فیض الغدیر (کتاب)
 خ‍لاص‍ه عبقات الانوار درباره حدیث غدیر | |
| اطلاعات کتاب | |
|---|---|
| نویسنده | شیخ عباس قمی |
| مذهب | شیعه |
| زبان | فارسی |
| موضوع | غدیرخم |
| تعداد جلد | ۱ ج |
| اطلاعات نشر | |
| ناشر | دفتر تبلیغات |
| محل نشر | قم |
| سال نشر | ۱۳۷۶ ش |
| تعداد صفحه | ۴۶۲ص |
| شابک | ۹۶۴-۴۲۴-۳۲۲-۶ |
| شماره ملی | ۷۷۲۴ -م۷۷ |
| نسخه الکترونیکی | دانلود از کتابخانه نور |
«فیْضُ الْقَدیر فیما یَتَعَلّقُ بِحَدیثِ الْغَدیر» تألیف شیخ عباس قمی است این اثر خلاصه‌ای از کتاب عبقات الانوار خلاصه‌ای از دو جلد آن است که به واقعه غدیر خم و جریان انتصاب حضرت علی علیه السلام به امامت می‌پردازد.
نویسنده
عباس بن محمدرضا القمی (۱۲۹۴–۱۳۵۹ق)، معروف به شیخ عباس قمی یا محدث قمی، از علمای برجسته شیعه در قرن چهاردهم قمری بود. او به‌عنوان محدث، مورخ و خطیب شناخته می‌شود و آثار ارزشمندی از خود به یادگار گذاشته است.
محدث قمی در سال ۱۳۵۹ق در شهر نجف درگذشت و در حرم امیرالمؤمنین علیه السلام به خاک سپرده شد.
تألیفات
شیخ عباس قمی (محدث قمی) آثار متعددی در زمینه حدیث، تاریخ، اخلاق، و عبادات به یادگار گذاشته است که بسیاری از آنها همچنان در میان شیعیان مرجعیت دارند. مهم‌ترین آثار او عبارتند از:
- مفاتیح‌الجنان
- سفینةالبحار و مدینةالحکم و الآثار
- منتهی‌الآمال فی تواریخ النبی والآل
- نفس‌المهموم
- الکنی و الألقاب
- فوائد الرضویه
- تحفةالأحباب و بغیةالطلاب
- فیض‌القدیر فیما یتعلق بحدیث الغدیر
- بیت‌الأحزان فی مصائب سیده النساء
- تاریخ الوقایع و الحوادث
- رساله الباقیات الصالحات
- تتمة المنتهی
محتوای کتاب
این کتاب در سال ۱۳۲۱ق در نجف اشرف تألیف شده و به بررسی حدیث غدیر و دلالت آن بر امامت حضرت علی علیه السلام می‌پردازد. ساختار کتاب شامل دو مقصد است:
مقصد اول: اثبات تواتر حدیث غدیر
این مقصد در سه باب تنظیم شده است:
- باب اول:
- اثبات تواتر حدیث غدیر.
- معرفی علمای اهل سنت که درباره این حدیث کتاب نوشته‌اند.
- شامل ۸ فصل.
- باب دوم:
- بررسی و نقد سخنان فخر رازی در رد حدیث غدیر.
- پاسخ به شبهات او.
- شامل ۹ فصل و یک خاتمه.
- باب سوم:
- معرفی کسانی که به تقلید از فخر رازی، حدیث غدیر را مورد قدح قرار داده‌اند.
- بیان سخنان آنها و پاسخ به ادعاهایشان.
- شامل ۲ فصل و ۲ مقام.
مقصد دوم: دلالت حدیث غدیر بر امامت حضرت علی علیه السلام
- بررسی استدلال‌های موجود در حدیث غدیر و اثبات دلالت آن بر امامت امیرالمؤمنین علیه السلام
- رد سخنان عبدالعزیز دهلوی در کتاب تحفةالاثنی‌عشریه.
- این مقصد شامل ۱۲ فصل است.
فهرست مطالب
- شناسنامه کتاب
- سخن ناشر
- فهرست مطالب
- پیشگفتار
- سرآغاز
مقصد اول در اثبات تواتر حدیث غدیر و نقض ایرادات فخر رازی و مقلدین او
- باب اول در اثبات تواتر حدیث غدیر و ذکر علمائی که از اهل سنت در خصوص این حدیث شریف کتابی تألیف کرده‌اند
- فصل اوّل در ذکر کتاب ابن عقده در طرق حدیث غدیر.
