پرش به محتوا

مَقریزی: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
(قرار دادن احمد بن علی مقریزی (تقی الدین))
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
== <big>اعتراف به مفاد حديث غدير</big><ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص643، 644.</ref> ==
== <big>اعتراف به مفاد حديث غدير</big><ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص۶۴۳، ۶۴۴.</ref> ==
<big>بسيارى از دانشمندان بزرگ [[اهل ‏سنت]] به [[دلالت حديث غدير]] به [[امامت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام]] تصريح كرده، و آشكارا بر مطلوب شيعه تنصيص كرده‏ اند!</big>
<big>بسيارى از دانشمندان بزرگ [[اهل ‏سنت]] به [[دلالت حديث غدير]] به [[امامت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام]] تصريح كرده، و آشكارا بر مطلوب شيعه تنصيص كرده‏ اند!</big>


<big>از جمله احمد بن على بن عبدالقادر بن محمد مَقريزى، تقى ‏الدين (ت 769840 ق) است. تقى ‏الدين مَقريزى مى ‏نويسد: ابن ‏زولاق (م 387) گويد:</big>
<big>از جمله احمد بن على بن عبدالقادر بن محمد مَقريزى، تقى ‏الدين (ت ۷۶۹۸۴۰ ق) است. تقى ‏الدين مَقريزى مى ‏نويسد: ابن ‏زولاق (م ۳۸۷) گويد:</big>


<big>در روز هجدهم ماه ذى ‏حجه سال 362 -  يعنى روز غدير -  عده‏اى از مصريان و مغربيان و تابعانشان براى دعا جمع مى ‏شوند، چرا كه اين روز روزِ عيد است، زيرا رسول ‏خداصلى الله عليه وآله در اين روز به اميرالمؤمنين على بن ابى ‏طالب ‏عليه السلام وصيت كرد و او را به جانشينى برگزيد. اين كار ايشان، مُعِزّ<ref>مقصود «المُعِزّ لدين اللَّه» خليفه فاطمى است كه سرزمين‏ هاى مصر را تصرّف كرد. وى به سال 365 هجرى درگذشته است. شَذَرات الذهب: ج 4 ص 347 (مترجم). </ref>را به شگفتى مى‏ آورد. اين نخستين كارى بود كه او در مصر انجام داد.<ref>المواعظ و الاعتبار بذكر الخُطط و الآثار: ج 2 ص 220. </ref></big>
<big>در روز هجدهم ماه ذى ‏حجه سال ۳۶۲ -  يعنى روز غدير -  عده‏اى از مصريان و مغربيان و تابعانشان براى دعا جمع مى ‏شوند، چرا كه اين روز روزِ عيد است، زيرا رسول ‏خداصلى الله عليه وآله در اين روز به اميرالمؤمنين على بن ابى ‏طالب ‏عليه السلام وصيت كرد و او را به جانشينى برگزيد. اين كار ايشان، مُعِزّ<ref>مقصود «المُعِزّ لدين اللَّه» خليفه فاطمى است كه سرزمين‏ هاى مصر را تصرّف كرد. وى به سال ۳۶۵ هجرى درگذشته است. شَذَرات الذهب: ج ۴ ص ۳۴۷ (مترجم). </ref>را به شگفتى مى‏ آورد. اين نخستين كارى بود كه او در مصر انجام داد.<ref>المواعظ و الاعتبار بذكر الخُطط و الآثار: ج ۲ ص ۲۲۰. </ref></big>


<span dir="RTL"></span><big>جلال ‏الدين سُيوطى<ref>حسن المحاضرة: ج 1 ص 557 .</ref>وى را توثيق كرده و ستوده است. از جمله تأليفات او است: «درر العقود الفريدة فى تراجم الاعيان المفيدة»، «المواعظ و الاعتبار بذكر الخُطط و الآثار»، «عِقد جواهر الاسفاط من اخبار مدينة فُسطاط»، «ايقاظ الحنفاء باخبار الفاطميّين الخلفاء»، «السلوك بمعرفة دول الملوك» و «التاريخ الكبير».</big>
<span dir="RTL"></span><big>جلال ‏الدين سُيوطى<ref>حسن المحاضرة: ج ۱ ص ۵۵۷ .</ref>وى را توثيق كرده و ستوده است. از جمله تأليفات او است: «درر العقود الفريدة فى تراجم الاعيان المفيدة»، «المواعظ و الاعتبار بذكر الخُطط و الآثار»، «عِقد جواهر الاسفاط من اخبار مدينة فُسطاط»، «ايقاظ الحنفاء باخبار الفاطميّين الخلفاء»، «السلوك بمعرفة دول الملوك» و «التاريخ الكبير».</big>
<span dir="RTL"></span><big>همچنين [[ابن ‏زولاق]] (م 387 ق) -  كه مَقريزى سخنش را نقل كرده -  از مورّخان نامدار و معتمَد است. ابن‏ خَلِّكان و سُيوطى و ابن‏ وردى و كاتب چَلَبى<ref>وَفَيات الأعيان: ج 1 ص 370. حسن المحاضرة: ج 1 ص 553 . تتمّة المختصر: حوادث سنة 387. كشف الظنون.</ref>وى را ستوده ‏اند.</big>
<span dir="RTL"></span><big>همچنين [[ابن ‏زولاق]] (م 387 ق) -  كه مَقريزى سخنش را نقل كرده -  از مورّخان نامدار و معتمَد است. ابن‏ خَلِّكان و سُيوطى و ابن‏ وردى و كاتب چَلَبى<ref>وَفَيات الأعيان: ج 1 ص 370. حسن المحاضرة: ج 1 ص 553 . تتمّة المختصر: حوادث سنة 387. كشف الظنون.</ref>وى را ستوده ‏اند.</big>