آیه ۵۴ مائده و غدیر

Ra bracket.png يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ La bracket.png

«ای اهل ایمان! هر کس از شما از دینش برگردد [زیانی به خدا نمی رساند] خدا به زودی گروهی را می آورد که آنان را دوست دارد، و آنان هم خدا را دوست دارند؛ در برابر مؤمنانْ فروتن اند، و در برابر کافرانْ سرسخت و قدرتمندند، همواره در راه خدا جهاد می کنند، و از سرزنش هیچ سرزنش کننده ای نمی ترسند. این فضل خداست که به هر کس بخواهد می دهد؛ و خدا بسیار عطاکننده و داناست.»



در فرازى از فرازهاى مرحله سوم از خطبه غدیر، پيامبر صلى الله عليه و آله اشاره به مناط قرار دادن حق و باطل و معرفى مدافع تمام عيار آن داشت.

آیه ۵۴ سوره مائده
مشخصات آیه
سورهسوره مائده (۵)
آیه۵۴
جزء۶
محتوای آیه
مکان نزولمدینه
موضوعویژگی مؤمنان و مجاهدان واقعی؛سرزنش دیگران مانع انجام وظیفه الهی شان نمی شود.

حضرت در فرازى از بخش سوم خطبه غدير و پس از بيان علم امامان‏ عليهم السلام، مناط قرار دادن حق و باطل و معرفى مدافع تمام عيار آن را مطرح فرمود.

حضرت با اشاره به آيه ۵۴ سوره مائده:

Ra bracket.png يُجاهِدُونَ فى سَبيلِ اللَّهِ وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ La bracket.png[۱]: «همواره در راه خدا جهاد می کنند، و از سرزنش هیچ سرزنش کننده ای نمی ترسند. این فضل خداست که به هر کس بخواهد می دهد؛ و خدا بسیار عطاکننده و داناست.»

فرمود: «على است كه به حق هدايت مى ‏كند، بدان عمل مى‏ نمايد، و باطل را ابطال نموده از آن نهى مى ‏كند؛ و در راه خدا ملامت سرزنش كننده ‏اى او را مانع نمى‏ شود»:

«مَعاشِرَ النّاسِ، لا تَضِلُّوا عَنْهُ وَ لا تَنْفِرُوا مِنْهُ وَ لا تَسْتَنْكِفُوا عَنْ وِلايَتِهِ، فَهُوَ الَّذى يَهْدى اِلَى الْحَقِّ وَ يَعْمَلُ بِهِ وَ يُزْهِقُ الْباطِلَ وَ يَنْهى عَنْهُ وَ لا تَأْخُذُهُ فِى اللَّهِ لَوْمَةُ لائِمٍ»

اى مردم، از على به سوى ديگرى گمراه نشويد، و از او روى برمگردانيد و از ولايت او سرباز نزنيد. اوست كه به حق هدايت نموده و به آن عمل مى‏ كند، و باطل را ابطال نموده و از آن نهى مى ‏نمايد، و در راه خدا سرزنش ملامت كننده ‏اى او را مانع نمى‏ شود.

مطابق روایات مقصود این آیه شریفه امیرالمؤمنین علیه السلام و یارانشان است. به عنوان مثال در حدیثی از امام باقر و امام صادق علیهم السلام نقل شده است که در تفسیر این آیه فرمودند: آن‌ها امیرالمؤمنین علی علیه السلام و یارانش هستند، زمانی که با گروه‌های ناکثین، قاسطین و مارقین جنگید.[۲]

پانویس

  1. مائده/۵۴؛سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۵۷-۱۷۰؛ واقعه قرآنى غدير: ص ۸۶ .
  2. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۴، ص۹۲؛ بحارالأنوار، ج۶۶، ص۳۵۱.