حكمت: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۲۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
== حكمت غدير<ref>برترين نعمت، چهل نكته درباره غدير (واعظ حسينى) : ص ۴۵ - ۵۰، ۱۱۵، ۱۱۶.</ref>==
== حكمت غدير<ref>برترين نعمت، چهل نكته درباره غدير (واعظ حسينى) : ص ۴۵ - ۵۰، ۱۱۵، ۱۱۶.</ref>==
سواى اينكه اصل اعتقاد [[شیعه]] در مسئله [[امامت]] و غدير «نصبٌ من الله» است و عقول بشر در اين مسئله هيچ راهى ندارد، ولى از باب حجت بر خصم و استدلال بر [[مخالفین]]، پرسش اساسى اين است كه چرا حضرت على ‏عليه السلام از طرف پيامبر صلى الله عليه و آله معرفى شد و اساساً حكمت و فلسفه تحقق غدير چيست؟
سواى اينكه اصل اعتقاد شیعه در مسئله [[امامت]] و غدير «نصبٌ من الله» است و عقول بشر در اين مسئله هيچ راهى ندارد، ولى از باب حجت بر خصم و استدلال بر مخالفین، پرسش اساسى اين است كه چرا حضرت على ‏عليه السلام از طرف پيامبر صلى الله عليه و آله معرفى شد و اساساً حكمت و فلسفه تحقق غدير چيست؟


آيا پديد آوردن غدير خم و در واقع تعيين جانشين از طرف پيامبر صلى الله عليه و آله، امرى معقول و ضرورى بود؟
آيا پديد آوردن غدير خم و در واقع تعيين [[جانشین]] از طرف پيامبر صلى الله عليه و آله، امرى معقول و ضرورى بود؟


آيا سخن اهل‏ سنت صحيح است؛ كه مى ‏گويند: پيامبر صلى الله عليه و آله براى خود جانشين مشخص نكرد و خلافت و مديريت پس از خود را به مردم سپرد تا آنان خود جانشين را انتخاب كنند؟<ref>العقيدة الطحاوية: ص ۷۹ ،۸۰ .</ref>
آيا سخن اهل‏ سنت صحيح است؛ كه مى ‏گويند: پيامبر صلى الله عليه و آله براى خود جانشين مشخص نكرد و [[خلافت]] و مديريت پس از خود را به مردم سپرد تا آنان خود جانشين را انتخاب كنند؟<ref>العقيدة الطحاوية: ص ۷۹ ،۸۰ .</ref>


=== از ديدگاه شيعه'''<ref>منبع عمده در اين نكته كتاب «شيعه در اسلام» است.</ref>''' ===
=== از ديدگاه شيعه'''<ref>منبع عمده در اين نكته كتاب «شيعه در اسلام» است.</ref>''' ===
پيامبر اسلام ‏صلى الله عليه و آله محال است كه براى دين و دنياى مردم جانشين تعيين نكرده باشد. چرا؟ چون اگر رئيس قومى و بزرگى بخواهد از ميان قومش برود، عقلا مى‏ گويند:  
[[حضرت محمّد صلی الله علیه وآله|پیامبر اسلام ‏صلی الله علیه و آله]] محال است كه براى دين و دنياى مردم جانشين تعيين نكرده باشد. چرا؟ چون اگر رئيس قومى و بزرگى بخواهد از ميان قومش برود، عقلا مى‏ گويند:  


بايد آن قوم را بى‏ سرپرست نگذارد. چه رسد به اينكه سفر آخرت باشد و ديگر به ميان قومش برنخواهد گشت. به ويژه اگر آن بزرگ و سرور، دلسوز و مهربان باشد.  
بايد آن قوم را بى‏ سرپرست نگذارد. چه رسد به اينكه سفر آخرت باشد و ديگر به ميان قومش برنخواهد گشت. به ويژه اگر آن بزرگ و سرور، دلسوز و مهربان باشد.  
خط ۳۵: خط ۳۵:
همچنين پس از شهادت نسبت به بدهى‏ ها و كارهاى شخصى خود على‏ عليه السلام را جانشين نمود.
همچنين پس از شهادت نسبت به بدهى‏ ها و كارهاى شخصى خود على‏ عليه السلام را جانشين نمود.


