عسل

از دانشنامه غدیر

نهر عسل در قصرِ غدير در آسمان‏ ها[۱]

در آسمان‏ها روز غدیر را مى‏ شناسند و اكنون آغاز پانزدهمين قرنى است كه حتى در يک سال آن جشن غدیر ترک نشده است. از جمله نثار حضرت زهرا عليها السلام در جشن غدير در آسمان‏ هاست:

امام رضا عليه السلام از پدرش امام موسى بن جعفر عليه السلام از جدش امام صادق‏ عليه السلام نقل مى‏ فرمايد كه فرمود: روز غدير نزد اهل آسمان مشهورتر از اهل زمين است. خداوند تعالى در بهشت قصرى خلق فرموده كه بناى آن خشتى از نقره و خشتى از طلا است. در آن قصر صد هزار اتاق سرخ رنگ و صد هزار خيمه سبز رنگ وجود دارد و خاک آن از مشک و عنبر است. در آن قصر چهار نهر جارى است: نهرى از شراب و نهرى از آب و نهرى از شير و نهرى از عسل. در كناره‏ هاى اين نهرها درختانى از انواع ميوه‏ ها قرار دارد، و بر آن درختان طيورى هستند كه بدن‏ هاى آنها از لؤلؤ و بال‏ هايشان از ياقوت است و به انواع صداها مى‏ خوانند.

روز غدير كه فرا مى‏ رسد اهل آسمان‏ها وارد اين قصر مى‏ شوند و تسبیح و تقدیس و تهلیل مى‏ گويند. آن پرندگان هم به پرواز در مى‏ آيند و خود را به آب مى‏ زنند، و سپس در آن مشک و عنبر مى ‏غلطند. آنگاه كه ملائكه جمع شدند بار ديگر به پرواز در مى‏ آيند و آن عطرها را بر آنان مى‏ پاشند. ملائكه در روز غدير «نثار فاطمه ‏عليها السلام»[۲] را به يكديگر هديه مى‏ دهند. وقتى آخرين ساعات روز غدير فرا میرسد ندا مى ‏آيد: «به مراتب و درجات خود برگرديد كه به احترام محمد صلى الله عليه و آله و على ‏عليه السلام تا سال آينده در چنين روزى، از لغزش و خطر در امان خواهيد بود».[۳]

پانویس

  1. اسرار غدير: ص ۲۴۱-۲۴۳. چهارده قرن با غدير: ص ۲۳۱-۲۳۲.
  2. نثار فاطمه ‏عليها السلام همان ميوه ‏هاى درخت طوبى است كه در شب زفاف حضرت، به امر الهى از آن درخت در آسمان‏ها پخش شد و ملائكه آنها را به عنوان يادگار برداشتند. بحار الانوار: ج ۴۳ ص ۱۰۹.
  3. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۳. عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص ۲۲۱.