تسلیم و خضوع موجودات در برابر خداوند
تسلیم و خضوع موجودات در برابر خداوند از جمله مطالب توحیدی است که پیامبر صلی الله علیه و آله در بخشی از خطبه غدیر به آن اشاره کرده است.
برای تبیین این صفت خداوند برخی محققان چنین نوشتهاند: تمامی مخلوقات در برابر حق خاضع هستند؛ زیرا مخلوقی که در تمامی شئون و احوال محتاج به خالق است و در هر لحظه از او فیض میگیرد، خضوع او مسلم است. خدای سبحان در این باره فرموده است: 
یَا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَی اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ؛ ای مردم! شمایید نیازمندان به خدا و فقط خدا بینیاز و ستوده است
(فاطر:۱۵).
کبر و بزرگی مخصوص خداوند کبیر متعال است و تنها او میتواند ادعای بزرگی و عظمت داشته باشد. او بزرگ مطلقی است که هیچ حدّی برای بزرگیش و نهایتی برای کبریاییش وجود ندارد. در وجودش اثری از ضعف و کوچکی نیست. همهٔ موجودات در مقابل قدرت خداوند تسلیم هستند.
البته شاید این سؤال پیش بیاید که با وجود منکران و مجرمان، که تسلیم خداوند نیستند، چگونه پس هر چیزی در مقابل قدرت خداوند تسلیم است؟ جواب این است که خداوند در تکوین بحث تسلیم را نشان داده و بخواهند یا نخواهند تسلیم در مقابل قدرت خداوند هستند؛ زیرا قدرت دفع بلا و مرگ را از خودشان ندارند، اما آنچه در نافرمانی و عدم تسلیم آنهاست در ساحت تشریع است: آنچه انبیا آوردهاند که در این تشریع با اختیار میباشد و حکمت آن نیز این است که باید ثواب و عقاب معنا داشته باشد و بدون بودن اختیار محقق نخواهد شد.[۱]
پانویس
- ↑ شرح خطبه غدیر، ص۲۵۴–۲۵۵.
منابع
- شرح خطبه غدیر؛ محمدرضا شریفی، اصفهان: انتشارات نورالحیات، ۱۴۴۶ق.