- نام کسانی که در حدیث غدیر از آنان روایت شده
- اثبات اینکه ابن عقده در مورد حدیث غدیر، کتاب داشته است
- فصل دوّم: در اثبات وثاقت ابن عقده
- فصل سوم در ذکر کتاب طبری در حدیث غدیر و مدایح طبری
- وصل
- فصل چهارم در ذکر کتاب حسکانی در حدیث غدیر
- فصل پنجم در ذکر کتاب ابو سعید سجستانی در حدیث غدیر
- فصل ششم در ذکر کتاب ذهبی در حدیث غدیر
- فصل هفتم در بیان آنکه تا بیست و هشت مجلّد یا زیاده در جمع طرق حدیث غدیر تصنیف شده
- فصل هشتم در بیان آنکه علماء اهل سنت اثبات تواتر حدیث غدیر نموده‌اند، و ذکر دوازده نفر از آنها
- اوّل: شمس الدین ابو عبد اللّه محمد بن احمد ذهبی
- دوّم: شمس الدین ابو الخیر قاضی القضاة محمد بن محمد المقری
- سیّم: جلال الدین سیوطی
- چهارم: و از جمله علی متّقی
- پنجم: میرزا مخدوم بن میر عبد الباقی
- ششم: جمال الدین عطاء اللّه بن فضل اللّه نیشابوری -
- هفتم: علی بن محمّد هروی قاری
- هشتم: علامه ضیاء الدین صالح بن مهدی مقبلی
- نهم: محمد بن اسماعیل بن صلاح الامیر،
- دهم: محمد صدر عالم
- یازدهم: قاضی سناء الله پانی پتی
- دوازدهم: محمّد مبین
- خاتمه:
- فصل اوّل در ذکر کتاب ابن عقده در طرق حدیث غدیر.
- باب دوّم: ذکر کلمات فخر رازی در قدح حدیث شریف غدیر و جواب آن
- فصل اوّل: در نقل ایراد رازی بر حدیث غدیر و ردّ آن:
- فصل دوّم در بطلان تمسّک رازی در قدح حدیث غدیر، به عدم نقل بخاری و مسلم حدیث را در صحیحین و قدح صحیحین.
- وجوه بطلان تمسک رازی
- وجه اوّل
- وجه دوم
- وجه سیم
- وجه چهارم
- وجه پنجم
- ترجمه و مدح ابو ذرعه قادح مسلم صاحب «صحیح»
- قدح ابو زرعه و ابو حاتم رازیان در صحیحین
- مدح ابی حاتم
- فصل سیّم در قدح و جرح واقدی، که فخر رازی در قدح حدیث غدیر به عدم روایت او تمسک کرده
- فصل چهارم در ابطال تمسّک رازی در قدح حدیث غدیر به عدم روایت ابن اسحاق آن را
- فصل پنجم در اثبات تعصبیّت جاحظ، قادح حدیث غدیر، که فخر رازی به سبب قدح او، قدح در حدیث غدیر خواسته.
- تتمیم
- فصل ششم در ابطال تمسّک رازی در قدح حدیث غدیر به قدح ابن ابی داود در آن
- فصل هفتم در ابطال تمسّک رازی در قدح حدیث غدیر به قدح ابی حاتم
- فصل هشتم در جواب آن حدیثی که قادحین در قدح حدیث غدیر به آن تمسّک نموده‌اند
- عود الی بدء
- فصل نهم در ابطال استدلال دوّم قادحین حدیث غدیر
- خاتمه در ترجمهٔ فخر رازی و قدح آن امام المشککین
- باب سیم: ذکر کسانی که در قدح حدیث غدیر، تقلید رازی کرده‌اند، و نقل کلمات بعضی
- فصل اول در نقل کلام بعض مقلدین رازی در قدح حدیث غدیر و ابطال آن
- فصل دوم در ذکر ناقلین و مخرجین حدیث غدیر و موضع کلمات و روایات آنها و در آن دو مقام است
- مقام اول در اسماء ناقلین حدیث شریف
- مائة ثانیة
- مائة ثالثة
- مائة رابعة
- مائة خامسة
- مائة سادسة
- مائة سابعة
- مائة ثامنة
- مائة تاسعة
- مائة عاشرة
- مائة حادی عشر
- مائة ثانی عشر
- مائة ثالث عشر
- مقام دوم در تفصیل مختصری از اجمال سابق
- ۱ - اما روایت محمد بن اسحاق حدیث را
- ۴ و ۳ و ۲ - و اما روایت معمر بن راشد و اسرائیل بن یونس و شریک بن عبدالله النخعی
- ۵ - و اما روایت محمد بن جعفر
- ۶ - اما روایت وکیع
- ۹ و ۸ و ۷ - اما روایت عبدالله بن نمیر و محمد بن عبدالله زهری و یحیی بن آدم
- ۱۰ - اما روایت محمد بن ادریس الشافعی
- ۱۱ - اما روایت اسود بن عامر
- ۱۲ - اما روایت عبد الرزاق بن همام
- ۱۵ و ۱۴ و ۱۳ - اما روایت حسین بن محمد بن بهرام و ابو نعیم فضل بن دکین و عفان بن مسلم حدیث غدیر را
- ۱۶ - اما روایت سعید بن منصور
- ۱۷ - اما روایت ابراهیم بن الحجاج
- ۱۸ - اما روایت علی بن حکیم
- ۱۹ - اما روایت علی بن محمد بن الطنافسی
- ۲۰ - اما روایت هدبة بن خالد
- ۲۱ - اما روایت عبدالله بن محمد ابن ابی شیبه
- ۲۲ - اما روایت عبید الله بن عمر قواریری
- ۲۳ - اما روایت ابن راهویه
- ۲۴ - اما روایت عثمان بن محمد ابو الحسن بن ابی شیبه حدیث غدیر را
- ۲۵ - اما روایت قتیبة بن سعید
- ۲۶ - اما روایت احمد بن حنبل حدیث غدیر را
- ۲۷ - اما روایت هارون بن عبدالله البغدادی
- ۲۸ - و اما روایت محمد بن بشار
- ۲۹ - اما روایت محمد بن المثنی
- ۳۰ - اما روایت ابو علی الحسن بن عرفه
- ۳۱ - اما روایت محمد بن یحیی بن عبدالله
- ۳۲ - اما روایت حجاج بن یوسف شاعر
- ۳۳ - اما روایت اسماعیل بن عبدالله العبدی الملقب به سمویه
- ۳۴ - اما روایت حسن بن علی بن عفان
- ۳۵ - اما روایت محمد بن یزید بن ماجة القزوینی
- ۳۶ - اما روایت احمد بن یحیی البلاذری
- ۳۷ - اما روایت عبدالله بن مسلم بن قتیبه
- ۳۸ - اما روایت محمد بن عیسی الترمذی
- ۳۹ - اما روایت احمد بن عمرو بن ابی عاصم الشیبانی
- ۴۰ - اما روایت زکریا بن یحیی السنجری
- ۴۱ - اما روایت عبدالله بن احمد بن حنبل
- ۴۲ - اما روایت علی بن محمد مصیصی
- ۴۳ - اما روایت ابراهیم بن یونس
- ۴۴ - اما روایت احمد بن عمرو بن عبد الخالق البزار
- ۴۵ - اما روایت ابو عبد الرحمن احمد بن شعیب نسائی حدیث غدیر را
- ۴۶ - اما روایت ابو العباس حسن بن سفیان بن عامر
- ۴۷ - اما روایت احمد بن علی الموصلی
- ۴۸ - اما روایت محمد بن جریر الطبری الشافعی
- ۴۹ - اما روایت عبدالله بن محمد البغوی
- ۵۰ - اما روایت محمد بن علی بن الحسین المعروف بالحکیم الترمذی
- ۵۱ - اما روایت احمد بن محمد بن سلامة الطحاوی
- ۵۲ - اما روایت احمد بن محمد بن عبد ربه
- ۵۳ - اما روایت حسین بن اسماعیل المحاملی
