شاد کردن مؤمنین
از نامهاى روز غدير «يوم السرور» است.[۱]
ايجاد فرح و سرور در برادر دينى ثواب بسيار دارد و وسعت روزى مى آورد، و اثرات اخروى نيز دارد؛ مثل اينكه قبر او يكى از روضه هاى بهشت قرار مى گيرد.
اسباب شادى بسيار است؛ مثل هديه دادن، مشكلات شخصى را بر طرف كردن، مهمانى كردن، اشعار در مدح و منقبت اهلبيت عليهم السلام قرائت كردن و سرودن، و ذكر قضايايى كه واقعيت است و ديگران را در وقت شنيدن به فرح و سرور مى كشاند. در روايت وارد شده كه اين روز روز نفى غمهاست، و مهربانى كردن رحمت الهى را به دنبال دارد.
البته شاد كردن مؤمنان بر خلاف آنچه تصور مى كنند به معناى خنداندن به وسيله دلقكبازى و... نيست. بلكه شاد كردن آنان با احسان و نيكى كردن و اعانت بر حفظ آبروى ايشان است.
حضرت رسول اكرم صلى الله عليه وآله فرموده است: من سرّ مؤمناً فقد سرّنى، و من سرّنى فقد سرّ اللَّه:[۲]
هر كس مؤمنى را شاد كند مرا شاد كرده، و هر كس مرا شاد كند خدا را شاد كرده است.
حضرت اميرالمؤمنين علىعليه السلام در خطبه مربوط به شأن روز غدير فرموده است: و من اسعف اخاه مبتدئاً و برّه راغباً فله كأجر من صام هذا اليوم و قام ليلته: [۳]
هر كس در اين روز در يارى كردن برادرانش پيشدستى كند و با ميل به او نيكى كند، ثواب كسى را دارد كه اين روز را روزه داشته و شبش را به نماز ايستاده باشد.
همچنين اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: اظهروا البشر فيما بينكم، و السرور فى ملاقاتكم:[۴] خوشرو باشيد، و در ملاقات با يكديگر شادى كنيد.
حضرت امام رضاعليه السلام در آداب اين روز فرموده است: فأفضِل على اخوانك فى هذا اليوم و سرّ فيه كل مؤمن و مؤمنة:[۵]
در اين روز به برادرانت خوبى كن، و هر زن و مرد مؤمنى را شاد گردان.
عن احمد بن محمد بن ابى نصر، قال: كنّا عند الرضاعليه السلام و المجلس غاصّ باهله. فتذاكروها يوم الغدير.
فقال الرضاعليه السلام: سر فيه كلّ مؤمن و مؤمنة: [۶]
احمد بن محمد گفت: در مجلس حضرت رضاعليه السلام بوديم در حالى كه آن مجلس مملوّ از جمعيت بود، و درباره روز غدير گفتگو مى كردند. پس حضرت رضاعليه السلام (به من) فرمود: در اين روز هر مرد و زن مؤمنى را شاد كن.
شيخ مفيد در «مسارّ الشيعة» در مورد روز غدير مى نويسد: ادخال السرور فيه على اهل الايمان يحطّ الاوزار:[۷] شاد كردن مؤمنين در روز غدير گناهان را مى ريزد.