لؤلؤ

از ویکی غدیر

مرواريد در جشن غدير در آسمان ‏ها[۱]

در آسمان ‏ها روز غدير را مى‏ شناسند و اكنون آغاز پانزدهمين قرنى است كه حتى در يک سال آن جشن غدیر ترک نشده است. از جمله نثار حضرت زهرا علیها السلام در جشن غدير در آسمان ‏هاست:

امام رضا علیه السلام از پدرش امام موسی بن جعفر علیه السلام از جدش امام صادق ‏علیه السلام نقل مى‏ فرمايد كه فرمود: روز غدير نزد اهل آسمان مشهورتر از اهل زمين است. خداوند تعالى در بهشت قصرى خلق فرموده كه بناى آن خشتى از نقره و خشتى از طلا است.

در آن قصر صد هزار اتاق سرخ رنگ و صد هزار خيمه سبز رنگ وجود دارد و خاک آن از مشک و عنبر است.

در آن قصر چهار نهر جارى است: نهرى از شراب و نهرى از آب و نهرى از شیر و نهرى از عسل. در كناره ‏هاى اين نهرها درختانى از انواع ميوه‏ ها قرار دارد، و بر آن درختان طيورى هستند كه بدن‏ه اى آنها از لُؤلُؤ (مرواريد) و بال ‏هايشان از ياقوت است و به انواع صداها مى‏ خوانند.

روز غدير كه فرا مى‏ رسد اهل آسمان ‏ها وارد اين قصر مى‏ شوند و تسبیح و تقدیس و تهلیل مى ‏گويند. آن پرندگان هم به پرواز در مى ‏آيند و خود را به آب مى ‏زنند، و سپس در آن مشک و عنبر مى‏ غلطند. آنگاه كه ملائكه جمع شدند بار ديگر به پرواز در مى ‏آيند و آن عطرها را بر آنان مى ‏پاشند.

ملائكه در روز غدير «نثار فاطمه ‏عليها السلام»[۲] را به يكديگر هدیه مى‏ دهند. وقتى آخرين ساعات روز غدير فرا مى‏ رسد ندا مى‏ آيد: «به مراتب و درجات خود برگرديد كه به احترام محمد صلى الله عليه و آله و على‏ عليه السلام تا سال آينده در چنين روزى، از لغزش و خطر در امان خواهيد بود».[۳]

پانویس

  1. اسرار غدير: ص ۲۴۱ - ۲۴۳. چهارده قرن با غدير: ص ۲۳۱، ۲۳۲.
  2. نثار فاطمه ‏عليها السلام همان ميوه ‏هاى درخت طوبى است كه در شب زفاف حضرت، به امر الهى از آن درخت در آسمان‏ ها پخش شد و ملائكه آنها را به عنوان يادگار برداشتند. بحار الانوار: ج ۴۳ ص ۱۰۹.
  3. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۳. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۱.