عمرو بن حمق خزاعى
عمرو بن حمق خزاعی صحابی پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله و از یاران برجسته امام علی علیه السلام و امام حسن علیه السلام بود که در جنگهای جمل، صفین و نهروان حضور داشت و به روایتی اولین کسی است که سرش پس از شهادت به دستور معاویه در اسلام از شهری به شهری گردانده شد. وی از راویان حدیث غدیر و از وفاداران اهل بیت علیهم السلام شمرده میشود، محل دفن او در خارج موصل قرار دارد و بنایی تاریخی بر آرامگاهش ساخته شده است.
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عمرو بن الحمق بن کاهن (یا کاهل) بن حبیب بن عمرو بن قین بن رزاح بن عمرو بن سعد بن کعب بن عمرو خزاعی |
| سرشناسی | صحابی پیامبر صلی الله علیه وآله، یار امام علی علیه السلام و امام حسن علیه السلام |
| تولد | حدود ۳۰ سال قبل هجرت |
| وفات | سال ۵۰ هجری |
| نحوه درگذشت | قتل به دستور معاویه یا عاملان او |
| محل دفن | خارج شهر موصل (عراق)، مزار تاریخی مشهور |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله، امام علی علیه السلام |
| شاگردان | رفاعة بن شداد، جبیر بن نفیر و دیگران |
| مذهب | شیعه |
| اطلاعات فرهنگی | |
| زمینه فعالیت | شرکت در جنگهای جمل، صفین، نهروان؛ روایت حدیث غدیر |
| علت شهرت | اولین کسی که سرش پس از شهادت در اسلام از شهری به شهری گردانده شد. |
زندگینامه
عمرو بن الحمق خزاعی، یکی از اصحاب برجسته رسول اکرم صلی الله علیه وآله[۱] و از یاران نزدیک امیرالمؤمنین علی علیه السلام و امام حسن علیه السلام بود که جایگاه وی نزد شیعیان از احترام ویژهای برخوردار است. نام او بهصورت «الحمق» با حاء مهمله و باز، میم کسرهدار و قاف سبک تلفظ میشود، علت این نامگذاری به ساختار لغوی عربی بازمیگردد.[۲]
عمرو بن الحمق پس از صلح حدیبیه به مدینه آمد و تا پنج سال در کنار پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله بود.[۳] مشهور است روزی پیامبر صلی الله علیه وآله تشنه بود، عمرو به ایشان شیر رساند و پیامبر صلی الله علیه وآله برای وی دعا کرد: «خدایا! او را به جوانی بهرهمند ساز.» در نتیجه تا ۸۰ سالگی هیچ موی سفیدی در ریش او دیده نشد.[۴] او در نبردهای بزرگ صدر اسلام مانند جمل،[۵] صفین[۶] و نهروان[۷] در کنار حضرت علی علیه السلام حضور فعال داشت و از فرماندهان سپاه بهشمار میرفت.
وفاداری و اخلاص عمرو بن الحمق چنان بود که در روایات نقل شده، همچون سلمان نزد پیامبر صلی الله علیه وآله، نزد امیرالمؤمنین علیه السلام بود و حضرت دربارهاش فرمود: ای کاش صد نفر مانند تو در شیعیانم بود.[۸] کَشّی وی را از حواریون حضرت علی علیه السلام معرفی کرده است.[۹] او همچنین در دوران امام حسن علیه السلام نیز از اصحاب وفادار ایشان بود.[۱۰]
سرانجام، عمرو بن الحمق خزاعی در زمان حکومت معاویه، به سبب دشمنی و فشار حکومت، ناچار شد از کوفه خارج شده و به موصل پناه ببرد؛[۱۱] اما سرانجام با فریب معاویه و دادن امان نامه به شهادت رسید[۱۲] نامه امام حسین علیه السلام به معاویه نیز مؤید همین مطلب است: «مگر تو نبودی که عمرو بن حمق خزاعی همان مردی که پیکر و صورت او بر اثر کثرت عبادت رنجور گردیده بود را شهید کردی؟ آن هم بعد از آن امانها و پیمانها که به او دادی؟ امانها و پیمانهایی که اگر به آهوان بیابان داده بودی از سر کوهها با اطمینان فرود میآمدند».[۱۳] سرش نخستین سری بود که در تاریخ اسلام از شهری به شهری گردانده شد.[۱۴] محل دفن او خارج موصل است و بنایی بر قبرش ساخته شده.[۱۵]
از دیدگاه علمای رجال،[۱۶] برخی او را در شمار ثقات و راویان معتبر حدیث دانستهاند و روایات امامان معصوم علیهم السلام درباره عظمت او، مثل جمله امام علی علیه السلام درباره صد نفر چون او و مدح سیدالشهدا علیه السلام در شأنش، نشان از اعتبار و وثاقت شخصیت او نزد اهل بیت دارد.[۱۷]در منابع اهل سنت نیز از کرامات او یاد شده، مانند اسد الغابه که دعای پیامبر درباره جوانی او را نقل کرده و به نقش خانواده خزاعه در نهضت اسلام اشاره نموده است.[۱۸]
روایت حدیث غدیر[۱۹]
یکی از صحابه که حدیث غدیر را نقل کرده عمرو بن حمق خزاعی کوفی (م ۵۰ ق) است. ابن عقده و خوارزمی در مقتلش حدیث غدیر را از عمرو بن حمق روایت کردهاند.
پانویس
- ↑ الاستیعاب، ج۳، ص۲۵۷
- ↑ تنقیح المقال فی علم الرجال. ج ۲ ص ۳۲۸
- ↑ اسدالغابه، ج۳، ص۳۶۷
- ↑ اسدالغابه، ج۳، ص ۳۶۷
- ↑ الاخبار الطوال، دینوری، ص۱۵۰
- ↑ پیکار صفین، نصر بن مزاحم (ترجمه: اتابکی)، ص۱۴۴–۱۴۶
- ↑ الاستیعاب، ج۳، ص۲۵۸
- ↑ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة. ج ۱۴ ص ۹۶
- ↑ إختیار معرفة الرجال، ص۲۱۰
- ↑ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة.ج ۱۴ ص ۹۶
- ↑ تنقیح المقال فی علم الرجال. ج ۲ ص ۳۲۸
- ↑ الاستیعاب، ج۳، ص۲۵۸
- ↑ الامامه و السیاسه، دینوری، ص۱۵۶
- ↑ الاستیعاب، ج۳، ص۲۵۸
- ↑ اسدالغابه، ج۳، ص۳۶۸
- ↑ معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة.ج ۱۴ ص ۹۶
- ↑ تنقیح المقال فی علم الرجال. ج ۲ ص ۳۲۸
- ↑ اسدالغابه، ج۳، ص۳۶۸
- ↑ چکیده عبقات الانوار (حدیث غدیر): ص ۱۵۹.