فیض الغدیر (کتاب)
«فیْضُ الْقَدیر فیما یَتَعَلّقُ بِحَدیثِ الْغَدیر» تألیف شیخ عباس قمی است این اثر خلاصه‌ای از کتاب عبقات الانوار خلاصه‌ای از دو جلد آن است که به واقعه غدیر خم و جریان انتصاب حضرت علی علیه السلام به امامت می‌پردازد.
 خ‍لاص‍ه عبقات الانوار درباره حدیث غدیر | |
| اطلاعات کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | شیخ عباس قمی |
| مذهب | شیعه |
| زبان | فارسی |
| موضوع | غدیرخم |
| تعداد جلد | ۱ ج |
| اطلاعات نشر | |
| ناشر | دفتر تبلیغات |
| محل نشر | قم |
| سال نشر | ۱۳۷۶ ش |
| تعداد صفحه | ۴۶۲ص |
| شابک | ۹۶۴-۴۲۴-۳۲۲-۶ |
| شماره ملی | ۷۷۲۴ -م۷۷ |
| نسخه الکترونیکی | دانلود از کتابخانه نور |
نویسنده
عباس بن محمدرضا القمی (۱۲۹۴-۱۳۵۹ق)، معروف به شیخ عباس قمی یا محدث قمی، از علمای برجسته شیعه در قرن چهاردهم قمری بود. او به‌عنوان محدث، مورخ و خطیب شناخته می‌شود و آثار ارزشمندی از خود به یادگار گذاشته است.
محدث قمی در سال ۱۳۵۹ق در شهر نجف درگذشت و در حرم امیرالمؤمنین علیه السلام به خاک سپرده شد.
تألیفات
شیخ عباس قمی (محدث قمی) آثار متعددی در زمینه حدیث، تاریخ، اخلاق، و عبادات به یادگار گذاشته است که بسیاری از آنها همچنان در میان شیعیان مرجعیت دارند. مهم‌ترین آثار او عبارتند از:
1. مفاتیح‌الجنان
مجموعه‌ای از دعاها، زیارات، اعمال عبادی، و آداب اسلامی که یکی از مشهورترین و پرکاربردترین کتب عبادی در میان شیعیان است.
2. سفینة‌البحار و مدینة‌الحکم و الآثار
دایرة‌المعارفی حدیثی و موضوعی که با استفاده از کتاب بحارالانوار علامه مجلسی تألیف شده و احادیث را بر اساس موضوعات مرتب کرده است.
3. منتهی‌الآمال فی تواریخ النبی والآل
کتابی تاریخی که به شرح زندگی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و اهل‌بیت می‌پردازد و از آثار برجسته در سیره‌نگاری شیعه به شمار می‌رود.
4. نفس‌المهموم
شرحی از وقایع کربلا و قیام امام حسین که به‌عنوان یکی از منابع معتبر درباره عاشورا شناخته می‌شود.
5. الکنی و الألقاب
اثری جامع درباره شرح حال علما، بزرگان و شخصیت‌های اسلامی با ذکر کنیه‌ها و القاب آنها.
6. فوائد الرضویه
شرحی بر زندگینامه علمای شیعه و شخصیت‌های برجسته اسلامی.
7. تحفة‌الأحباب و بغیة‌الطلاب
کتابی درباره علم رجال و بررسی احوال راویان حدیث.
8. فیض‌القدیر فیما یتعلق بحدیث الغدیر
خلاصه‌ای از دو جلد کتاب عبقات‌الانوار میرحامد حسین، که به حدیث غدیر و امامت حضرت علی پرداخته است.
9. بیت‌الأحزان فی مصائب سیده النساء
شرحی بر مصائب و مظلومیت حضرت فاطمه زهرا با تکیه بر منابع معتبر تاریخی و حدیثی.
10. تاریخ الوقایع و الحوادث
اثری تاریخی که به شرح رویدادهای مهم اسلامی و جهان شیعه پرداخته است.
11. رساله الباقیات الصالحات
مجموعه‌ای از دعاها و اذکار کوتاه که به‌عنوان ضمیمه مفاتیح‌الجنان منتشر شده است.
12. تتمة المنتهی
تکمیل و شرح اضافی بر کتاب منتهی‌الآمال.
