۲۱٬۹۷۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== دشمنان ولايت<ref>ژرفاى غدير: ص ۱۹۱.</ref> == | == دشمنان ولايت<ref>ژرفاى غدير: ص ۱۹۱.</ref> == | ||
با اين كه كوردلان هميشه در صدد فرار از فرامين الهى و هدايت هاى ذو الجلالى هستند، ولى مؤمنين حقيقى در صدد يافتن راه دقيق خدايى هستند كه قبولى آن نزد پروردگار صد در صد باشد و جاى شبهه اى نداشته باشد. | |||
خداوند دينى را قبول نمى كند مگر با ولايت آن كه به ولايتش دستور داده و اسباب اطاعتش با تمسک به دست | از اين جاست كه وقتى مؤمنين، اراده پروردگار درباره انتخاب شدگان او را در غدير دانستند، آن را مهم ترين جشن خود در بزرگ ترين عيدشان تلقى كردند و قلوبشان نور باران شد. | ||
[[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیر المؤمنین علیه السلام]] اين برخورد زيباى مؤمنين با غدير را در عبارتى دل انگيز چنين فرموده است: | |||
خداوند دينى را قبول نمى كند مگر با ولايت آن كه به ولايتش دستور داده و اسباب اطاعتش با تمسک به دست آويزه اى او و اهل ولايتش نظام مى يابد. | |||
اين است كه خداوند در روز [[غدیر]] بر پيامبرش فرستاد آن چه بيان گر اراده اش درباره انتخاب شدگانش بود و به او دستور ابلاغش را داد ... ، و براى او حفظ از [[منافقین]] را ضمانت نمود. | |||
[[خداوند]] دينش را كامل نمود و چشم پيامبرش و مؤمنين و [[تابعین]] را روشن ساخت.<ref>مصباح المتهجد: ص ۵۱۳ . بحار الانوار: ج ۹۴ ص ۱۱۴ - ۱۱۵.ژرفاى غدير: ص ۱۹۱.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == |