پاکستان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[جشن]] ‏هاى سراسرى [[غدير خم|غدير]] كه هر ساله در سالروز [[عيد غدير|عيد غدير خم]] در هيجدهم ذى حجه برگزار مى ‏شود از شاخص ‏ترين آئينه ‏اى يادبود [[غدیر]] است و تأثير اجتماعى آن در حفظ محتواى غدير در اذهان عموم مردم فوق ‏العاده است.

در زمان [[آل بویه]] در ايران و عراق و در حكومت فاطميان در شام و مصر و يمن جشن ‏هاى غدير به طور مفصل گرفته مى‏ شد و اهميت خاصى براى آن قائل بودند.<ref>مراجعه شود به كتاب «عيد الغدير فى عهد الفاطميين» .</ref> از زمان صفويه تا زمان ما همه ساله مراسم غدير با شور خاصى برگزار مى ‏شود و در [[ایران]]، [[عراق]]، [[لبنان]]، پاكستان و [[هند]] جشن‏ هاى مفصلى به اين مناسبت برگزار مى‏ گردد.  

پيامبر اسلام‏ صلى الله عليه وآله بعد از سپرى شدن ۳۵۲۴ روز از مبدأ هجرت، در عيد قربان سال دهم برابر با ۱۹/۱۲/۱۰ شمسى مشغول مناسک حج بود. ايشان به هنگام بازگشت از [[حجةالوداع]] در روز ۱۸ ذى‏ حجه، در حالى كه ۳۵۲۴ روز از مبدأ هجرت گذشته بود، برابر با ۲۷/۱۲/۱۰  شمسى و مطابق با ۱۸ مارس ۶۳۲ ميلادى، وقتى به نزديک محل جحفه -  كه غدير خم در آن قرار دارد -  رسيد، فرشته وحى از جانب پروردگار آيه ابلاغ را نازل فرمود.

علامه شعرانى در اين رابطه مى ‏نويسد: من از زيج هندى استخراج كردم كه تحول آفتاب به برج حمل در سال دهم هجرى، چهارشنبه ۲۱ ذى ‏حجه، سه روز پس از غدير خم بود، و جشن گرفتن پس از سه روز هم مناسب است. بنابراين، عيد سعيد غدير با ايام نوروز كاملاً انطباق دارد. به ويژه كه با حركت تقديمى نقطه اعتدال بهارى به پيشواز از اين عيد سعيد، وارد برج حوت شده است.<ref> دمع السجوم (ترجمه مرحوم شعرانى از كتاب نفس الهموم) : ص ۲۰۲.</ref>

در مناطق هند و پاكستان و [[افغانستان]] نيز [[نوروز]] جشن گرفته مى‏ شود، ولى بيشتر به شیعیان اختصاص دارد و صبغه الهى دارد. چرا كه جشن نوروزشان ساگرد غدير است. در برخى شهرهاى مهم افغانستان، مردم هر سال هنگام نوروز منتظر عَلَمى با نام مبارک اميرالمؤمنين ‏عليه السلام هستند، با نام «جهنده سخى» ؛ كه «سخى» به معناى شاه‏ مردان است و لقب حضرت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام خوانده مى‏ شود.