۲۱٬۹۷۲
ویرایش
(قرار دادن احمد بن علی مقریزی (تقی الدین)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== <big>اعتراف به مفاد حديث غدير</big><ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): | == <big>اعتراف به مفاد حديث غدير</big><ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص۶۴۳، ۶۴۴.</ref> == | ||
<big>بسيارى از دانشمندان بزرگ [[اهل سنت]] به [[دلالت حديث غدير]] به [[امامت اميرالمؤمنين عليه السلام]] تصريح كرده، و آشكارا بر مطلوب شيعه تنصيص كرده اند!</big> | <big>بسيارى از دانشمندان بزرگ [[اهل سنت]] به [[دلالت حديث غدير]] به [[امامت اميرالمؤمنين عليه السلام]] تصريح كرده، و آشكارا بر مطلوب شيعه تنصيص كرده اند!</big> | ||
<big>از جمله احمد بن على بن عبدالقادر بن محمد مَقريزى، تقى الدين (ت | <big>از جمله احمد بن على بن عبدالقادر بن محمد مَقريزى، تقى الدين (ت ۷۶۹-م ۸۴۰ ق) است. تقى الدين مَقريزى مى نويسد: ابن زولاق (م ۳۸۷) گويد:</big> | ||
<big>در روز هجدهم ماه ذى حجه سال | <big>در روز هجدهم ماه ذى حجه سال ۳۶۲ - يعنى روز غدير - عدهاى از مصريان و مغربيان و تابعانشان براى دعا جمع مى شوند، چرا كه اين روز روزِ عيد است، زيرا رسول خداصلى الله عليه وآله در اين روز به اميرالمؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام وصيت كرد و او را به جانشينى برگزيد. اين كار ايشان، مُعِزّ<ref>مقصود «المُعِزّ لدين اللَّه» خليفه فاطمى است كه سرزمين هاى مصر را تصرّف كرد. وى به سال ۳۶۵ هجرى درگذشته است. شَذَرات الذهب: ج ۴ ص ۳۴۷ (مترجم). </ref>را به شگفتى مى آورد. اين نخستين كارى بود كه او در مصر انجام داد.<ref>المواعظ و الاعتبار بذكر الخُطط و الآثار: ج ۲ ص ۲۲۰. </ref></big> | ||
<span dir="RTL"></span><big>جلال الدين سُيوطى<ref>حسن المحاضرة: ج | <span dir="RTL"></span><big>جلال الدين سُيوطى<ref>حسن المحاضرة: ج ۱ ص ۵۵۷ .</ref>وى را توثيق كرده و ستوده است. از جمله تأليفات او است: «درر العقود الفريدة فى تراجم الاعيان المفيدة»، «المواعظ و الاعتبار بذكر الخُطط و الآثار»، «عِقد جواهر الاسفاط من اخبار مدينة فُسطاط»، «ايقاظ الحنفاء باخبار الفاطميّين الخلفاء»، «السلوك بمعرفة دول الملوك» و «التاريخ الكبير».</big> | ||
<span dir="RTL"></span><big>همچنين [[ابن زولاق]] (م 387 ق) - كه مَقريزى سخنش را نقل كرده - از مورّخان نامدار و معتمَد است. ابن خَلِّكان و سُيوطى و ابن وردى و كاتب چَلَبى<ref>وَفَيات الأعيان: ج 1 ص 370. حسن المحاضرة: ج 1 ص 553 . تتمّة المختصر: حوادث سنة 387. كشف الظنون.</ref>وى را ستوده اند.</big> | <span dir="RTL"></span><big>همچنين [[ابن زولاق]] (م 387 ق) - كه مَقريزى سخنش را نقل كرده - از مورّخان نامدار و معتمَد است. ابن خَلِّكان و سُيوطى و ابن وردى و كاتب چَلَبى<ref>وَفَيات الأعيان: ج 1 ص 370. حسن المحاضرة: ج 1 ص 553 . تتمّة المختصر: حوادث سنة 387. كشف الظنون.</ref>وى را ستوده اند.</big> | ||