آيه ۲۰۴ شعراء و غدیر
آیه ۲۰۴ سوره شعراء آیهای نازلشده برای توبیخ کسانی که بهخاطر انکار انتخاب الهی در غدیر خواستار عذاب الهی شده بودند.
 | |
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| نام سوره | شعراء |
| شماره آیه | ۲۰۴ |
| جزء | ۱۹ |
| محتوای آیه | |
| مکان نزول | مکه |
| ترتیل آیه ترجمه صوتی | |
درباره شأن نزول آیه ۲۰۴ سوره شعراء چنین گفته شده است: در ماجرای اعتراض حارث فهری در غدیر و پس از نزول سنگ آسمانی بر او، آیه ۲۰۴ سوره شعراء در توبیخ گستاخی حارث و امثال او نازل شد:
اَفَبِعَذابِنا یَسْتَعْجِلُونَ؛ آیا به عذاب ما عجله میکنند
.[۱]
پس از اعلام ولایت امیرالمؤمنین در غدیر حارث بن نعمان فهری از شدت انکار و ناراحتی پیامبر صلی الله علیه و آله را متهم کرد که از سوی خود برای خویشانش مقام معین کرده است. پیامبر در پاسخ او گفت که این مقام از سوی خداوند به علی علیه السلام عنایت شده است. در این هنگام حارث سر بهسوی آسمان بلند کرد و گفت: «خدایا، اگر محمد در آنچه میگوید صادق و راستگوست سنگی از آسمان بر ما ببار یا عذابی بر ما نازل کن که انتقامی در اولینِ ما (منکرین ولایت) و نشانهای برای آیندگان ما باشد؛ و اگر آنچه محمد میگوید دروغ است عذابی بر او نازل کن».
بهمحض فاصلهگرفتن حارث از پیامبر صلَّی اللّٰه علیه و آله دو عذاب الهی با هم بر او نازل شد در حالی که پیامبر صلَّی اللّٰه علیه و آله و اصحابش از دور او را میدیدند. پس از این رخداد آیه ۲۰۴ سوره اعراف در توبیخ او نازل شد که درخواست عذاب میکرد.[۲]
پانویس
منابع
- غدیر در قرآن، قرآن در غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.