این آثار گویای عمق علمی، تقوای اخلاقی، و اهتمام شیخ عباس قمی به حفظ و انتقال میراث اسلامی است.
محتوای کتاب
این کتاب در سال ۱۳۲۱ق در نجف اشرف تألیف شده و به بررسی حدیث غدیر و دلالت آن بر امامت حضرت علی علیه السلام می‌پردازد. ساختار کتاب شامل دو مقصد است:
مقصد اول: اثبات تواتر حدیث غدیر
این مقصد در سه باب تنظیم شده است:
- باب اول:
- اثبات تواتر حدیث غدیر.
- معرفی علمای اهل سنت که درباره این حدیث کتاب نوشته‌اند.
- شامل ۸ فصل.
- باب دوم:
- بررسی و نقد سخنان فخر رازی در رد حدیث غدیر.
- پاسخ به شبهات او.
- شامل ۹ فصل و یک خاتمه.
- باب سوم:
- معرفی کسانی که به تقلید از فخر رازی، حدیث غدیر را مورد قدح قرار داده‌اند.
- بیان سخنان آنها و پاسخ به ادعاهایشان.
- شامل ۲ فصل و ۲ مقام.
مقصد دوم: دلالت حدیث غدیر بر امامت حضرت علی علیه السلام
- بررسی استدلال‌های موجود در حدیث غدیر و اثبات دلالت آن بر امامت امیرالمؤمنین علیه السلام
- رد سخنان عبدالعزیز دهلوی در کتاب تحفة‌الاثنی‌عشریه.
- این مقصد شامل ۱۲ فصل است.
فهرست مطالب
- شناسنامه كتاب
- سخن ناشر
- فهرست مطالب
- پيشگفتار
- سرآغاز
مقصد اول در اثبات تواتر حديث غدير و نقض ايرادات فخر رازى و مقلدين او
- باب اول در اثبات تواتر حديث غدير و ذكر علمائى كه از اهل سنت در خصوص اين حديث شريف كتابى تأليف كرده اند
- فصل اوّل در ذكر كتاب ابن عقده در طرق حديث غدير.
- نام كسانى كه در حديث غدير از آنان روايت شده
- اثبات اينكه ابن عقده در مورد حديث غدير، كتاب داشته است
- فصل دوّم: در اثبات وثاقت ابن عقده
- فصل سوم در ذكر كتاب طبرى در حديث غدير و مدايح طبرى
- وصل
- فصل چهارم در ذكر كتاب حسكانى در حديث غدير
- فصل پنجم در ذكر كتاب ابو سعيد سجستانى در حديث غدير
- فصل ششم در ذكر كتاب ذهبى در حديث غدير
- فصل هفتم در بيان آنكه تا بيست و هشت مجلّد يا زياده در جمع طرق حديث غدير تصنيف شده
- فصل هشتم در بيان آنكه علماء اهل سنت اثبات تواتر حديث غدير نموده اند، و ذكر دوازده نفر از آنها
- اوّل: شمس الدين ابو عبد اللّه محمد بن احمد ذهبى
- دوّم: شمس الدين ابو الخير قاضى القضاة محمد بن محمد المقرى
- سيّم: جلال الدين سيوطى
- چهارم: و از جمله على متّقى
- پنجم: ميرزا مخدوم بن مير عبد الباقى
- ششم: جمال الدين عطاء اللّه بن فضل اللّه نيشابورى -
- هفتم: على بن محمّد هروى قارى
- هشتم: علامه ضياء الدين صالح بن مهدى مقبلى
- نهم: محمد بن اسماعيل بن صلاح الامير،
- دهم: محمد صدر عالم
- يازدهم: قاضى سناء الله پانى پتى
- دوازدهم: محمّد مبين
- خاتمه:
- فصل اوّل در ذكر كتاب ابن عقده در طرق حديث غدير.
- باب دوّم: ذكر كلمات فخر رازى در قدح حديث شريف غدير و جواب آن
- فصل اوّل: در نقل ايراد رازى بر حديث غدير و ردّ آن:
- فصل دوّم در بطلان تمسّك رازى در قدح حديث غدير، به عدم نقل بخارى و مسلم حديث را در صحيحين و قدح صحيحين.
