دعوت‌کننده به قرآن

وَ الدّاعی اِلَیْهِ

و او شما را به کتاب خدا دعوت کند.

<< قبلی بعدی >>

دعوت‌کننده به قرآن از جمله خصوصیات خلیفه الهی است که توسط پیامبر صلی الله علیه و آله در خطبه غدیر برای امیرالمؤمنین علیه السلام مطرح شده است.

درباره این صفت امیرالمؤمنین علیه السلام، به‌عنوان خلیفه پیامبر صلی الله علیه و آله، در خطبه غدیر از سوی برخی شارحان خطبه چنین نظری ابراز شده است: در همان‌گونه که نبی دعوت‌کننده به‌سوی خداست و آنچه در کتاب آسمانی آمده، امام و خلیفه پیامبر صلی الله علیه و آله نیز دعوت‌کننده به‌سوی خداست. امیرالمؤمنین علیه السلام به‌عنوان وصی بلافصل و خلیفه پیامبر صلی الله علیه و آله مردم را به‌سوی خدایی دعوت می‌کنند که این خدای یگانه همین مردم را برای سعادت دنیا و آخرت و تقرب به‌سوی خویش به اطاعت از آنها امر می‌نماید.

همچنین، خداوند محبت به این بزرگواران را محبت به خود می‌داند: «مَنْ اَحَبَّکُمْ فَقَدْ اَحَبَّ اللّه؛ کسی که شما را دوست بدارد، خدا را دوست داشته است» و تقرب به‌سوی آنها را تقرب به خود دانسته و اعتقاد به توحید و شرط قبولی عبادت خود را در گرو قبول ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام قرار داده است.

بنابراین، دعوت به‌سوی خدا و کتاب الله در اصل دعوت به‌سوی اطاعت و پیروی از امام و خلیفه پیامبر صلی الله علیه و آله است؛ گرچه امام علیه السلام مستقیماً و در ظاهر دعوت به خویش نمی‌کند، اما اراده خداوند بر این تعلق گرفته که تمام امور به اذن خودش در اختیار امام علیه السلام باشد.

منابع

• شرح خطبه غدیر؛ محمدرضا شریفی، اصفهان: انتشارات نورالحیات، ۱۴۴۶ق.
• کتاب من لایحضره الفقیه؛ محمد بن علی بن بابویه قمی (شیخ صدوق)، تحقیق: علی‌اکبر غفاری، قم: دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۰۴ق.