شيعه مى ‏گويد: به همين دليل هرگز متصور نيست كه پيامبر اكرم ‏صلى الله عليه و آله از دنيا رحلت كند و كسى را جانشين خود قرار ندهد و سرپرستى براى اداره امور مسلمين و گرداندن چرخ جامعه اسلامى نشان ندهد.<ref>شيعه در اسلام: ص ۲۴۳ به بعد، بخش امام شناسى، همراه با تلخيص.</ref>
شيعه مى ‏گويد: به همين دليل هرگز متصور نيست كه [[حضرت محمّد صلی الله علیه وآله|پیامبر اکرم ‏صلی الله علیه و آله]] از دنيا رحلت كند و كسى را جانشين خود قرار ندهد و سرپرستى براى اداره امور مسلمين و گرداندن چرخ جامعه اسلامى نشان ندهد.<ref>شيعه در اسلام: ص ۲۴۳ به بعد، بخش امام شناسى، همراه با تلخيص.</ref>


به راستى چه كسى مى‏ تواند از پيامبر رحمت‏ صلى الله عليه و آله عاقل ‏تر و مهربان ‏تر باشد؟ رسول ‏خدا صلى الله عليه و آله به اندازه ‏اى نسبت به امت دلسوز و مهربان بود كه حتى در سفر چند روزه‏اى كه مى‏ رفت، فرد يا افرادى را به جاى خويش معين مى‏ نمود.
به راستى چه كسى مى‏ تواند از پيامبر رحمت‏ صلى الله عليه و آله عاقل ‏تر و مهربان ‏تر باشد؟ رسول ‏خدا صلى الله عليه و آله به اندازه ‏اى نسبت به امت دلسوز و مهربان بود كه حتى در سفر چند روزه‏اى كه مى‏ رفت، فرد يا افرادى را به جاى خويش معين مى‏ نمود.
خط ۴۵: خط ۴۵:
آيا ممكن است رسول‏ خدا صلى الله عليه و آله نسبت به طبيعى ‏ترين و عادى‏ ترين كارها مانند خوردن و نوشيدن و خوابيدن صدها دستور و سفارش صادر كند، ولى از چنين مسئله با ارزشى به كلى سكوت ورزيده و كسى را به جاى خود تعيين نفرمايد و همه چيز را در اين امر خطير و جنجال براگيز به مردم بسپارد؟!
آيا ممكن است رسول‏ خدا صلى الله عليه و آله نسبت به طبيعى ‏ترين و عادى‏ ترين كارها مانند خوردن و نوشيدن و خوابيدن صدها دستور و سفارش صادر كند، ولى از چنين مسئله با ارزشى به كلى سكوت ورزيده و كسى را به جاى خود تعيين نفرمايد و همه چيز را در اين امر خطير و جنجال براگيز به مردم بسپارد؟!


شيعه طبق آنچه از تعاليم اسلامى به دست آورده معتقد بوده و هست كه آنچه براى جامعه در درجه اول [[اهمیت]] دارد روشن شدن تعاليم اسلام و فرهنگ دينى، و در درجه دوم جارى شدن كامل آنها در ميان جامعه است.
شيعه طبق آنچه از تعاليم اسلامى به دست آورده معتقد بوده و هست كه آنچه براى جامعه در درجه اول [[اهمیت]] دارد روشن شدن تعاليم [[اسلام]] و فرهنگ دينى، و در درجه دوم جارى شدن كامل آنها در ميان جامعه است.


قطعاً اين دو مقصود به دست كسى بايد انجام شود كه عصمت و مصونيت خدايى داشته باشد، و گرنه ممكن است كسانى مصدر حكم يا مرجع علم قرار گيرند كه در زمينه وظايف محوّله خود، از انحراف فكر يا خيانت سالم نباشند و تدريجاً ولايت عادلانه الهى و اسلامى به سلطنت استبدادى و مِلک‏ كسرايى و قيصرى تبديل شود، و معارف پاک دينى مانند اديان ديگر دست خوش تحريف و تغيير دانشمندان بوالهوس و خودخواه گردد.
قطعاً اين دو مقصود به دست كسى بايد انجام شود كه [[عصمت]] و مصونيت خدايى داشته باشد، و گرنه ممكن است كسانى مصدر حكم يا مرجع علم قرار گيرند كه در زمينه وظايف محوّله خود، از انحراف فكر يا خيانت سالم نباشند و تدريجاً ولايت عادلانه الهى و اسلامى به سلطنت استبدادى و مِلک‏ كسرايى و قيصرى تبديل شود، و معارف پاک دينى مانند اديان ديگر دست خوش تحريف و تغيير دانشمندان بوالهوس و خودخواه گردد.


و تنها كسى كه به تصديق پيامبر اكرم ‏صلى الله عليه و آله در تمام اعمال و اقوال خود مُصيب و روش او با كتاب خدا و سنت الهى تطابق كامل داشت اميرالمؤمنين على بن ابی طالب‏ عليه السلام بود.<ref>شيعه در اسلام: ص ۳۵ بخش اول، همراه با تلخيص.</ref>
و تنها كسى كه به تصديق پيامبر اكرم ‏صلى الله عليه و آله در تمام اعمال و اقوال خود مُصيب و روش او با كتاب خدا و سنت الهى تطابق كامل داشت اميرالمؤمنين على بن ابی طالب‏ عليه السلام بود.<ref>شيعه در اسلام: ص ۳۵ بخش اول، همراه با تلخيص.</ref>