- وجوه بطلان تمسك رازى
- وجه اوّل
- وجه دوم
- وجه سيم
- وجه چهارم
- وجه پنجم
- ترجمه و مدح ابو ذرعه قادح مسلم صاحب «صحيح»
- قدح ابو زرعه و ابو حاتم رازيان در صحيحين
- مدح ابى حاتم
- فصل سيّم در قدح و جرح واقدى، كه فخر رازى در قدح حديث غدير به عدم روايت او تمسك كرده
- فصل چهارم در ابطال تمسّك رازى در قدح حديث غدير به عدم روايت ابن اسحاق آن را
- فصل پنجم در اثبات تعصبيّت جاحظ، قادح حديث غدير، كه فخر رازى به سبب قدح او، قدح در حديث غدير خواسته.
- تتميم
- فصل ششم در ابطال تمسّك رازى در قدح حديث غدير به قدح ابن ابى داود در آن
- فصل هفتم در ابطال تمسّك رازى در قدح حديث غدير به قدح ابى حاتم
- فصل هشتم در جواب آن حديثى كه قادحين در قدح حديث غدير به آن تمسّك نموده اند
- عود الى بدء
- فصل نهم در ابطال استدلال دوّم قادحين حديث غدير
- خاتمه در ترجمۀ فخر رازى و قدح آن امام المشككين
- باب سيم: ذكر كسانى كه در قدح حديث غدير، تقليد رازى كرده اند، و نقل كلمات بعضى
- فصل اول در نقل كلام بعض مقلدين رازى در قدح حديث غدير و ابطال آن
- فصل دوم در ذكر ناقلين و مخرجين حديث غدير و موضع كلمات و روايات آنها و در آن دو مقام است
- مقام اول در اسماء ناقلين حديث شريف
- مائة ثانية
- مائة ثالثة
- مائة رابعة
- مائة خامسة
- مائة سادسة
- مائة سابعة
- مائة ثامنة
- مائة تاسعة
- مائة عاشرة
- مائة حادى عشر
- مائة ثانى عشر
- مائة ثالث عشر
- مقام دوم در تفصيل مختصرى از اجمال سابق
- 1 - اما روايت محمد بن اسحاق حديث را
- 4 و 3 و 2 - و اما روايت معمر بن راشد و اسرائيل بن يونس و شريك بن عبد الله النخعى
- 5 - و اما روايت محمد بن جعفر
- 6 - اما روايت وكيع
- 9 و 8 و 7 - اما روايت عبد الله بن نمير و محمد بن عبد الله زهرى و يحيى بن آدم
- 10 - اما روايت محمد بن ادريس الشافعى
- 11 - اما روايت اسود بن عامر
- 12 - اما روايت عبد الرزاق بن همام
- 15 و 14 و 13 - اما روايت حسين بن محمد بن بهرام و ابو نعيم فضل بن دكين و عفان بن مسلم حديث غدير را
- 16 - اما روايت سعيد بن منصور
- 17 - اما روايت ابراهيم بن الحجاج
- 18 - اما روايت على بن حكيم
- 19 - اما روايت على بن محمد بن الطنافسى
- 20 - اما روايت هدبة بن خالد
- 21 - اما روايت عبد الله بن محمد ابن ابى شيبه
- 22 - اما روايت عبيد الله بن عمر قواريرى
- 23 - اما روايت ابن راهويه
- 24 - اما روايت عثمان بن محمد ابو الحسن بن ابى شيبه حديث غدير را
- 25 - اما روايت قتيبة بن سعيد
- 26 - اما روايت احمد بن حنبل حديث غدير را
- 27 - اما روايت هارون بن عبد الله البغدادى
- 28 - و اما روايت محمد بن بشار
- 29 - اما روايت محمد بن المثنى
- 30 - اما روايت ابو على الحسن بن عرفه
- 31 - اما روايت محمد بن يحيى بن عبد الله
- 32 - اما روايت حجاج بن يوسف شاعر
- 33 - اما روايت اسماعيل بن عبد الله العبدى الملقب به سمويه
- 34 - اما روايت حسن بن على بن عفان
- 35 - اما روايت محمد بن يزيد بن ماجة القزوينى
