ظهوربرای احیای غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

حضرت باقرالعلوم‏ عليه السلام مى‏ فرمايد: «لَقَدْ خَلَقَ اللَّهُ جَلَّ ذِكرُهُ- لَيلَةَ القَدرِ اَوَّلَ ما خَلَقَ الدُّنيا ...»:<ref>تفسير نور الثقلين: ج ۵ ص ۶۳۶ .</ref> «پروردگار كه ذكرش جليل و با عظمت است، شب قدر را در همان ابتداى آفرينش دنيا خلق فرمود ...»

فرمود: «نَعَم، هِىَ لَيلَةٌ قُدِّرَت فيهَا السَّماواتُ وَ الاَرضُ وَ قُدِّرَت وَلايَةُ اَميرِالمُؤمِنينَ ‏عليه السلام فيها»: <ref>همان: ج ۵ ص ۶۱۷ ح ۲۳ .</ref>«آرى، شب قدر همان شبى است كه در آن آسمان‏ها و زمين آفريده شده و ولايت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام در آن شب مقدّر شده است».

«هنگام تجمّع خمسه طيبه‏ عليهم السلام در زير كساء، پروردگار متعال به فرشتگان چنين خطاب فرمود: «يا مَلائِكَتى و يا سُكّانَ سَماواتى، اِنّى ما خَلَقتُ سَماءً مَبنِيَّةً وَ لا اَرضاً مَدحِيَّةً وَ لا قَمَراً مُنيراً وَ لا شَمساً مُضيئَةً وَ لا فَلَكاً يَدورُ وَ لا بَحراً يَجرى وَ لا فُلكاً يَسرى اِلاّ فى مَحَبَّةِ هؤلاءِ الخَمسَةِ الَّذينَ هُم تَحتَ الكِساءِ ...»<ref>عوالم العلوم و المعارف، شيخ عبداللَّه بحرانى: ج ۱۱ ص ۹۳۳ ؛ منتخب طريحى: ص ۲۵۹ و احقاق الحق: ج ۲ ص  ۵۵۵ .</ref>:  

«ما تَكامَلَت النُّبُوَّةُ لِنَبىٍّ حتّى اَقَرَّ بِفَضلِها وَ مَحَبَّتِها، يَعنِى الصِّديقَةَ الطّاهِرَةَ فاطِمَةَ الزَّهراءَعليها السلام»<ref>دلائل الامامة، طبرى شيعى؛ مدينة المعاجز، سيد هاشم بحرانى؛ فاطمة الزهراءعليه السلام همدانى، ص ۸۶ .</ref>: «نبوت و پيامبرى براى هيچ پيامبرى كامل نشد تا آنگاه كه به برترى و محبت حضرت فاطمه زهراعليها السلام اقرار نمود.»

چون ظهور دولت فرخنده حضرت ولى عصر امام زمان‏ عليه السلام -  كه جانمان فدايش باد  -  فرا رسد، حضرتش دارنده و كامل كننده پيام تمامى پيامبران و جانشينان در رساندن «پيام غدير»يعنى «ولايت»خواهد بود. بر اين اساس آن حضرت با پيام غدير بپا مى‏ خيزد، و با پيام غدير حركت مى ‏نمايد، و با پيام غدير پايان مى‏ برد.

همان‏گونه كه تا ويروس‏ها و بيمارى ‏ها از پيكر يک فرد نابود نشود، ويتامين‏ ها و تقويت‏ ها مؤثر و نافع واقع نخواهد شد، همين طور تا از پيكره دينِ الهى ويروس‏هاى پليد و ميكروب‏هاى مخرِّب دور نشود، دين پروردگار جلوه نخواهد كرد و نمى‏ تواند آن گونه كه هست چهره بنمايد مگر آنكه ويروس‏هاى مخرّب دين نابود شوند.

بر  همين اساس، قبل از هر گونه گزارش از تلاش‏هاى حضرت ولى عصرعليه السلام كه جهت گسترش »پيام غدير« انجام مى‏دهند، گزارشى جالب از دفع ويروس‏ها و پليدى‏هاى مخرّب شريعت توسط آن حضرت ملاحظه مى‏نماييم، كه از راه‏هاى گوناگون وارد دين شده است.

