عزیزترین مردم نزد پیامبر
عزیزترین مردم نزد پیامبر صلی الله علیه و آله در خطبه غدیر امیرالمؤمنین علیه السلام برشمرده شده است. این موضوع قبل از غدیر هم از سوی پیامبر صلی الله علیه و آله مورد تأکید قرار گرفته است؛ از جمله:
در حدیثی آمده است: روزی امیرالمؤمنین علیه السلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله پرسید: ای رسول خدا! مرا بیشتر دوست میداری یا فاطمه سلام الله علیها را؟ رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «هِیَ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْکَ وَ أَنْتَ أَعَزُّ عَلَیَّ مِنْهَا؛ او در نزدم محبوبتر، ولی تو پیش من عزیزتر از او هستی».[۱]
مقصود آن است که حضرت زهرا سلام الله علیها دختر پیامبر صلی الله علیه و آله و پاره تن اوست و طبیعتاً فرزندی که پاره جگر انسان باشد محبوبتر است، آن هم فرزندی مانند فاطمه سلام الله علیها. اما امیرالمؤمنین علیه السلام عزیزتر است؛ برای آنکه وجود علیه او در اسلام از عزت و سیادت خاصی برخوردار است که هیچکس نمیتواند جای او را پر کند؛ زیرا شخصیتی منحصر به فرد است که تمام جوامع بشری باید به او افتخار کنند.
پس عزت امیرالمؤمنین علیه السلام در نظر رسول خدا صلی الله علیه و آله حاکی از ارزش و موقعیت بینظیر او در اسلام است. چرا اینگونه نباشد، در صورتی که اسلام به شمشیر او و فداکاریهای او گسترش یافت. نیز هرکس بیشتر به اسلام خدمت کند پیش پیامبر صلی الله علیه و آله عزیزتر است و هر کس نزد رسول عزیزتر است نزد خدا هم عزیزتر است. در نتیجه، تمام امتیازاتی را که رسول خدا صلی الله علیه و آله برای امیرالمؤمنین علیه السلام نزد خویش ثابت فرموده است نزد خداوند نیز ثابت است.
برای نمونه، بعد از پایان جنگ خیبر و شهامت چشمگیر امیرالمؤمنین علیه السلام در آن واقعه، پیامبر صلی الله علیه و آله خطاب به او فرمود: «لَوْ لَا أَنْتَ یَا عَلِیُّ مَا عُرِفَ الْمُؤْمِنُونَ بَعْدِی لَقَدْ جَعَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ نَسْلَ کُلِ نَبِیٍ مِنْ صُلْبِهِ وَ جَعَلَ نَسْلِی مِنْ صُلْبِکَ یَا عَلِیُّ فَأَنْتَ أَعَزُّ الْخَلْقِ وَ أَکْرَمُهُمْ عَلَیَّ …؛ اگر تو نمیبودی، مؤمنان بعد از من شناخته نمیشدند. قطعاً خداوند عزوجل نسل هر پیامبری را از صلبش قرار داده است و نسل من را از صلب تو گمارده است. ای علی! تو عزیزترین و گرامیترین مخلوقات نزد من هستی».[۲]
پانویس
- ↑ فضائل الصحابه، ج۲، ص۷۸۳؛ المسند، ص ۱؛ ترجمة الإمام علی بن أبیطالب علیه السلام من تاریخ مدینه دمشق، ج۱، ص۲۵۱، ح۲۹۲؛ کفایة الطالب، ص۳۰۸–۳۰۹؛ فرائد السمطین، ج۱، ص۹۱، فرائد السمطین، ج۲، ص۶۲؛ فرائد السمطین، ج۲، ص۳۹۵؛ البدایة و النهایة، ج۷، ص۳۴۱؛ اسدالغابة، ج۶، ص۲۲۴؛ ینابیع المودة، ج۲، ص۷۹؛ ینابیع المودة، ج۲، ص۹۸؛ ینابیع المودة، ج۲، ص۱۲۹؛ ینابیع المودة، ج۲، ص۴۷۹؛ کنزالعمال، ج۱۳، ص۱۱۸، ح۳۶۳۷۹؛ مجمع الزوائد، ج۹، ص۲۰۲؛ الصواعق المحرقه، ص۲۲۲؛ نزهة المجالس، ج۲، ص؛ ۳۱۵؛ الجامع الصغیر، ج۲، ص۲۰۹؛ اسعاف الراغبین، ص۵۲۵؛ کشف الغمة، ج۱، ص۳۲۵؛ کشف الغمة، ج۱، ص۳۷۳؛ کشف الغمة، ج۱، ص۴۶۲؛ احقاق الحق، ج۷، ص۱۲؛ احقاق الحق، ج۱۰، ص۱۷۴؛ احقاق الحق، ج۱۷، ص۱۰۱.