- 36 - اما روايت احمد بن يحيى البلاذرى
- 37 - اما روايت عبد الله بن مسلم بن قتيبه
- 38 - اما روايت محمد بن عيسى الترمذى
- 39 - اما روايت احمد بن عمرو بن ابى عاصم الشيبانى
- 40 - اما روايت زكريا بن يحيى السنجرى
- 41 - اما روايت عبد الله بن احمد بن حنبل
- 42 - اما روايت على بن محمد مصيصى
- 43 - اما روايت ابراهيم بن يونس
- 44 - اما روايت احمد بن عمرو بن عبد الخالق البزار
- 45 - اما روايت ابو عبد الرحمن احمد بن شعيب نسائى حديث غدير را
- 46 - اما روايت ابو العباس حسن بن سفيان بن عامر
- 47 - اما روايت احمد بن على الموصلى
- 48 - اما روايت محمد بن جرير الطبرى الشافعى
- 49 - اما روايت عبد الله بن محمد البغوى
- 50 - اما روايت محمد بن على بن الحسين المعروف بالحكيم الترمذى
- 51 - اما روايت احمد بن محمد بن سلامة الطحاوى
- 52 - اما روايت احمد بن محمد بن عبد ربه
- 53 - اما روايت حسين بن اسماعيل المحاملى
- 54 - اما روايت ابو العباس احمد بن محمد بن سعيد الكوفى المعروف بابن عقده حديث غدير را
- 56 و 55 - اما روايت يحيى بن عبد الله الغبرى و دعلج بن احمد السنجرى
- 57 - اما روايت محمد بن عبد الله البزار
- 58 - اما روايت ابو حاتم محمد بن حيّان البستى
- 59 - اما روايت سليمان بن احمد طبرانى
- 60 - اما روايت احمد قطيعى
- 61 - اما روايت عبد الله بن محمد المعروف بابن بطه
- 62 - اما روايت على بن عمر دارقطنى
- 63 - اما روايت محمد بن عبد الرحمن المخلّص الذهبى
- 64 - اما روايت محمد بن عبد الله الحاكم
- 65 - اما روايت عبد الملك بن محمد ابو سعد خرگوشى
- 66 - اما روايت ابو بكر احمد الشيرازى
- 67 - اما روايت احمد بن موسى بن مردويه اصفهانى
- 68 - اما ذكر احمد بن محمد بن يعقوب ابو على مسكويه حديث غدير را
- 69 - اما روايت احمد بن محمد ثعلبى
- 70 - اما روايت حافظ ابو نعيم اصفهانى
- 71 - اما روايت اسماعيل بن على المعروف بابن السمان
- 72 - اما روايت احمد بن الحسين بن على البيهقى
- 73 - اما روايت يوسف بن عبد الله المعروف بابن عبد البر النمرى
- 74 - اما روايت احمد بن على الخطيب البغدادى
- 75 - اما روايت على بن احمد الواحدى
- 76 - اما روايت ابو سعيد مسعود بن ناصر السجستانى
- 77 - اما روايت على بن محمد الجلابى المعروف بابن المغازلى
- 78 - اما روايت عبيد الله بن عبد الله الحسكانى
- 79 - اما روايت على بن حسن بن حسين الخليعى (الخلعى)
- 80 - اما روايت ابو حامد محمد غزالى
- 81 - اما روايت حسين بن مسعود
- 82 - اما روايت زرين بن معاوية العبدرى
- 83 - اما روايت احمد بن محمد العاصمى
- 84 - اما ذكر محمود بن عمر زمخشرى حديث را
- 85 - اما روايت ابو الفتح محمد بن على النطنزى
- 86 - اما روايت عبد الكريم بن محمد المروزى السمعانى حديث غدير را
- 87 - اما روايت موفق بن احمد المعروف با خطب خوارزم
- 88 - اما روايت عمر بن محمد
- 89 - اما روايت على بن الحسن المعروف بابن عساكر
- 90 - اما روايت ابو موسى المدينى محمد بن ابى بكر