- ۵۴ - اما روایت ابو العباس احمد بن محمد بن سعید الکوفی المعروف بابن عقده حدیث غدیر را
- ۵۶ و ۵۵ - اما روایت یحیی بن عبدالله الغبری و دعلج بن احمد السنجری
- ۵۷ - اما روایت محمد بن عبدالله البزار
- ۵۸ - اما روایت ابو حاتم محمد بن حیّان البستی
- ۵۹ - اما روایت سلیمان بن احمد طبرانی
- ۶۰ - اما روایت احمد قطیعی
- ۶۱ - اما روایت عبدالله بن محمد المعروف بابن بطه
- ۶۲ - اما روایت علی بن عمر دارقطنی
- ۶۳ - اما روایت محمد بن عبد الرحمن المخلّص الذهبی
- ۶۴ - اما روایت محمد بن عبدالله الحاکم
- ۶۵ - اما روایت عبد الملک بن محمد ابو سعد خرگوشی
- ۶۶ - اما روایت ابو بکر احمد الشیرازی
- ۶۷ - اما روایت احمد بن موسی بن مردویه اصفهانی
- ۶۸ - اما ذکر احمد بن محمد بن یعقوب ابو علی مسکویه حدیث غدیر را
- ۶۹ - اما روایت احمد بن محمد ثعلبی
- ۷۰ - اما روایت حافظ ابو نعیم اصفهانی
- ۷۱ - اما روایت اسماعیل بن علی المعروف بابن السمان
- ۷۲ - اما روایت احمد بن الحسین بن علی البیهقی
- ۷۳ - اما روایت یوسف بن عبدالله المعروف بابن عبد البر النمری
- ۷۴ - اما روایت احمد بن علی الخطیب البغدادی
- ۷۵ - اما روایت علی بن احمد الواحدی
- ۷۶ - اما روایت ابو سعید مسعود بن ناصر السجستانی
- ۷۷ - اما روایت علی بن محمد الجلابی المعروف بابن المغازلی
- ۷۸ - اما روایت عبید الله بن عبدالله الحسکانی
- ۷۹ - اما روایت علی بن حسن بن حسین الخلیعی (الخلعی)
- ۸۰ - اما روایت ابو حامد محمد غزالی
- ۸۱ - اما روایت حسین بن مسعود
- ۸۲ - اما روایت زرین بن معاویة العبدری
- ۸۳ - اما روایت احمد بن محمد العاصمی
- ۸۴ - اما ذکر محمود بن عمر زمخشری حدیث را
- ۸۵ - اما روایت ابو الفتح محمد بن علی النطنزی
- ۸۶ - اما روایت عبد الکریم بن محمد المروزی السمعانی حدیث غدیر را
- ۸۷ - اما روایت موفق بن احمد المعروف با خطب خوارزم
- ۸۸ - اما روایت عمر بن محمد
- ۸۹ - اما روایت علی بن الحسن المعروف بابن عساکر
- ۹۰ - اما روایت ابو موسی المدینی محمد بن ابی بکر
- ۹۱ - اما حکم فضل‌الله التوربشتی به اعتبار و شهرت حدیث غدیر
- ۹۲ - اما روایت عجلی ابو الفتوح (ابو الفتح) اسعد بن محمود
- ۹۳ - اما اثبات فخر رازی محمد بن عمر اجماع امت را بر حدیث غدیر
- ۹۴ - اما روایت ابو السعادت محمد بن محمد المعروف بابن الاثیر الجزری
- ۹۵ - اما روایت علی بن محمد بن عبد الکریم الجزری المعروف بابن الاثیر
- ۹۶ - اما روایت ضیاء الدین محمد بن عبد الواحد المقدسی الحنبلی
- ۹۷ - اما روایت یوسف بن محمد الشهیر بابن الشیخ
- ۹۸ - اما روایت محمد بن طلحه القرشی النصیبی
- ۹۹ - اما روایت یوسف بن قزاغلی سبط ابن الجوزی
- ۱۰۰ - اما روایت محمد بن یوسف کنجی
- ۱۰۱ - اما روایت عبد الرزاق بن رزق الله الرسعنی
- ۱۰۲ - اما ذکر یحیی بن شرف نووی حدیث غدیر را
- ۱۰۳ - اما روایت محب الدین احمد بن عبدالله الطبری
- ۱۰۴ - اما روایت ابراهیم بن عبدالله الوصابی
- ۱۰۵ - اما ذکر محمد بن احمد فرغانی حدیث را
- ۱۰۶ - اما روایت ابراهیم بن محمد بن حمویه
- ۱۰۷ - اما روایت یوسف بن عبد الرحمن المزی
- ۱۳۴ - اما ذکر عبد الوهاب بن محمد رفیع
- ۱۳۵ - اما روایت شیخ احمد بن محمد بن علی بن حجر المکی
- ۱۳۶ - و روایت علی بن حسام متقی
- ۱۳۷ - اما ذکر محمد طاهر فتنی حدیث را
- ۱۳۸ - اما ذکر میرزا مخدوم بن عبد الباقی حدیث را
- ۱۳۹ - اما روایت علی بن سلطان محمد هروی قاری
- ۱۴۰ - اما روایت محمد المعروف بعبد الرءوف المناوی الشافعی.
