۲۲٬۹۷۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
روايات فراوانى در كتب اهل سنت وجود دارد كه بيان مى كند سوره مائده آخرين سوره نازل شده بر پيامبر صلى الله عليه و آله است. به عنوان نمونه به چند مورد اشاره مى كنيم: | روايات فراوانى در كتب اهل سنت وجود دارد كه بيان مى كند سوره مائده آخرين سوره نازل شده بر پيامبر صلى الله عليه و آله است. به عنوان نمونه به چند مورد اشاره مى كنيم: | ||
إن آخر سورة نزّلت، سورة المائدة: آخرين سوره اى كه نازل شد سوره مائده است. | إن آخر سورة نزّلت، سورة المائدة: آخرين سوره اى كه نازل شد سوره مائده است<ref>مستدرک الحاکم ج ۲،ص ۳۱۱. | ||
نزلت سورة المائده على رسول الله صلى الله عليه و آله فى حجةالوداع فيما بين مكة و المدينة و هو على ناقته ... . فبركت به راحلته من ثقلها: سوره مائده در حجةالوداع و در منطقه ای ميان مكه و مدينه بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل شد، در حالى كه ايشان سوار بر شتر بودند... . و شتر از سنگينى سوره توقف كرد و نشست. | تفسیر ابن کثیر ج۲، ص۳. | ||
مسند احمد ج۶، ص۱۸۸. | |||
السنن الکبری ج ۷، ص۱۷۲.</ref>. | |||
نزلت سورة المائده على رسول الله صلى الله عليه و آله فى حجةالوداع فيما بين مكة و المدينة و هو على ناقته ... . فبركت به راحلته من ثقلها: سوره مائده در حجةالوداع و در منطقه ای ميان مكه و مدينه بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل شد، در حالى كه ايشان سوار بر شتر بودند... . و شتر از سنگينى سوره توقف كرد و نشست<ref>الدرالمنثور ج۲، ص ۴۴۶.</ref>. | |||
به خاطر سنگينى آيات سوره مائده، به ويژه تهديد و [[انذار]] خداوند نسبت به رسول الله صلى الله عليه و آله در رابطه با ابلاغ پيام مهم، مركب پيامبر صلى الله عليه و آله از حركت باز مى ايستد و توان حمل ايشان را از دست مى دهد. | به خاطر سنگينى آيات سوره مائده، به ويژه تهديد و [[انذار]] خداوند نسبت به رسول الله صلى الله عليه و آله در رابطه با ابلاغ پيام مهم، مركب پيامبر صلى الله عليه و آله از حركت باز مى ايستد و توان حمل ايشان را از دست مى دهد. | ||
قال رسول اللَّه صلى الله عليه و آله: المائدة من آخر القرآن تنزيلاً. فأحلّوا حلالها و حرّموا حرامها: پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: سوره مائده آخرين سوره نازل شده قرآن است. پس حلال آن را حلال داريد و حرام آن را حرام دانيد. | قال رسول اللَّه صلى الله عليه و آله: المائدة من آخر القرآن تنزيلاً. فأحلّوا حلالها و حرّموا حرامها: پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: سوره مائده آخرين سوره نازل شده قرآن است. پس حلال آن را حلال داريد و حرام آن را حرام دانيد<ref>الدرالمنثور ج۲، ص ۴۴۶.</ref>. | ||
همانطور كه بيان كرديم، عده اى از اهل سنت بر اين نظر اند كه آيه ابلاغ در سال هاى آغازين بعثت نازل شده است. خالى از لطف نيست كه بدانيم منشأ اين نظريه، روايتى است كه عايشه نقل مى كند. از او نقل شده كه آيه ى ابلاغ در سال هاى نخست رسالت نازل شده است، و در آن سال ها همواره كسانى همراه | همانطور كه بيان كرديم، عده اى از [[اهل سنت]] بر اين نظر اند كه آيه ابلاغ در سال هاى آغازين بعثت نازل شده است. خالى از لطف نيست كه بدانيم منشأ اين نظريه، روايتى است كه عايشه نقل مى كند. از او نقل شده كه آيه ى ابلاغ در سال هاى نخست رسالت نازل شده است، و در آن سال ها همواره كسانى همراه [[حضرت محمّد صلی الله علیه وآله|پیامبر صلی الله علیه و آله]] بودند و از ايشان محافظت مى كردند<ref>الدرالمنثورج۲، ص۵۲۹.</ref>. | ||