بايد بدانيم كه در هر مرحله از اصول دين، اول نفى و سپس اثبات آمده است. در توحيد، اول «لا اِلهَ»و نفى آلِهه و خدايان دروغين، و سپس «اِلاَّ اللَّهُ» آمده است. در رسالت هم، نخست نفى پيامبران دروغين نظير مُسَيلمه ‏ها و سجاح ‏ها، و سپس شهادت به نبوت حضرت خاتم ‏عليه السلام آمده است. در امامت نيز، اول نفى خلفاى دروغين و غاصب، و سپس اقرار به امامت امامان راستين اميرالمؤمنين و اولاد معصومش‏ عليهم السلام وارد شده است.

آفرينش با حقيقت ولايت اهل بيت‏عليهم السلام پايان خواهد يافت، همان گونه كه در زيارت جامعه كبيره مى‏خوانيم: »بِكُم يُختَم ...«××× 1 زيارت جامعه كبيره. ××× : »به شما آفرينش پايان خواهد يافت«.

امام كاظم‏عليه السلام در تفسير آيه مباركه »اِنَّ اِلَينا اِيابَهُم، ثُمَّ اِنَّ عَلَينا حِسابَهُم«××× 2 غاشيه : 26 25 ؛ تفسير نور الثقلين: ج 5 ص 568 ح 30 ، چاپ علميه قم. ××× : »سپس البته بازگشت آنان به سوى ماست، و آنگاه حساب و جزاى اعمال نيك و بد آنها بر ما خواهد بود«، فرمود: »يا سَماعَةُ، اِلَينا اِيابُ هذَا الخَلقِ وَ عَلَينا حِسابُهُم ...«××× 3 كافى: ج 8 ص 162 . ××× : »اى سماعه، بازگشت اين خلق به سوى ماست و حسابشان بر ماست ...«.

 

 

امام زين العابدين‏عليه السلام در تفسير آيه "كُلُّ مَن عَلَيها فانٍ، وَ يَبقى وَجهُ رَبِّكَ ذُو الجَلالِ وَ الاِكرامِ«××× 4 الرحمن: 27 26 . ××× : »هر كس كه روى زمين است دستخوش فنا و مرگ است و وجه پروردگارت باقى مى‏ماند كه صاحب جلال و عظمت و اكرام است«؛ حضرت فرمود: »نَحنُ الوَجهُ الَّذى يُؤتىَ اللَّهُ مِنهُ«××× 1 تفسير نور الثقلين: ج 5 ص 192 ح 25 ، چاپ علميه قم. ××× : »ما هستيم آن وجه و جهتى كه به سوى خدا از آن وجه و جهت بايد آمد«.

امام صادق‏عليه السلام فرمود: »نحن وجه اللَّه«××× 2 همان، ذيل حديث 22 . ××× : »وجه الهى ما هستيم«.

در فرمايش ديگر امام صادق‏عليه السلام به شيوه شعر فرمود:

وَ دَولَتُنا آخِرَ الدَّهرِ يَظهَرُ××× 3 امالى صدوق، ص 489 ح 3 ؛ روضة الواعظين: ص 234 و 293 ، بحار الانوار: ج 51 ص 143 . ×××

»براى هر گروهى از مردم دولتى است، كه آن را انتظار مى‏برند، و دولت ما در آخر روزگار ظاهر خواهد شد«.

از عقائد حقه و باورهاى يقينى ما اعتقاد به رجعت است، يعنى بازگشت اميرالمؤمنين و امام حسين‏عليهما السلام و عده‏اى از شهداء و مؤمنين كه قبل از قيام قيامت خداوند با قدرت قاهره‏اش آنان را زنده فرمايد، تا دولت حق تشكيل داده و حكومت فرمايند؛ و مخالفينِ آن پاكان و قاتلين آنها را نيز براى سزاى اعمالشان زنده خواهد نمود. به اميد آن روز ...