- 91 - اما حكم فضل الله التوربشتى به اعتبار و شهرت حديث غدير
- 92 - اما روايت عجلى ابو الفتوح (ابو الفتح) اسعد بن محمود
- 93 - اما اثبات فخر رازى محمد بن عمر اجماع امت را بر حديث غدير
- 94 - اما روايت ابو السعادت محمد بن محمد المعروف بابن الاثير الجزرى
- 95 - اما روايت على بن محمد بن عبد الكريم الجزرى المعروف بابن الاثير
- 96 - اما روايت ضياء الدين محمد بن عبد الواحد المقدسى الحنبلى
- 97 - اما روايت يوسف بن محمد الشهير بابن الشيخ
- 98 - اما روايت محمد بن طلحه القرشى النصيبى
- 99 - اما روايت يوسف بن قزاغلى سبط ابن الجوزى
- 100 - اما روايت محمد بن يوسف كنجى
- 101 - اما روايت عبد الرزاق بن رزق الله الرسعنى
- 102 - اما ذكر يحيى بن شرف نووى حديث غدير را
- 103 - اما روايت محب الدين احمد بن عبد الله الطبرى
- 104 - اما روايت ابراهيم بن عبد الله الوصابى
- 105 - اما ذكر محمد بن احمد فرغانى حديث را
- 106 - اما روايت ابراهيم بن محمد بن حمويه
- 107 - اما روايت يوسف بن عبد الرحمن المزى
- 134 - اما ذكر عبد الوهاب بن محمد رفيع
- 135 - اما روايت شيخ احمد بن محمد بن على بن حجر المكى
- 136 - و روايت على بن حسام متقى
- 137 - اما ذكر محمد طاهر فتنى حديث را
- 138 - اما ذكر ميرزا مخدوم بن عبد الباقى حديث را
- 139 - اما روايت على بن سلطان محمد هروى قارى
- 140 - اما روايت محمد المعروف بعبد الرءوف المناوى الشافعى.
- 141 - اما روايت شيخ بن عبد الله
- 142 - اما روايت محمود بن محمد بن على الشيخانى القادرى
- 143 - اما روايت نور الدين على بن ابراهيم حلبى شافعى
- 144 - و روايت شيخ احمد بن الفضل بن محمد باكثير المكى الشافعى
- 145 - و روايت عبد الحق بن سيف الدين الدهلوى البخارى
- 146 - و ذكر محمد بن محمد المصرى حديث را
- 147 - و روايت محمد بن محبوب
- 148 - اما اثبات علامه ضياء الدين صالح بن مهدى المقبلى حديث را
- 149 - اما ذكر محمد بن عبد الرسول البرزنجى حديث غدير را
- 150 - اما روايت حسام الدين بن محمد
- 151 - اما روايت ميرزا محمد بن معتمد خان بدخشانى
- 152 - اما روايت محمد صدر عالم
- 153 - اما روايت ولى الله احمد بن عبد الرحيم
- 154 - و روايت محمد بن اسماعيل بن صلاح الامير
- 155 - اما روايت محمد بن على صبّان
- 156 - اما ذكر ابراهيم بن مرعى بن عطيه مالكى
- 157 - اما روايت احمد بن عبد القادر العجيلى
- 158 - اما روايت فاضل رشيد خان
- 159 - اما روايت مولوى محمد مبين لكهنوى حديث غدير را
- 160 - اما ذكر مولوى محمد سالم دهلوى نجدى
- 161 - اما روايت مولوى ولى الله لكهنوى
- 162 - اما ذكر مولوى حيدر على حديث غدير را
- مقام اول در اسماء ناقلين حديث شريف
مقصد دوّم: بيان دلالت حديث غدير بر امامت حضرت امير (عليه السلام) و نقض كلمات شاه صاحب دهلوى
- باب اوّل: در نقل كلام شاه صاحب در قدح بر دلالت حديث غدير و شروع در ردّ آن و مشتمل است بر چند فصل.
- فصل اوّل: در نقل كلام شاه صاحب دهلوى در ابطال استدلال شيعه به حديث غدير بر امامت جناب امير (ع).
