ابونصر فارابی

ابونصر محمد بن محمد فارابی، اندیشمند و فیلسوف برجسته خراسانی، در سال 259 هجری قمری (872 میلادی) در منطقه فاریاب دیده به جهان گشود. او که به "معلم ثانی" شهرت یافت، نقش مهمی در گسترش فلسفه اسلامی ایفا کرد.

جایگاه علمی

فارابی در زمینه‌های متعددی از جمله فلسفه، منطق، موسیقی، ریاضیات و پزشکی تبحر داشت. او پس از تحصیلات اولیه در زادگاهش، برای ادامه تحصیل به مرو و سپس به بغداد رفت و نزد اساتید برجسته آن زمان به فراگیری علوم مختلف پرداخت.

این فیلسوف تلاش کرد تا اندیشه‌های افلاطون و ارسطو را با جهان‌بینی اسلامی هماهنگ سازد. او آثار متعددی در زمینه‌های مختلف علمی و فلسفی به رشته تحریر درآورد که از جمله مهم‌ترین آنها می‌توان به "احصاء العلوم" و "آراء اهل المدینة الفاضلة" اشاره کرد.

فارابی در اواخر عمر به دمشق رفت و در دربار سیف‌الدوله حمدانی مورد احترام قرار گرفت. سرانجام این دانشمند بزرگ در سال 339 هجری قمری (950 میلادی) در دمشق چشم از جهان فروبست.

معناى اولى براى «مولى» در كلام فارابى

در كتاب «عوالم العلوم» فهرستى از راويان حدیث و شعرا و اهل لغت عامه كه معنى «اولى» را معناى اصلى كلمه مولى دانسته‏ اند آورده است، كه يكى از آنها ابونصر فارابى (م ۳۹۳ ق) است.