غلو در فضائل (کتاب)
«غلو در فضائل» برگرفته از کتاب الغدیر علامه امینی که توسط محمد حسن شفیعی در دو جلد تلخیص و ترجمه شده درباره «غلو» در حق شخصیتهای معروف «اهل سنت» مانند خلفای سهگانه، غلو در مناقب ابوحنیفه، شافعی، احمد بن حنبل، مالک بن انس، خالد، ابومسلم، سعد بن ابیوقاص، عمر بن عبدالعزیز و شیخ عبدالقادراست که در این کتاب مطرح و نقادی شدهاند.
اطلاعات کتاب | |
---|---|
نویسنده | عبدالحسین امینی رحمه الله |
مذهب | شیعه |
زبان | فارسی |
تحقیق یا تدوین | محمد حسن شفیعی شاهرودی |
تعداد جلد | ۲ ج |
اطلاعات نشر | |
ناشر | میراث نبوت |
محل نشر | قم |
سال نشر | ۱۳۸۶ش |
قطع | رقعی |
شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۲۵۲۷-۸۱-۶ |
شماره ملی | ۲۸۲۱۸۰۱ |
نسخه الکترونیکی | مطالعه در سایت نور |
نویسنده
عبدالحسین امینی نجفی (زادهٔ ۱۲۸۱ ش– درگذشتهٔ ۱۲ تیر ۱۳۴۹ ش) فرزند احمد امینی درسراب واقع در استان آذربایجان شرقی در خانوادهای سرشناس متولد شد.
از ایشان آثاری مانند: «الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب» ، «شهداء الفضیلة»، «سیرَتُنا و سنَتُنا سیرةُ نبیِنا و سنتِه»، «تفسیر سوره حمد»، «أدبُ الزائرِ لِمَن يَمَّمَ الحائر»، «ثمرات الاسفار»
مترجم
محمدحسن شفیعی شاهرودی (متولد ۱۳۵۴ش- استان خراسان رضوی)، نویسنده، محقق، مترجم، مدیر مؤسسه میراث نبوت است که بسیاری از آثار ایشان پیرامون کتاب الغدیر است: «ابوطالب حامی پیامبرصلی الله علیه و آله (برگرفته از الغدیر)»، النبی الاعظم صلی الله علیه و آله (برگرفته از الغدیر)»، «تلخیص الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب»، «داستان غدیر خم: (برگرفته از الغدیر)، «آینده بهتر»، «امامشناسی»، «شیعه علی علیه السلام»، «علی علیه السلام در قرآن»، «سرقتهای حدیثی»، «پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله (۲ جلد)»، «غلو در فضائل»، «علی علیه السلام و خلفا (۲ جلد)»، «شعر و شعراء»، «ثقل اصغر اهل بیت علیهم السلام»، «ثقل اکبر قرآن کریم»، «اصحاب جمل»، «علی علیه السلام سید مظلومان»، «امام حسن علیه السلام»، «یزید بن معاویه»، «علی علیه السلام در سنّت»، «علی علیه السلام از زبان مخالفان»، «امامان چهارگانه فقه»، «عمروعاص»، «اجتهاد»، «یاران امیر المؤمنین علیه السلام».
انگیزه تالیف
هدف ما از بیان این مطالب پس از سخنان طولانی و مفصل از کتاب برگزیده الغدیر تا پایان کتاب در باره خاطرات خلفای سه گانه و معاویه بن ابی سفیان و پیروان آنها از اصحاب و دیگرانی که نام ولی خدا ، امام و عالم بر آنها نهاده اند شناساندن گزافه گویان و غلو کنندگان واقعی به جامعه دینی است و اینکه چه کسی شایستگی دارد که به نام گزافه گو و غلو کننده خوانده شود .