قطع امید منافقین از خلافت در غدیر

قطع اميد منافقين از خلافت با غدير

  از جمله آياتى كه در سفر حجةالوداع و پيش از اتمام مراسم حج در مورد صحيفه ملعونه اول و اِخبار خداوند از آن بر پيامبر صلى الله عليه وآله نازل شد اين آيه بود:

وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً فِى عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ : «آن را موضوعى باقى در نسل او قرار داد تا شايد باز گردند» .

براى آنكه اصحاب صحيفه و هر كسى كه با چشم طمع به خلافت مى‏ نگريست، از اين آرزو قطع اميد كند و از شنيدن هر پاسخ مثبتى درباره تغيير مسير امامت منصرف شود، خداوند غدير را به ميان آورد.

اگر در غدير فقط امیرالمؤمنین عليه السلام معرفى مى ‏شدند آرزوهايى براى روزگار بعد از ایشان شكل مى‏ گرفت، اما با معرفى دوازده امام علیهم السلام از نسل پيامبر صلى الله عليه وآله كه سلاله حضرت ابراهيم علیه السلام ‏اند و تا آخرين روز دنيا ادامه امامت آنان است، خداوند اميد همه را قطع كرد.

حضرت فاطمه زهراعليها السلام در اين باره مى‏ فرمايند: «وَاللَّه لَقَدْ عَقَدَ لَهُ يَوْمَئِذٍ الْوِلاءَ لِيَقْطَعَ مِنْكُمْ بِذلِكَ الرَّجاءَ»: به خدا قسم، پيامبرصلى الله عليه وآله در روز غدير ولايت را براى امیرالمؤمنین علیه السلام محكم كردند تا اميد شما را بدين وسيله از آن قطع كنند.

در حديث امام باقر عليه السلام هم ديديم كه خداوند درباره اصحاب صحيفه اين مطلب را قبل از هم پيمانى آنان نازل كرد تا شايد از كار خود دست بردارند و از تصميم خود برگردند آنجا كه مى‏ فرمايد:«وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً فِى عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ»: «خدا امامت را امرى باقى در نسل او قرار داد تا شايد باز گردند» .