اگر كسى كه در مسائل اعتقادى يا احكام شرعى كه توضيح آن در قرآن و كلام پيامبر صلى الله عليه و آله نيامده پرسش يا انتقاد و شبهه ‏اى داشت، به چه كسى بايد مراجعه و اعتماد كند؟ چرا كه مى ‏دانيم زمانى كه پيامبر صلى الله عليه و آله از دنيا رفت:
اگر كسى كه در مسائل اعتقادى يا احكام شرعى كه توضيح آن در [[قرآن]] و كلام پيامبر صلى الله عليه و آله نيامده پرسش يا انتقاد و شبهه ‏اى داشت، به چه كسى بايد مراجعه و اعتماد كند؟ چرا كه مى ‏دانيم زمانى كه پيامبر صلى الله عليه و آله از دنيا رفت:


از يک سو بسيارى از جزئيات احكام براى توده مردم بيان نشده بود و با پيش آمدهاى تازه حكم شرعى آن بايد مشخص مى ‏شد.
از يک سو بسيارى از جزئيات احكام براى توده مردم بيان نشده بود و با پيش آمدهاى تازه حكم شرعى آن بايد مشخص مى ‏شد.
خط ۶۷: خط ۶۷:
به كدام دليل سخن و حُكم افرادى مانند ابن‏ حنبل و شافعى و ابوحنيفه حجت است و مورد رضاى خدا و رسول ‏خدا صلى الله عليه و آله مى ‏باشد؟ واقعاً به چه دليل و مدرک و با كدام [[فرهنگ غدیر در تاریخ|روایت]]؟
به كدام دليل سخن و حُكم افرادى مانند ابن‏ حنبل و شافعى و ابوحنيفه حجت است و مورد رضاى خدا و رسول ‏خدا صلى الله عليه و آله مى ‏باشد؟ واقعاً به چه دليل و مدرک و با كدام [[فرهنگ غدیر در تاریخ|روایت]]؟


شيعه اماميه براى پيروى از امام على ‏عليه السلام و ديگر اهل ‏بيت‏ عليهم السلام در امور دينى و دنيوى، ده ‏ها سند و مدرک محكم و قطعى دارد. مانند: [[آیه تطهیر]]، [[حدیث غدیر]]، [[حدیث ثقلین فراز حساس خطبه غدیر|حدیث ثقلین]]، حديث سفينه و... ، كه برخى از روايت ‏ها را اكثريت متفكران اسلامى (از هر فرقه) گزارش نموده‏ اند.
شيعه اماميه براى پيروى از امام على ‏عليه السلام و ديگر اهل ‏بيت‏ عليهم السلام در امور دينى و دنيوى، ده ‏ها سند و مدرک محكم و قطعى دارد. مانند: آیه تطهیر، [[حدیث غدیر]]، [[حدیث ثقلین فراز حساس خطبه غدیر|حدیث ثقلین]]، حديث سفينه و... ، كه برخى از روايت ‏ها را اكثريت متفكران اسلامى (از هر فرقه) گزارش نموده‏ اند.


از منظر ديگر: امت بى‏ امام همانند كشتى بى‏ ناخدا و راه بى‏ علامت و شب بى ‏چراغ است. اگر غدير و رهبرى الهى نباشد، استعدادها شكوفا نمى ‏شود.
از منظر ديگر: امت بى‏ امام همانند كشتى بى‏ ناخدا و راه بى‏ علامت و شب بى ‏چراغ است. اگر غدير و رهبرى الهى نباشد، استعدادها شكوفا نمى ‏شود.
خط ۷۹: خط ۷۹:
[[ابن سینا|ابوعلی سینا]] مى‏ گويد: چگونه باور كنيم خداى حكيمى كه از مژه چشم و گودى كف پا غفلت نكرده، از رهبرى مردم غافل شده است؟ مگر قرآنى كه هر كس مى ‏تواند آيه ‏اى -  آيات كلى، مطلق و يا متشابه -  از آن را دستاويز اهداف خود كند، بدون مفسّر معصوم -  مانند رسول خدا صلى الله عليه و آله -  قابل تكيه است؟
[[ابن سینا|ابوعلی سینا]] مى‏ گويد: چگونه باور كنيم خداى حكيمى كه از مژه چشم و گودى كف پا غفلت نكرده، از رهبرى مردم غافل شده است؟ مگر قرآنى كه هر كس مى ‏تواند آيه ‏اى -  آيات كلى، مطلق و يا متشابه -  از آن را دستاويز اهداف خود كند، بدون مفسّر معصوم -  مانند رسول خدا صلى الله عليه و آله -  قابل تكيه است؟


از همين رو پيامبر خدا صلى الله عليه و آله سفارش نمود تا همگان به هر دو ثقل -  كتاب خدا و اهل ‏بيت‏ عليهم السلام -  تمسک جويند تا گمراه نشوند.
از همين رو پيامبر خدا صلى الله عليه و آله سفارش نمود تا همگان به هر دو ثقل -  کتاب خدا و [[اهل ‏بیت‏ علیهم السلام]] -  تمسک جويند تا گمراه نشوند.


== پانویس ==
== پانویس ==