آیه ۲۴ رعد و غدیر
«سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ» [۱]
پس از اعتراض حارث فهرى در غدير و نزول سنگ آسمانى بر او پيامبرصلى الله عليه وآله خطاب به جمعيت فرمود:
آيا با چشم خود ديديد؟
گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؟
گفتند: آرى. فرمود:«خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد، و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند. گويا على و شيعيانش را مى بينم كه در روز قيامت سوار بر شترانى به طرف باغهاى بهشت برده مى شوند، در حالى كه چهره هايشان جوان و تاج بر سر و سرمه كشيده اند» .
حضرت در ادامه سخنانش پس از اشاره به آيه ۴۹ سوره اعراف و آيه ۷۲ سوره توبه و آيه ۷۱ سوره زخرف، آيه ۲۴ سوره رعد را قرائت فرمود:
«سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ»، و سپس فرمود:
«ملائكه به آنان مى گويند: سلام بر شما به خاطر صبرى كه كرديد و اين عاقبت نيكويى است» .[۲]