پرسش مهم از اهل سنت اين است كه عايشه در آن سال ها كجا بوده و چه سنّى داشته است؟ با مراجعه به منابع تاريخى اهل سنت، مطلب جالبى روشن مى شود و آن اين كه در سال دهم بعثت عايشه شش سال داشته، و اين به آن معنى است كه وى در سال چهارم بعثت متولد شده است. | پرسش مهم از اهل سنت اين است كه عايشه در آن سال ها كجا بوده و چه سنّى داشته است؟ با مراجعه به منابع تاريخى اهل سنت، مطلب جالبى روشن مى شود و آن اين كه در سال دهم بعثت عايشه شش سال داشته، و اين به آن معنى است كه وى در سال چهارم بعثت متولد شده است.<ref>الطبقات الکبری ج۸، ص۵۸. | ||
وفیات الاعیان ج۳، ص۱۶. | |||
المنتظم ج۳، ص۱۶.</ref> | |||
از سوى ديگر، اگر بپذيريم كه آيه ابلاغ در سال هاى اول بعثت نازل شده است، اجماع علماى اهل سنت مبنى بر اينكه سوره مائده آخرين سوره نازل شده بر پيامبر صلى الله عليه و آله مى باشد را چگونه بايد تبيين و توجيه نمود؟ | از سوى ديگر، اگر بپذيريم كه آيه ابلاغ در سال هاى اول بعثت نازل شده است، اجماع علماى اهل سنت مبنى بر اينكه سوره مائده آخرين سوره نازل شده بر پيامبر صلى الله عليه و آله مى باشد را چگونه بايد تبيين و توجيه نمود؟ | ||
خط ۱۲۶: | خط ۱۳۶: | ||
بر اساس پذيرش مطلب مذكور، اهل سنت بايد به پرسش هاى ذيل پاسخى مناسب ارائه دهند. | بر اساس پذيرش مطلب مذكور، اهل سنت بايد به پرسش هاى ذيل پاسخى مناسب ارائه دهند. | ||
نخستين پرسش اين است كه: چه گونه چنين واجب مهمى پس از چهار سال از درگذشت رسول الله صلى الله عليه و آله تغيير ماهيت مى دهد و حرام مى شود؟ آيا امكان دارد حج تمتّع و احكام آن باعث اكمال دين گردد، اما پس از چند صباحى حج تمتع جزء محرمات به حساب آيد و در حقيقت كمال از دين ستانده شود؟! | نخستين پرسش اين است كه: چه گونه چنين واجب مهمى پس از چهار سال از درگذشت رسول الله صلى الله عليه و آله تغيير ماهيت مى دهد و حرام مى شود؟<ref>عمر سال۱۳ هجری به خلافت رسید و در سال ۲۳ هجری به قتل رسید. بنابراین حج تمتع حداقل سه سال پس از پیامبراکرم (صلی الله علیه وآله) و حداکثر ده سال پس از ایشان توسط عمر تحریم شد.</ref> آيا امكان دارد حج تمتّع و احكام آن باعث اكمال دين گردد، اما پس از چند صباحى حج تمتع جزء محرمات به حساب آيد و در حقيقت كمال از دين ستانده شود؟! | ||
جالب اينجاست كه خليفه دوم مدعى است آيه اكمال در روز عرفه نازل شده، و از طرفى بيان احكام تمتّع در روز عرفه مورد اتفاق سنى و شيعه است، ولى خود او حكم به تحريم حج تمتّع داد و گفت: متعتان كانتا على عهد رسول الله صلى الله عليه و آله، انا انهى عنهما و اُعاقب عليهما؛ متعة النساء و متعة الحج<ref>مستدرک الوسائل ج۱۴، ص۴۸۳. | |||
از منابع اهل سنت: المغنی ج۷، ص۵۷۲. | |||
شرح الکبیرج۷، ص۵۳۷. | |||
مسند احمدج۳، ص۳۲۵. | |||
کنزالعمال ج۱۶، ص۵۲۱.</ref>: در زمان رسول الله صلى الله عليه و آله دو نوع متعه وجود داشت، ولى من آن دو را نهى مى كنم و انجام دهنده آن دو را تنبيه مى كنم؛ تمتع زنان (عقد موقت) و حج تمتّع. | |||
در نتيجه عمر كه نزول آيه اكمال را در روز عرفه دانسته است، حكم به تحريم عملى داده كه كمال دين به واسطه تشريع آن بوده، و بنابراين كمال را از دين سلب نموده است. | در نتيجه عمر كه نزول آيه اكمال را در روز عرفه دانسته است، حكم به تحريم عملى داده كه كمال دين به واسطه تشريع آن بوده، و بنابراين كمال را از دين سلب نموده است. |