- اول حديث غدير
- فصل دوم: جواب كلمات شاه صاحب و ايراد چند روايت از روايت از كتب اهل سنت در
- روايات حديث غدير، از كتب اهل سنت
- اوّل: على بن شهاب همدانى،
- دوّم: و شمس الدين محمد بن محمد الجزرى
- سيّم: و عطاء بن فضل الله المعروف بجمال الدين،
- چهارم: و نور الدين على بن ابراهيم بن على الحلبى الشافعى
- پنجم: و عبد الحق دهلوى
- ششم: و سيد شهاب الدين احمد،
- فصل سيم در ابطال كلام مخاطب، ادعاى انكار اهل عربيت را بر مجيء مولى به معنى اولى و اثبات آن از كلام جماعتى از علماء عربيت:
- اول: محمد بن سائب كلبى
- دوم: يحيى بن زياد الفراء
- سيم: ابو زيد انصارى
- چهارم: ابو عبيدۀ بصرى
- پنجم: ابو الحسن معروف به اخفش
- ششم: ابو العباس ثعلب بغدادى
- هفتم: ابو العباس ثعلب بغدادى
- مدائح سيد مرتضى
- هشتم: ابراهيم بن محمد ابو اسحاق زجاج
- نهم: محمد بن قاسم انبارى
- دهم: محمد بن عزيز سجستانى عزيزى
- يازدهم: على بن عيساى رمانى
- دوازدهم: ابو نصر اسماعيل بن حماد معروف به جوهرى
- سيزدهم: ابو اسحاق ثعلبى
- چهاردهم: ابو الحسن واحدى
- پانزدهم: يوسف بن سليمان
- شانزدهم: حسين بن احمد زوزنى
- هفدهم: خطيب تبريزى
- هجدهم: فراء بغوى
- نوزدهم: زمخشرى
- بيستم: ابن الجوزى
- بيست و يكم: احمد درواجكى
- بيست و دوم: نظام الدين نيشابورى
- بيست و سوم: ابو سالم نصيبى
- بيست و چهارم: سبط ابن الجوزى
- بيست و پنجم: بيضاوى
- بيست و ششم:
- بيست و هفتم: محمد بن ابى بكر رازى
- بيست و هشتم: جلال الدين خجندى
- بيست و نهم: عبد الله نسفى
- سيم: عمر بن عبد الرحمن فارسى قزوينى
- سى و يكم: ابن صباغ مالكى
- سى و دوم: جلال الدين شافعى
- سى و سيم: حسين كاشفى
- سى و چهارم: ابو السعود عمادى
- سى و پنجم: سعيد چلپى
- سى و ششم: شهاب الدين خفاجى
- سى و هفتم: شيخ سليمان حمل
- سى و هشتم: ملا جار الله الله آبادى
- سى و نهم: محب الدين افندى
- چهلم: محمد بن صلاح الامير يمانى
- چهل و يكم: عبد الرحيم بن عبد الكريم
- چهل و دوم: رشيد
- چهل و سيم: سيد مؤمن شبلبخى
- پاورقيها
- فصل چهارم: كسانى كه تقليد رازى نكرده، و تصريح به شيوع آمدن مولى به معنى اولى به تصرف كرده اند
- محقق تفتازانى
- علاء الدين قوشجى
- فصل پنجم: بيان آن كه مولى به معنى متولى امر نيز آمده
- اعتراف رازى
- فصل ششم بيان دلالت مولى بر اولى به تصرّف از فرمايش حضرت رسول (ص)
- فصل هفتم: بيان كلماتى كه براى آنها نظير ديده نشده
- بيان كفايت قول ابى زيد در آمدن مولى به معنى اولى
- اوّل: آن كه سيوطى در «مزهر» گفته
- دوّم: آن كه: فاضل مذكور در كتاب مزبور گفته
- سيّم: در «تدريب» شرح تقريب نووى
- چهارم: آن كه ابن هشام - كه از اكابر محققين
- پنجم: آن كه شافعى آيه شريفۀ
- ششم: آن كه ابو زيد، حسب افادات علماء رجال و غيرهم گويد
- نص كلام رازى
- رد كلام رازى
- ظاهر بودن ركاكت شبهه رازى به چند وجه،
- اوّل: آن كه شارح «مقاصد» و شارح «تجريد» در رد اين شبهه افاده كرده اند
- دوّم: آن كه شاه صاحب من حيث لا يشعر اين شبهه را قريب به آن، باطل و مضمحل نموده،
- سيّم: افادۀ بطلان اين شبهه از كلام شاه صاحب
