امام زمان رشید و استوار

اَلا اِنَّهُ الرَّشیدُ السَّدیدُ

آگاه باشید! او راه یافته و استوار است

<< قبلی بعدی >>

مهدی موعود رشید، یعنی صاحب مقام رشادت و در آن استوار و محکم است به عبارت دیگر، حضرتش در انجام مأموریتی که از طرف حق تعالی بر عهده دارد هیچگونه سستی و اضطراب به خود راه نمی‌دهد و در اجرای عدالت بسیار قاطع و ثابت قدم است.

مجری حکومت عدالت گستر در جهان باید خود ره یافته شود تا بتواند دیگران را به صراط مستقیم الهی هدایت نماید. اهل بیت علیهم السلام خاصه امام زمان روحی فداه که در این قسمت از خطبهٔ پیامبر صلی الله علیه وآله از ایشان یاد می‌نمایند همگی تحت تربیت خاص «رب العالمین» قرار گرفته‌اند و قبل از ولادت همه گونه امتحانی را داده و برای این امر خاص تربیت شدهاند؛ لذا در این دنیا نه نیازی به کسب علم به صورت حصولی دارند و نه اینکه در این دنیا رشد پیدا کرده و تجربه کافی پیدا کنند، آنان برای انجام وظیفه ای که به عهده دارند بالغ، شجاع، ره یافته و هدایت شدهاند همهٔ اهل بیت علیهم السلام ره یافته‌اند و اینچنین خصوصیاتی را دارند لکن در مورد لفظ «سدید» که همان «استوار و محکم» بودن است ممکن است منظور آن باشد که در مورد ائمهٔ ما قبل حضرت مهدی علیه السلام هر کدام به نحوی به ظاهردر بیعت ظالم وقت و تحت کنترل بوده‌اند تشکیل حکومت ممکن نبوده است ولی در مورد امام عصر علیه السلام خصایصی بیان شده است. از جمله اینکه بیعت هیچ ظالمی برگردن او نخواهد بود. و در اجرای عدالت همچون حضرت داوود علیه السلام حکم به باطن می‌نماید، و شاهد نمی‌طلبد.

همانگونه که قرآن می‌فرماید: إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ. تو فقط بیم‌دهنده‌ای [نه اعجاز کننده‌ای که هر زمان هر کس و برای هر هدفی غیر منطقی بخواهد، دست به اعجاز بزنی‏] وبرای هر قومی هدایت‌کننده‌ای است.

واضح است که برای هر قومی هدایت گر وجود دارد و امام عصر روحی فداه، «هادی» هستند همانگونه که در فرمایش پیامبر صلی الله علیه وآله در خطبهٔ غدیر: «مَعاشِرَ النّاسِ، الا و انّی مُنْذِرٌ وَ عَلِیٌّ هادٍ» آمده است و همچنین او راهنمایی شده است که در خطبهٔ غدیر می‌فرماید: وَ مُمَلِّکُهَا اْلِامامَ الْمَهْدِیَّ وَ اللَّهُ مُصَدِّقٌ وَعْدَهُ؛ و آن را حضرت مهدی علیه السلام به تصرف خود درآورد، و خداوند وعده‌اش را انجام خواهد داد.

آنقدر «الرشید – هدایت شده و راه یافته» مهم است که حضرت زهرا سلام الله علیها در دفاع از امیرالمؤمنین علیه السلام و توبیخ مخالفین آن حضرت در جمع زنهای مهاجر و انصار خطبه‌ای می‌خوانند که شاهد بر اهمیت شخص هدایت شده برای فرمانروایی و حکمرانی بر مردم در فرازی از این خطبهٔ نورانی، حضرت زهرا سلام الله علیها می‌فرمایند:

به چه تکیه گاهی تکیه کردند [به ابوبکر] به چه ریسمانی دست انداختند! به جای سرِ حیوان به دم آن چسبیدند [این مَثَلی عربی است]. بریده باد بینی آن گروهی که گمان می‌برند کاری درست کردهاند. هان، ایشاناند فساد کاران، لکن نمی‌دانند. آیا کسی که به سوی حق هدایت می‌کند سزاوار پیروی و تبعیت است یا آن کس که نمی‌تواند هدایت کند مگر آنکه اول خود هدایت شود؟ پس شما را چه می‌شود، چگونه حکم می‌کنید؟

حضرت زهرا سلام الله علیها شکوه می‌کنند که چرا آن کسی که راه یافته و هدایت شده از طرف خداست را کنار زدید و کسی که هیچ فضیلتی را نداشت، امام و پیشوای خود قرار دادید.

بنابراین پیامبر صلی الله علیه وآله با این عبارت إِنَّهُ الرَّشِیدُ السَّدِید امام زمان روحی فداه را به عنوان خاتم الاوصیاء در زمرهٔ همان هدایت شدگان و راه یافته‌های خاص قرار می‌دهند با این خصوصیت که ایشان در اجرای حکومت عدالت گستر با پشتوانهٔ الهی بسیار محکم و استوار پیش خواهد رفت.