- ۱۴۱ - اما روایت شیخ بن عبدالله
- ۱۴۲ - اما روایت محمود بن محمد بن علی الشیخانی القادری
- ۱۴۳ - اما روایت نور الدین علی بن ابراهیم حلبی شافعی
- ۱۴۴ - و روایت شیخ احمد بن الفضل بن محمد باکثیر المکی الشافعی
- ۱۴۵ - و روایت عبد الحق بن سیف الدین الدهلوی البخاری
- ۱۴۶ - و ذکر محمد بن محمد المصری حدیث را
- ۱۴۷ - و روایت محمد بن محبوب
- ۱۴۸ - اما اثبات علامه ضیاء الدین صالح بن مهدی المقبلی حدیث را
- ۱۴۹ - اما ذکر محمد بن عبد الرسول البرزنجی حدیث غدیر را
- ۱۵۰ - اما روایت حسام الدین بن محمد
- ۱۵۱ - اما روایت میرزا محمد بن معتمد خان بدخشانی
- ۱۵۲ - اما روایت محمد صدر عالم
- ۱۵۳ - اما روایت ولی‌الله احمد بن عبد الرحیم
- ۱۵۴ - و روایت محمد بن اسماعیل بن صلاح الامیر
- ۱۵۵ - اما روایت محمد بن علی صبّان
- ۱۵۶ - اما ذکر ابراهیم بن مرعی بن عطیه مالکی
- ۱۵۷ - اما روایت احمد بن عبد القادر العجیلی
- ۱۵۸ - اما روایت فاضل رشید خان
- ۱۵۹ - اما روایت مولوی محمد مبین لکهنوی حدیث غدیر را
- ۱۶۰ - اما ذکر مولوی محمد سالم دهلوی نجدی
- ۱۶۱ - اما روایت مولوی ولی‌الله لکهنوی
- ۱۶۲ - اما ذکر مولوی حیدر علی حدیث غدیر را
- مقام اول در اسماء ناقلین حدیث شریف
مقصد دوّم: بیان دلالت حدیث غدیر بر امامت حضرت امیر (علیه السلام) و نقض کلمات شاه صاحب دهلوی
- باب اوّل: در نقل کلام شاه صاحب در قدح بر دلالت حدیث غدیر و شروع در ردّ آن و مشتمل است بر چند فصل.
- فصل اوّل: در نقل کلام شاه صاحب دهلوی در ابطال استدلال شیعه به حدیث غدیر بر امامت جناب امیر(ع).
