمله ودايع مادى انجيل است.[۳]

توضيح اينكه: پس از اتمام اعمال حج و بازگشت به مكه[۴]، خداوند رسماً دستور ابلاغ ولايت را بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل كرد.

اولين مرحله جدّى از مسئله ولايت در همين روز آغاز مى‏ شود. قبل از اعلام و ابلاغ ولايت على‏ عليه السلام به مردم، بايد ودايع نبوت و امامت به على‏ عليه السلام سپرده شود. پيامبرصلى الله عليه وآله مجلسى خصوصى با على‏ عليه السلام تشكيل مى ‏دهد كه احدى در آن راه ندارد.

سپس در روز پر ماجراى چهاردهم ذى ‏الحجة سال دهم هجرى و در حجةالوداع، هنوز برنامه سلام كردن به حضرت على‏ عليه السلام با لقب «اميرالمؤمنين» در مسير مكه تا غدير به پايان نرسيده بود كه بار ديگر دستور تحويل ميراث‏ هاى انبياء عليهم السلام به على ‏عليه السلام از طرف خداوند صادر شد، و پيامبرصلى الله عليه وآله هم همه را در يک جلسه خصوصى به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام تحويل داد.[۵]


براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: مواريث انبياء عليهم السلام.

پانویس

  1. غدير در قرآن: ج ۱ ص۶۰-۶۴، ۴۳۵. اسرار غدیر: ص۴۰. واقعه قرآنی غدیر: ص۴۶.
  2. بحار الانوار: ج ۲۸ ص ۹۶ و ج ۳۷ ص ۱۱۳ و ج ۴۰ ص ۲۱۶.
  3. بحار الانوار: ج ۲۶ ص۲۰۱-۲۲۲.
  4. از نظر ترتيب زمانى اگر چه اين آيات مربوط به وقايعى است كه در مكه قبل از حركت به سوى غدير رخ داده، اما از آنجا كه ادامه آن تا ورود به مدينه است، در اينجا قرار داده شد.
  5. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۱۷۶. بحار الانوار: ج ۲۸ ص ۹۶ و ج ۴۰ ص ۲۱۶.