- چهارم: اعتراف رازى بر بطلان هفوات خود
- پنجم: مذهب رازى همين است كه وقوع احد المترادفين مقام آخر لازم نيست
- ششم: افادات اهل اصول و ارباب منطق، عدم لزوم قيام احد المترادفين مقام آخر
- هفتم: عدم لزوم قيام احد المترادفين مقام آخر
- هشتم: مذهب محققين آن است كه قياس در لغت روا نيست
- نهم:
- بيان كفايت قول ابى زيد در آمدن مولى به معنى اولى
- فصل هشتم: مخدوش بودن كلام شاه صاحب به چند وجه
- فصل نهم
- ذكر مجمل واقعه غدير خم
- وجوه دلالت حديث غدير بر امامت و خلافت حضرت امير المؤمنين عليه السلام
- دليل اوّل: وجوه دلالت حديث غدير بر امامت و خلافت حضرت امير المؤمنين عليه السلام
- پاورقيهاى فصل نهم
- دليل دوّم: روايت كردن 7 نفر از علماى جليل الشأن، نزول آيۀ «اَلْيَوْمَ أَكْمَلْتُ ...» را، در واقعۀ غدير خم
- 1 - اما روايت ابو بكر احمد بن موسى بن مردويه الاصفهانى نزول آيه را در واقعۀ غدير
- 2 - اما روايت ابو نعيم احمد بن عبد اللّه الاصفهانى.
- 3 - اما روايت ابو الحسن على بن محمد بن الخطيب الجلابى المعروف بابن المغازلى نزول آيه را
- 4 - اما روايت موفق بن احمد بن ابى سعيد المعروف باخطب خوارزم
- 5 - اما روايت ابو الفتح محمد بن على بن ابراهيم النطنزى
- 6 - اما روايت ابو حامد محمد بن حسين بن يحيى الصالحانى
- 7 - اما روايت ابراهيم بن المؤيد بن عبد اللّه الحموينى نزول آيه را در واقعه غدير
- دليل سيم: از دلائل زاهره بر ارادۀ امامت از حديث غدير اشعار درربار حسان بن ثابت است.
- 1 - اما روايت ابن مردويه
- 2 - اما روايت ابو نعيم احمد بن عبد الله الاصفهانى
- 3 - اما روايت اخطب خوارزم موفق بن احمد، اشعار حسان را
- 4 - اما روايت ابو الفتح محمد بن على النطنزى
- 5 - اما روايت ابو المظفر يوسف بن قزاوغلى سبط ابن الجوزى اشعار حسان را
- 6 - اما روايت صدر الدين ابراهيم بن محمد بن المؤيد الحموينى اشعار حسان را
- 7 - اما روايت ابو عبد الله محمد بن يوسف الكنجى الشافعى اشعار حسان را
- 8 - اما روايت جلال الدين عبد الرحمن بن ابى بكر سيوطى اشعار حسان را
- وجوه صحت استدلال به اين شعر
- دليل چهارم: مراد از حديث غدير، امامت و استخلاف جناب امير المؤمنين (ع)
- دليل پنجم: از دلائل واضحه بر ارادۀ امامت و خلافت از حديث غدير
- حكايت:
- وجوه دلالت اين اشعار بر امامت و خلافت آن حضرت
- دليل ششم: نزول «سَأَلَ سٰائِلٌ بِعَذٰابٍ واقِعٍ » درحق حارث بن نعمان
- 1 - اما روايت ابو اسحاق احمد بن محمد بن ابراهيم الثعلبى
- 2 - اما روايت سبط ابن الجوزى نزول آيه را درحق حارث
- 3 - اما روايت ابراهيم بن عبد الله اليمنى الوصابى نزول آيه را درحق حارث
- 4 - اما روايت محمد بن يوسف زرندى
- 5 - اما روايت ملك العلماء شهاب الدين دولت آبادى نزول آيه را
- 6 - اما روايت سيد نور الدين على بن عبد الله الحسنى السمهودى الشافعى نزول آيه سأل سائل را درحق حارث
- 7 - اما روايت ابن الصباغ
- 8 - اما روايت سيد جمال الدين عطاء الله بن فضل الله المحدث الشيرازى
- 9 - اما روايت شمس الدين عبد الرءوف بن تاج العارفين المناوى
