ایام الولایة
نامگذارى ايام الولاية[۱]
پس از سه روز كه مراسم غدير پايان يافت، آن روزها با عنوان «ايام الولاية» در ذهن ها و بر صفحه تاريخ نقش بست. گروه ها و قبايل عرب، با دنيايى از معارف اسلام، پس از وداع با پيامبرشان و معرفت كامل به جانشينِ او، راهىِ ديار خود شدند. پيامبر صلى الله عليه و آله نيز عازم مدينه شد در حالى كه كاروان اسلام را به سر منزل مقصود رسانده بود.
خبر غدير و سخنان پيامبر صلى الله عليه و آله در آن مجمع عظيم، در شهرها منتشر شد، و به سرعت شايع گرديد و به گوش همگان رسيد. بدون شك اين خبر مهم توسط مسافران و ساربانان و بازرگانان تا اقصى نقاط عالم آن روز يعنى ايران و روم و چين پخش شد، و غير مسلمانان هم از آن با اطلاع شدند.
در بُعد ديگر، پادشاهان ممالک كه از قدرت نوپاى اسلام وحشت داشتند و چشم طمع به ايام بعد از رحلت پيامبر صلى الله عليه و آله دوخته بودند، با شنيدن خبر تعيين جانشينى چون على عليه السلام نقشه هاى خود را بر آب ديدند.[۲]
به بيان ديگر: مراسم با شكوه غدير با غروب روز بيستم ذى الحجة پايان يافت.[۳]مراسمى كه سه روز به طول انجاميد و آن روزها به عنوان «ايام الولاية» در ذهن ها نقش بست. اكنون مسلمانان با حضور ده ها هزار نفرى در بى سابقه ترين مراسم اسلام و با شنيدن بلندترين و مهم ترين خطابه پيامبرشان درباره جانشينى دوازده امام معصوم عليهم السلام تا روز قيامت، آماده بازگشت به شهر و ديار خود مى شدند.
پانویس
- ↑ ژرفاى غدير: ص 73. واقعه قرآنى غدير: ص 157. سخنرانى استثنائى غدير: ص 99.
- ↑ بصائر الدرجات: ص54، 201. اقبال الاعمال: ص453، 459. مختصر بصائر الدرجات: ص109. الاختصاص: ص 272. مناقب آل ابى طالب: ج 3 ص 40. فيض القدير: ج 6 ص 281. بحار الانوار: ج 37 ص 136 و ج 39 ص 336 و ج 41 ص 228. عوالم العلوم: ج 3/15 ص 68 . كشف المهم: ص 109. احقاق الحق: ج 2 ص 474 و ج 6 ص 358 و ج 12 ص 9.
- ↑ بحار الانوار: ج 37 ص 136 و ج 39 ص 336 و ج 41 ص 558 . عوالم العلوم: ج 3/15 ص 68.