ابراهیم بن عبدالله کجی
ابومسلم ابراهیم‌بن عبداللّٰه کجی، محدث و حافظ برجسته قرن سوم هجری، حدیث "أنا دارالحكمة و على بابها" را با سند خود ازحضرت علی علیه السلام روایت کرده است[۱]. این روایت را ترمذی نیز در جامع خود نقل کرده و کجی از محمّدبن عمربن رومی آن را روایت نموده است.
وثاقت راوی
ابومسلم ابراهیم‌بن عبداللّٰه کجی از محدثان موثق و بزرگ زمان خود بود. سمعانی او را از محدثان ثقه و بزرگان دانسته است. ذهبی او را حافظ، مسند، نویسنده کتاب "السنن" و بازمانده حافظان خوانده[۲] و دارقطنی او را ثقه،[۳] بخشنده، جوانمرد و دانا به حدیث توصیف کرده است.[۴]
یافعی[۵] و سیوطی نیز او را حافظ، مسند و محدثی با حشمت و بزرگوار دانسته‌اند[۶]. کجی در محرم سال 292 هجری در بغداد درگذشت و جنازه‌اش به بصره منتقل شد. او نزدیک به یک قرن عمر کرد[۷] و از او به عنوان استاد محدثان یاد شده است.[۸]
ذهبی در تذکرة الحفاظ شرح حال او را ثبت کرده و گفته که دارقطنی و دیگران او را توثیق نموده‌اند. کجی همچنین حدیث تهنیت را با اسناد صحیح که رجال آن همگی ثقه هستند روایت کرده است.[۹]
روایت حدیث غدیر[۱۰]
يكى از علما و بزرگان اهل سنت كه حدیث غدیر را نقل كرده ابراهيم بن عبداللَّه بن مسلم كجى بصرى (م ۲۹۲ ق) است.
ابواسحاق ثعلبی حديث غدير را از ابومسلم ابراهیم بن عبداللَّه كجی نقل كرده است. خطيب بغدادى و ذهبى و سیوطی[۱۱]: ابوالقاسم بَغَوى، اسماعيل بن محمد صفار، ابوعمرو ابن سمّاک و احمد بن سلمان نجاد از او روایت كرده اند.
موسى بن هارون، دارقطنى، حافظ عبدالغنى بن سعيد و ديگر شيوخ وى را توثیق كرده اند.
پانویس
- ↑ ابومسلم ابراهيم‌بن عبداللّٰه كجى با سندش از على عليه السلام آن را روايت كرده است، همان‌گونه كه در چند جاى كتاب، به نقل از صلاح‌الدّين علايى قول او آورده شد: «با اين‌همه آن را شاهدى است كه ترمذى در جامعش از اسماعيل‌بن موسى فزارى از محمّدبن‌عمربن رومى از شريك‌بن‌عبداللّٰه از سلمة‌بن كهيل از سويدبن غفلة از ابوعبداللّٰه صنابحى از على مرفوعاً روايت كرده است: «من خانه‌ى حكمتم و على در آن است.» کنتوری، میر حامد حسین، خلاصه عبقات الانوار، صفحه: ۳۰۵، موسسه نبأ، تهران - ایران، 1387 ه.ش.
- ↑ ترجمه الغدير ؛ ج1بخش اول ؛ ص163
- ↑ العبر: حوادث ۲۹۲.
- ↑ کنتوری، میر حامد حسین، خلاصه عبقات الانوار، صفحه: ۳۰۹، موسسه نبأ، تهران - ایران، 1387 ه.ش.
- ↑ مرآة الجنان: حوادث ۲۹۲.
- ↑ طبقات الحفّاظ ۲۷۳.
- ↑ تذكرة الحفّاظ ۲۶۰/۲.
- ↑ دول الاسلام: حوادث ۲۹۲.
- ↑ ترجمه الغدير ؛ ج1بخشاول ؛ ص163
- ↑ چکیدۀ عبقات الانوار (حدیث غدیر): ص۲۴۳.
- ↑ تاريخ بغداد: ج ۶ ص ۱۲۰. تذكرة الحفّاظ: ج ۲ ص ۶۲۰ . طبقات الحفّاظ: ص ۲۷۳.