- اول حدیث غدیر
- فصل دوم: جواب کلمات شاه صاحب و ایراد چند روایت از روایت از کتب اهل سنت در
- روایات حدیث غدیر، از کتب اهل سنت
- اوّل: علی بن شهاب همدانی،
- دوّم: و شمس الدین محمد بن محمد الجزری
- سیّم: و عطاء بن فضل‌الله المعروف بجمال الدین،
- چهارم: و نور الدین علی بن ابراهیم بن علی الحلبی الشافعی
- پنجم: و عبد الحق دهلوی
- ششم: و سید شهاب الدین احمد،
- فصل سیم در ابطال کلام مخاطب، ادعای انکار اهل عربیت را بر مجیء مولی به معنی اولی و اثبات آن از کلام جماعتی از علماء عربیت:
- اول: محمد بن سائب کلبی
- دوم: یحیی بن زیاد الفراء
- سیم: ابو زید انصاری
- چهارم: ابو عبیدهٔ بصری
- پنجم: ابو الحسن معروف به اخفش
- ششم: ابو العباس ثعلب بغدادی
- هفتم: ابو العباس ثعلب بغدادی
- مدائح سید مرتضی
- هشتم: ابراهیم بن محمد ابو اسحاق زجاج
- نهم: محمد بن قاسم انباری
- دهم: محمد بن عزیز سجستانی عزیزی
- یازدهم: علی بن عیسای رمانی
- دوازدهم: ابو نصر اسماعیل بن حماد معروف به جوهری
- سیزدهم: ابو اسحاق ثعلبی
- چهاردهم: ابو الحسن واحدی
- پانزدهم: یوسف بن سلیمان
- شانزدهم: حسین بن احمد زوزنی
- هفدهم: خطیب تبریزی
- هجدهم: فراء بغوی
- نوزدهم: زمخشری
- بیستم: ابن الجوزی
- بیست و یکم: احمد درواجکی
- بیست و دوم: نظام الدین نیشابوری
- بیست و سوم: ابو سالم نصیبی
- بیست و چهارم: سبط ابن الجوزی
- بیست و پنجم: بیضاوی
- بیست و ششم:
- بیست و هفتم: محمد بن ابی بکر رازی
- بیست و هشتم: جلال الدین خجندی
- بیست و نهم: عبدالله نسفی
- سیم: عمر بن عبد الرحمن فارسی قزوینی
- سی و یکم: ابن صباغ مالکی
- سی و دوم: جلال الدین شافعی
- سی و سیم: حسین کاشفی
- سی و چهارم: ابو السعود عمادی
- سی و پنجم: سعید چلپی
- سی و ششم: شهاب الدین خفاجی
- سی و هفتم: شیخ سلیمان حمل
- سی و هشتم: ملا جارالله الله‌آبادی
- سی و نهم: محب الدین افندی
- چهلم: محمد بن صلاح الامیر یمانی
- چهل و یکم: عبد الرحیم بن عبد الکریم
- چهل و دوم: رشید
- چهل و سیم: سید مؤمن شبلبخی
- پاورقیها
- فصل چهارم: کسانی که تقلید رازی نکرده، و تصریح به شیوع آمدن مولی به معنی اولی به تصرف کرده‌اند
- محقق تفتازانی
- علاء الدین قوشجی
- فصل پنجم: بیان آن که مولی به معنی متولی امر نیز آمده
- اعتراف رازی
- فصل ششم بیان دلالت مولی بر اولی به تصرّف از فرمایش حضرت رسول(ص)
- فصل هفتم: بیان کلماتی که برای آنها نظیر دیده نشده
- بیان کفایت قول ابی زید درآمدن مولی به معنی اولی
- اوّل: آن که سیوطی در «مزهر» گفته
- دوّم: آن که: فاضل مذکور در کتاب مزبور گفته
- سیّم: در «تدریب» شرح تقریب نووی
- چهارم: آن که ابن هشام - که از اکابر محققین
- پنجم: آن که شافعی آیه شریفهٔ
- ششم: آن که ابو زید، حسب افادات علماء رجال و غیرهم گوید
- نص کلام رازی
- رد کلام رازی
- ظاهر بودن رکاکت شبهه رازی به چند وجه،
- اوّل: آن که شارح «مقاصد» و شارح «تجرید» در رد این شبهه افاده کرده‌اند
- دوّم: آن که شاه صاحب من حیث لا یشعر این شبهه را قریب به آن، باطل و مضمحل نموده،
- سیّم: افادهٔ بطلان این شبهه از کلام شاه صاحب
- چهارم: اعتراف رازی بر بطلان هفوات خود
- پنجم: مذهب رازی همین است که وقوع احد المترادفین مقام آخر لازم نیست
- ششم: افادات اهل اصول و ارباب منطق، عدم لزوم قیام احد المترادفین مقام آخر
- هفتم: عدم لزوم قیام احد المترادفین مقام آخر
- هشتم: مذهب محققین آن است که قیاس در لغت روا نیست
- نهم:
- بیان کفایت قول ابی زید درآمدن مولی به معنی اولی
- فصل هشتم: مخدوش بودن کلام شاه صاحب به چند وجه
- فصل نهم
- ذکر مجمل واقعه غدیر خم
- وجوه دلالت حدیث غدیر بر امامت و خلافت حضرت امیر المؤمنین علیه السلام
- دلیل اوّل: وجوه دلالت حدیث غدیر بر امامت و خلافت حضرت امیر المؤمنین علیه السلام
- پاورقیهای فصل نهم
- دلیل دوّم: روایت کردن ۷ نفر از علمای جلیل الشأن، نزول آیهٔ «اَلْیَوْمَ أَکْمَلْتُ …» را، در واقعهٔ غدیر خم
- ۱ - اما روایت ابو بکر احمد بن موسی بن مردویه الاصفهانی نزول آیه را در واقعهٔ غدیر
- ۲ - اما روایت ابو نعیم احمد بن عبد اللّه الاصفهانی.
