آيه۱۳۷ نساء و غدیر
يكى از شاخص هاى زندگى معصومين عليهم السلام تبليغ غدير به شكل هاى مختلف است.
مشخصات آیه | |
---|---|
سوره | سوره نسا (۴) |
آیه | ۱۳۷ |
جزء | ۵ |
محتوای آیه | |
مکان نزول | مدینه |
موضوع | منجر شدن بی ثباتی در عقیده به کفر و عذاب اخروی |
از جمله تبليغ غدير با آيه ازْدَادُوا كُفْرًا درباره غاصبين حق غدير است كه ذيلاً به بيان آن مى پردازيم[۱]:
امام صادق علیه السلام درباره آيه إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلًا [۲]
«کسانی که ایمان آوردند، سپس کفر ورزیدند، باز ایمان آوردند، و بار دیگر کافر شدند، آن گاه بر کفر خود افزودند، خدا بر آن نیست که آنان را بیامرزد، و به راهی هدایت کند.»، آن را به اولين غاصبين حق غدير تفسير كرده چنين فرمود:
اين آيه درباره ابوبكر و عمر و عثمان است. اينان ابتدا (در ظاهر) به دين پيامبر صلى الله عليه و آله گرويدند، ولى آنگاه كه ولايت بر آنان عرضه شد و پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:
«مَن كُنتُ مَولاهُ فَعَلِىٌّ مَولاهُ» كافر شدند. سپس به ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام «در ظاهر» اقرار كردند، ولى آنگاه كه پيامبر صلى الله عليه و آله از دنيا رفت کافر شدند و بر بیعت خود ثابت نماندند.
سپس كفر خود را بالاتر بردند و از آنان كه با على عليه السلام بيعت كرده بودند براى خود بيعت گرفتند!! اينان كسانى اند كه از ايمان براى آنان هيچ نمانده است.[۳]
علیّبنابراهیم رحمة الله علیه در تفسیر این آیه گفته است: این آیه در مورد افرادی نازل شد که با زبان به محمّد صلی الله علیه و آله ایمان آورده و اقرار کردند امّا [در دلشان] آن را تأیید نکردند بعد آن زمانیکه در بین خود پیمانی نوشتند که نگذارند هیچگاه امر ولایت به اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله برسد، کافر شدند امّا وقتی امر ولایت نازل شد و رسول خدا صلی الله علیه و آله پیمان پذیرش ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام را از آنان گرفت، به زبان ایمان آوردند و به آن اقرار کردند امّا [در دل] آن را تأیید نکردند. وقتی رسول خدا صلی الله علیه و آله از دنیا رفت کافر شدند و [کفرشان را آشکار کردند و] بر کفرشان افزودند؛ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَظَلَمُوا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقًا إِلَّا طَرِيقَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا [۴]
امام صادق علیه السلام از پدرانش روایت میکند: امیرالمؤمنین علیه السلام از شخص مرتّد، سهبار پیاپی میخواست که توبه کند امّا اگر در مرتبه چهارم باز توبه نمیکرد او را میکشت. سپس این آیه را تلاوت فرمود: إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ ثُمَّ کَفَرُواْ ثُمَّ آمَنُواْ ثُمَّ کَفَرُواْ ثُمَّ ازْدَادُواْ کُفْرًا لَّمْ یَکُنِ اللّهُ لِیَغْفِرَ لَهُمْ وَ لاَ لِیَهْدِیَهُمْ سَبِیلاً. [۵]
پانویس
- ↑ نساء/۱۳۷؛ تبليغ غدير در سيره معصومين عليهم السلام: ص ۶۵،۶۴؛ اسرار غدير: ۲۷۷؛ چهارده قرن با غدير: ص ۷۲.
- ↑ نساء / ۱۳۷.
- ↑ اثبات الهداة: ج ۲ ص ۷ ح ۱۸.
- ↑ تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۴۶۸؛ بحارالأنوار، ج۳۱، ص۵۷۶؛ تفسیر القمی، ج۱، ص۱۵۶.
- ↑ تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۴۶۸؛ مستدرک الوسایل، ج۱۸، ص۱۶۵؛ دعایم الإسلام، ج۲، ص۴۷۹؛ الجعفریات، ص۱۲۸.