غدیر در افغانستان
مقاله درباره غدير[۱]
غديرِ سال ۱۴۲۳ براى اولين بار برنامه بى سابقه اى را تجربه كرد. افرادى از مليت هاى مختلف جهان فراخوانده شدند، تا در برنامه اى كه گفتمان ملت ها درباره غدير را تداعى مى كرد، احساس خود را از اين واقعه در مقاله اى به تصوير كشند.
در اين برنامه ۲۱۴ نفر از ۳۶ كشور جهان با ۲۷ زبان مختلف شركت كردند، كه همه سعى كرده بودند دريافت درونىشان را از واقعه عظيم غدير نشان دهند، و برداشت خود را با ذوق و سليقه اى كه ظرافت اين ماجرا مى طلبد، با زيباترين كلام به رشته قلم درآورند، كه يكى از اين كشورها افغانستان است.
با نام مقدس على عليه السلام تا غدير مى روم[۲]
به غدير از اين زاويه مى نگريم كه خدا و رسول صلى الله عليه و آله مى خواهند امت را با على عليه السلام بسنجند و سعادت دنيا و آخرت را در گِرو غدير قرار داده اند. اين است كه همه بايد بدانند كه سرنوشت شان با غدير رقم مى خورد، و بهشت و جهنم از غدير تعيين مى شود.
در نگاهى به دلِ غديريان، اين احساس لطيف مشاهده مى شود كه تمام خواسته ها و آرزوهايشان را يافته اند، و چشم از هر چه بوى غير على عليه السلام مى دهد برداشته اند.
يا على گويان سوار بر رخش، قلم مى تازم تا هر چه زودتر به غدير خم برسم. گويا حادثه سرنوشت سازى در شُرف وقوع است، كه معيار و ميزان شخصيت ها را رقم مى زند.
پيامبر بزرگ اسلام صلى الله عليه و آله مى خواهد به امر خدا در همين دنيا، امت خود را با على عليه السلام بسنجد. در همين كره خاكى نفر به نفر فرزندان آدم را در مقياس على عليه السلام به نمايش
گذارد. اين براى آن است كه بدانند سرنوشت شان با غدير خم رقم مى خورد: بهشتيان از غدير بهشتى مى شوند و جهنميان با انكار غدير جهنمى.
آرى، آنان كه در درخشش دست محمد و على عليهماالسلام، تمام خواسته ها و آرزوهاشان را يافتنـد، چشم از هر چه بوى غير علـى عليه السلام مى داد ـ با همه دل فريبی هـايش ـ برداشتند.