آيه ۴۹ اعراف و غدیر

أَهَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَقْسَمْتُمْ لَا يَنَالُهُمُ اللَّهُ بِرَحْمَةٍ ۚ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلَا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ

«[سپس با توجه دادن دوزخیان به سوی اهل ایمان می گویند:] آیا اینان کسانی نبودند که در دنیا سوگند یاد می کردید که خدا آنان را به رحمتی نمی رساند؟ [پس به مؤمنان می گویند:] به بهشت در آیید که نه بیمی برشماست و نه اندوهگین می شوید.»

آیه ۴۹ سوره اعراف

مشخصات آیه
سوره	سوره اعراف (۷)
آیه	۴۹
جزء	۸
محتوای آیه
مکان نزول	مکه
موضوع	رحمت الهی شامل حال مؤمنان و عذالب الهی شامل حال کافران و منافقان

پس از اعتراض حارث فهرى در غدير به امر امامت و ولايت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام و نزول سنگ آسمانى بر او و كلماتى از پيامبر صلى الله عليه و آله در اين باره، حضرت خطاب به جمعيت فرمود:

آيا با چشم خود ديديد؟ گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؟

گفتند: آرى. فرمود: «خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد، و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند.

گويا على و شيعيانش را مى ‏بينم كه در روز قيامت سوار بر شترانى به طرف باغ هاى بهشت برده مى ‏شوند، در حالى كه چهره‏ هايشان جوان و تاج بر سر و سرمه كشيده ‏اند».

حضرت در ادامه سخنانش به آيه ۴۹ سوره اعراف ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لا اَنْتُمْ تَحْزَنُونَ : «به بهشت در آیید که نه بیمی برشماست و نه اندوهگین می شوید.»، اشاره كرده فرمود: ترسى بر آنان نيست و محزون نمى ‏شوند.

سپس به آيه ۷۲ سوره توبه وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ اَكْبَرُ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعظيمُ اشاره كرده فرمود:

«آنان با رضايت بزرگ خدا تأييد شده ‏اند و اين رستگارى بزرگ است، تا هنگامى كه در مقام قدس در محضر رب العالمين ساكن شوند».

از امام باقر علیه السلام روایت شده که فرمود: علی علیه السلام فرمود: «إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهًِْ نَادَی مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ أَیْنَ عَلِیُّ‌بْنُ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) قَالَ فَأَقُومُ أَنَا فَیُقَالُ لِی أَنْتَ عَلِیٌّ فَأَقُولُ أَنَا ابْنُ عَمِّ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) وَ وَصِیُّهُ وَ وَارِثُهُ فَیُقَالُ لِی صَدَقْتَ ادْخُلِ الْجَنَّهًَْ فَقَدْ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ وَ لِشِیعَتِکَ فَقَدْ آمَنَکَ اللَّهُ وَ آمَنَهُمْ مَعَکَ مِنَ الْفَزَعِ الْأَکْبَرِ ادْخُلُوا الْجَنَّهًَْ آمِنِینَ» لا خَوْفٌ عَلَیْکُمْ وَ لا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ. :

«در روز قیامت منادی از آسمان ندا می دهد که علیّ‌بن‌ابی‌طالب علیه السلام کجاست»؟ پس من برمی خیزم و به من می گویند تو علی هستی. من می گویم: «من پسر عموی پیامبر صلی الله علیه و آله و جانشین و وارث او هستم». پس به من می‌گویند: «راست گفت پس به بهشت وارد شو که خداوند تو و شیعه‌ی تو را آمرزیده است و به تو و همراهیانت از فزع اکبر امان داده است که با امنیّت به بهشت وارد شوید نه ترسی دارید و نه غمناک می‌شوید»!

ابوحمزه از امام صادق روایت کرده است: شنیدم که امام صادق علیه السلام می‌فرمود: «شیعیان ما نزدیکترین خلق به عرش خدا در روز قیامت هستند». و فرمود: «شما را خداوند تحیّت به سلام می گوید و شما برگزیده‌ی رحمت خدایید، و کسانی هستید که خداوند برای جلوگیری از گناه، توفیق به آن‌ها داده و شما را دعوت به اطاعت کرده است. هیچ باکی بر شما نیست و نه محزون می شوید. اسامی شما در نزد ما صالحین خیرخواه است. شما به‌واسطه‌ی خشنودی خدا از شما اهل رضا هستید. ملائکه برادران شما در نیکی هستند. هر وقت کوشش نمودید، دعا کنید و اگر گناهی کردید، استغفار نمایید. شما بهترین مردم بعد از ما هستید و شهر و دیار شما برایتان بهشت است. و قبرهای شما برایتان بهشت است؛ برای بهشت آفریده شده‌اید و در بهشت نعمت های شما است و به‌سوی بهشت در حرکت هستید.