- ↑ کشف الیقین، ص۴۳۱.
منابع
- إحقاق الحق و إزهاق الباطل؛ سید نورالله بن شریفالدین شوشتری، قم: کتابخانه عمومی حضرت آیت الله العظمی مرعشی نجفی، ۱۴۰۹ق.
- أسد الغابة فی معرفة الصحابة؛ علی بن محمد جزری (عزالدین ابناثیر)، بیروت: دار الفکر، ۱۴۰۹ق.
- إسعاف الراغبین فی سیرة المصطفی و فضائل أهل بیته الطاهرین؛ محمد بن علی صبان، تحقیق: صلاحالدین شامی، کویت: مبرة الآل و الاصحاب، ۱۴۴۳ق.
- البدایة و النهایة؛ إسماعیل بن عمر بن کثیر قرشی دمشقی، بیروت: دار الفکر، ۱۴۰۷ق.
- ترجمة الإمام علی بن أبیطالب علیه السلام من تاریخ مدینه دمشق؛ علی بن حسن (ابنعساکر)، تحقیق: محمدباقر محمودی، بیروت: مؤسسة المحمودی للطباعة و النشر، ۱۳۹۸ق.
- الجامع الصغیر فی أحادیث البشیر النذیر؛ عبدالرحمن بن ابیبکر سیوطی، بیروت: دار الفکر، ۱۴۲۹ق.
- الصواعق المحرقة فی الرد علی أهل البدع و الزندقة؛ احمد بن محمد (ابن حجر هیتمی)، تهران: بینا، بیتا.
- نزهة المجالس و منتخب النفائس؛ عبدالرحمن بن عبدالسلام صفوری، تحقیق: عبدالوارث محمد علی، بیروت: دار الکتب العلمیة، ۱۴۱۹ق.
- فرائد السمطین؛ ابراهیم بن محمد حموی جوینی، تحقیق: محمدباقر محمودی، بیروت: مؤسسة المحمودی، ۱۳۹۸ق.
- فضائل الصحابة؛ احمد بن محمد حنبل، تحقیق وصیالله بن محمد عباس، قاهره: دار ابن الجوزی، ۱۴۳۰ق.
- کشف الغمة فی معرفة الأئمة؛ علی بن عیسی اربلی، تحقیق: جعفر سبحانی و سید هاشم رسولی محلاتی، تبریز:انتشارات بنی هاشمی، ۱۳۸۱ق.
- کشف الیقین فی فضائل أمیرالمؤمنین؛ حسن بن یوسف بن مطهر حلی (علامه حلی)، تحقیق: حسین درگاهی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۴۱۱ق.
- کفایة الطالب فی مناقب علی بن أبی طالب علیه السلام؛ محمد بن یوسف گنجی شافعی، تحقیق: محمدهادی امینی، تهران: دار إحیاء تراث أهل البیت علیهم السلام، ۱۴۰۴ق.
- کنز العمال فی سنن الأقوال والأفعال؛ علاءالدین علی بن حسامالدین متقی هندی، بیروت: مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۹ق.
- مجمع الزوائد و منبع الفوائد؛ علی بن ابوبکر هیثمی، بیروت: دار الکتاب العربی، بیتا.
- ینابیع المودة لذوی القربی؛ سلیمان بن ابراهیم قندوزی، قم: دار الأسوة للطباعة و النشر، ۱۴۲۲ق.