آيه «يا اَيُّهَا الّذينَ آمَنُوا»
«يا اَيُّهَا الّذينَ آمَنُوا» [۱]
در فرازى از بخش پنجم خطبه غدير، پيامبرصلى الله عليه وآله مدح قرآنى بسيار بلندى درباره مولاى منصوب در غدير بر زبان آورد، كه كتاب آسمانى را يک پارچه به اميرالمؤمنين عليه السلام مرتبط ساخت و اين مهم را در چهار مرحله بيان فرمود.
ابتدا على عليه السلام عزيزترين و نزديک ترين شخص را نزد خود معرفى كرد و سپس به صراحت فرمود: «خداى عز و جل و من از او راضى هستيم» ، و آنگاه همه موارد آيات رضايت در قرآن را درباره على عليه السلام دانست و فرمود: «هيچ آيه رضايتى در قرآن نازل نشده مگر درباره او» ، و اين گونه به مردم فهمانيد كه جانشين من كسى است كه رضايت خدا و من از او ضمانت شده است.
در مرحله بعد بيش از ۹۰ مورد خطاب «يا اَيُّهَا الّذينَ آمَنُوا» در قرآن را مطرح كرد و على عليه السلام را سر دسته ايمان آورندگان و اميرالمؤمنين دانست و فرمود: خداوند در قرآن «الَّذينَ آمَنُوا» را مورد خطاب قرار نداده مگر آنكه با او آغاز كرده است.
پانویس
- ↑ بيش از ۹۰ مورد در قرآن. واقعه قرآنى غدير: ص ۹۲.