- 10 - اما روايت شيخ بن عبد الله العيدروس با علوى نزول سأل سائل را درحق حارث
- 11 - اما روايت محمود بن محمد القادرى
- 12 - اما روايت نور الدين على بن ابراهيم الحلبى نزول آيه را درحق حارث
- 13 - اما روايت احمد بن الفضل بن محمد با كثير نزول آيه سأل سائل را در واقعه غدير
- 14 - اما روايت محبوب عالم
- 15 - اما روايت محمد صدر عالم سبط شيخ ابو الرضا
- 16 - اما روايت محمد بن اسماعيل بن صلاح الامير صنعانى نزول آيه را درحق حارث
- 17 - اما روايت احمد بن عبد القادر الحفظى الشافعى قصّۀ نزول سأل سائل را
- 18 - اما روايت سيد مؤمن بن حسن مؤمن الشبلنجى
- دليل هفتم: دلالت استشهاد حضرت امير به حديث غدير، بر امامت آن حضرت
- نقل و روايت 44 نفر از ائمۀ سنيه اين استشهاد را
- ابو بكر محمد بن عبد الله البزار الشافعى
- دليل هشتم: روايت كردن اكثر ناقلين حديث غدير فقرۀ «الست اولى...» را
- تكذيب رازى اين فقره را
- جواب سخن رازى
- دلالت اين فقره بر اولويت به تصرف
- بطلان كلام شاه صاحب
- مراد است از اين فقره به چند وجه
- پاورقيهاى اين قسمت
- دليل نهم: روايت كردن سليمان بن احمد الطبرانى حديث غدير را به لفظ «من كنت اولى به من نفسه...»
- دليل دهم: تهنيت خليفۀ ثانى به حضرت امير (ع) به حصول مرتبۀ مولائيت براى آن حضرت
- نقل كردن بسيارى از اكابر، تهنيت ثانى را
- دلالت تهنيت بر امامت آن حضرت
- فصل در اعتراف علماى اهل سنت به دلالت حديث غدير بر امامت حضرت امير (ع)
- عود على بدء رد مناقشات دهلوى در دلالت حديث
- 108 - اما روايت محمد بن احمد ذهبى
- 110 و 109 - اما روايت حسن بن حسين نيسابورى و روايت احمد بن محمد سمنانى
- 111 - اما روايت محمد بن عبد الله الخطيب
- 112 - اما روايت عمر بن مظفر المعروف بابن الوردى
- 113 - اما ذكر تاج الدين احمد بن عبد القادر قبسى حديث غدير را
- 114 - اما روايت محمد بن يوسف الزرندى
- 115 - اما ذكر عبد اللّه بن اسعد يمنى يافعى حديث غدير را
- 116 - اما ذكر محمد بن مسعود الكازرونى حديث را
- 117 - اما روايت اسماعيل بن عمر المعروف بابن كثير دمشقى شافعى
- 118 - اما روايت عمر بن الحسن المراغى
- 119 - اما روايت على بن شهاب الدين همدانى
- 120 - اما روايت محمد بن عبد الله المقدسى حديث غدير را
- 121 - و روايت محمد بن محمد الحافظى مشهور به خواجه پارسا
- 122 - و روايت محمد بن محمد الجزرى
- 123 - اما روايت احمد بن عبد القادر المقريزى
- 124 - اما روايت شهاب الدين بن شمس الدين دولت آبادى
- 125 - و روايت احمد بن على المعروف بابن حجر
- 126 - و روايت على بن محمد المعروف بابن الصباغ المالكى
- 127 - و روايت حسين ميبذى
- 128 - و روايت محمود عينى
- 129 - و روايت عبد الله بن عبد الرحمن المشتهر باصيل الدين الواعظ
- 130 - اما اثبات فضل الله بن روزبهان شيرازى حديث غدير را
- 131 - اما روايت على بن عبد الله سمهودى
- 132 - اما روايت جلال الدين عبد الرحمن بن ابى بكر سيوطى
- 133 - اما روايت عطاء الدين فضل المعروف بجمال الدين
- فصل اوّل: در نقل كلام شاه صاحب دهلوى در ابطال استدلال شيعه به حديث غدير بر امامت جناب امير (ع).