- ۳ - اما روایت ابو الحسن علی بن محمد بن الخطیب الجلابی المعروف بابن المغازلی نزول آیه را
- ۴ - اما روایت موفق بن احمد بن ابی سعید المعروف باخطب خوارزم
- ۵ - اما روایت ابو الفتح محمد بن علی بن ابراهیم النطنزی
- ۶ - اما روایت ابو حامد محمد بن حسین بن یحیی الصالحانی
- ۷ - اما روایت ابراهیم بن المؤید بن عبد اللّه الحموینی نزول آیه را در واقعه غدیر
- دلیل سیم: از دلائل زاهره بر ارادهٔ امامت از حدیث غدیر اشعار درربار حسان بن ثابت است.
- ۱ - اما روایت ابن مردویه
- ۲ - اما روایت ابو نعیم احمد بن عبدالله الاصفهانی
- ۳ - اما روایت اخطب خوارزم موفق بن احمد، اشعار حسان را
- ۴ - اما روایت ابو الفتح محمد بن علی النطنزی
- ۵ - اما روایت ابو المظفر یوسف بن قزاوغلی سبط ابن الجوزی اشعار حسان را
- ۶ - اما روایت صدر الدین ابراهیم بن محمد بن المؤید الحموینی اشعار حسان را
- ۷ - اما روایت ابو عبدالله محمد بن یوسف الکنجی الشافعی اشعار حسان را
- ۸ - اما روایت جلال الدین عبد الرحمن بن ابی بکر سیوطی اشعار حسان را
- وجوه صحت استدلال به این شعر
- دلیل چهارم: مراد از حدیث غدیر، امامت و استخلاف جناب امیر المؤمنین(ع)
- دلیل پنجم: از دلائل واضحه بر ارادهٔ امامت و خلافت از حدیث غدیر
- حکایت:
- وجوه دلالت این اشعار بر امامت و خلافت آن حضرت
- دلیل ششم: نزول «سَأَلَ سٰائِلٌ بِعَذٰابٍ واقِعٍ» درحق حارث بن نعمان
- ۱ - اما روایت ابو اسحاق احمد بن محمد بن ابراهیم الثعلبی
- ۲ - اما روایت سبط ابن الجوزی نزول آیه را درحق حارث
- ۳ - اما روایت ابراهیم بن عبدالله الیمنی الوصابی نزول آیه را درحق حارث
- ۴ - اما روایت محمد بن یوسف زرندی
- ۵ - اما روایت ملک العلماء شهاب الدین دولت‌آبادی نزول آیه را
- ۶ - اما روایت سید نور الدین علی بن عبدالله الحسنی السمهودی الشافعی نزول آیه سأل سائل را درحق حارث
- ۷ - اما روایت ابن الصباغ
- ۸ - اما روایت سید جمال الدین عطاء الله بن فضل‌الله المحدث الشیرازی
- ۹ - اما روایت شمس الدین عبد الرءوف بن تاج العارفین المناوی
- ۱۰ - اما روایت شیخ بن عبدالله العیدروس با علوی نزول سأل سائل را درحق حارث
- ۱۱ - اما روایت محمود بن محمد القادری
- ۱۲ - اما روایت نور الدین علی بن ابراهیم الحلبی نزول آیه را درحق حارث
- ۱۳ - اما روایت احمد بن الفضل بن محمد با کثیر نزول آیه سأل سائل را در واقعه غدیر
- ۱۴ - اما روایت محبوب عالم
- ۱۵ - اما روایت محمد صدر عالم سبط شیخ ابو الرضا
- ۱۶ - اما روایت محمد بن اسماعیل بن صلاح الامیر صنعانی نزول آیه را درحق حارث
- ۱۷ - اما روایت احمد بن عبد القادر الحفظی الشافعی قصّهٔ نزول سأل سائل را
- ۱۸ - اما روایت سید مؤمن بن حسن مؤمن الشبلنجی
- دلیل هفتم: دلالت استشهاد حضرت امیر به حدیث غدیر، بر امامت آن حضرت
- نقل و روایت ۴۴ نفر از ائمهٔ سنیه این استشهاد را
- ابو بکر محمد بن عبدالله البزار الشافعی
- دلیل هشتم: روایت کردن اکثر ناقلین حدیث غدیر فقرهٔ «الست اولی…» را
- تکذیب رازی این فقره را
- جواب سخن رازی
- دلالت این فقره بر اولویت به تصرف
- بطلان کلام شاه صاحب
- مراد است از این فقره به چند وجه
- پاورقیهای این قسمت
- دلیل نهم: روایت کردن سلیمان بن احمد الطبرانی حدیث غدیر را به لفظ «من کنت اولی به من نفسه…»
- دلیل دهم: تهنیت خلیفهٔ ثانی به حضرت امیر(ع) به حصول مرتبهٔ مولائیت برای آن حضرت
- نقل کردن بسیاری از اکابر، تهنیت ثانی را
- دلالت تهنیت بر امامت آن حضرت
- فصل در اعتراف علمای اهل سنت به دلالت حدیث غدیر بر امامت حضرت امیر(ع)
- عود علی بدء رد مناقشات دهلوی در دلالت حدیث
- ۱۰۸ - اما روایت محمد بن احمد ذهبی
- ۱۱۰ و ۱۰۹ - اما روایت حسن بن حسین نیسابوری و روایت احمد بن محمد سمنانی
- ۱۱۱ - اما روایت محمد بن عبدالله الخطیب
- ۱۱۲ - اما روایت عمر بن مظفر المعروف بابن الوردی
- ۱۱۳ - اما ذکر تاج الدین احمد بن عبد القادر قبسی حدیث غدیر را
- ۱۱۴ - اما روایت محمد بن یوسف الزرندی
- ۱۱۵ - اما ذکر عبد اللّه بن اسعد یمنی یافعی حدیث غدیر را
- ۱۱۶ - اما ذکر محمد بن مسعود الکازرونی حدیث را
- ۱۱۷ - اما روایت اسماعیل بن عمر المعروف بابن کثیر دمشقی شافعی
- ۱۱۸ - اما روایت عمر بن الحسن المراغی
- ۱۱۹ - اما روایت علی بن شهاب الدین همدانی
- ۱۲۰ - اما روایت محمد بن عبدالله المقدسی حدیث غدیر را
- ۱۲۱ - و روایت محمد بن محمد الحافظی مشهور به خواجه پارسا
- ۱۲۲ - و روایت محمد بن محمد الجزری
- ۱۲۳ - اما روایت احمد بن عبد القادر المقریزی
- ۱۲۴ - اما روایت شهاب الدین بن شمس الدین دولت‌آبادی
- ۱۲۵ - و روایت احمد بن علی المعروف بابن حجر
- ۱۲۶ - و روایت علی بن محمد المعروف بابن الصباغ المالکی
- ۱۲۷ - و روایت حسین میبذی
- ۱۲۸ - و روایت محمود عینی
- ۱۲۹ - و روایت عبدالله بن عبد الرحمن المشتهر باصیل الدین الواعظ
- ۱۳۰ - اما اثبات فضل‌الله بن روزبهان شیرازی حدیث غدیر را
- ۱۳۱ - اما روایت علی بن عبدالله سمهودی
- ۱۳۲ - اما روایت جلال الدین عبد الرحمن بن ابی بکر سیوطی
- ۱۳۳ - اما روایت عطاء الدین فضل المعروف بجمال الدین
- فصل اوّل: در نقل کلام شاه صاحب دهلوی در ابطال استدلال شیعه به حدیث غدیر بر امامت جناب امیر(ع).