فقه غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۱: خط ۴۱:
شبیه به این روایت، حدیثى از امام صادق(علیه السلام) نیز نقل شده است. [۴]بر اساس برخى از روایات امام رضا(علیه السلام) در روز غدیر گروهى را براى افطار نزد خود نگاه داشتند . [۵]
شبیه به این روایت، حدیثى از امام صادق(علیه السلام) نیز نقل شده است. [۴]بر اساس برخى از روایات امام رضا(علیه السلام) در روز غدیر گروهى را براى افطار نزد خود نگاه داشتند . [۵]


بـ: برادر شدن
=== بـ: برادر شدن ===
روز ولایت روز برادرى است و روز برادرى روز ولایت است؛ این دو با یكدیگر پیوندى ناگسستنى دارند و حلقه وصلشان ایمان است؛ زیرا از سویى ایمان با ولایت پا مى‏ گیرد و از سوى دیگر اهل ایمان برادر یكدیگرند. (إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ) [۶]به همین دلیل عقد برادرى یكى از آداب روز غدیر شمرده شده است.


روز ولایت روز برادرى است و روز برادرى روز ولایت است؛ این دو با یكدیگر پیوندى ناگسستنى دارند و حلقه وصلشان ایمان است؛ زیرا از سویى ایمان با ولایت پا مى‏ گیرد و از سوى دیگر اهل ایمان برادر یكدیگرند. (إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ) [۶]به همین دلیل عقد برادرى یكى از آداب روز غدیر شمرده شده است. این عقد به صورت زیر است :
این عقد به صورت زیر است :


یكى از دو نفر دست راست خود را بر دست راست دیگرى مى‏ گذارد و مى‏ گوید: وَاخَيْتُكَ فِي اَللَّهِ وَ صَافَيْتُكَ فِي اَللَّهِ وَ صَافَحْتُكَ فِي اَللَّهِ وَ عَاهَدْتُ اَللَّهَ وَ مَلاَئِكَتَهُ وَ كُتُبَهُ وَ رُسُلَهُ وَ أَنْبِيَاءَهُ وَ اَلْأَئِمَّةَ اَلْمَعْصُومِينَ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ عَلَى أَنِّي إِنْ كُنْتُ مِنْ أَهْلِ اَلْجَنَّةِ وَ اَلشَّفَاعَةِ وَ أُذِنَ لِي بِأَنْ أَدْخُلَ اَلْجَنَّةَ لاَ أَدْخُلُهَا إِلاَّ وَ أَنْتَ مَعِي. با تو در راه خدا برادر مى‏ شوم؛ با تو در راه خدا راه صفا و صمیمیت در پیش مى‏ گیرم؛ با تو در راه خدا دست مى‏ دهم و با خدا، ملائكه، كتاب ها، فرستادگان و پیامبرانش و ائمه معصومین(علیهم السلام) عهد مى‏ بندم كه اگر از اهل بهشت و شفاعت شده، اجازه ورود به بهشت یافتم، داخل آن نشوم مگر آنكه تو با من همراه شوى. آنگاه دیگرى مى‏ گوید: قَبِلْتُ؛ یعنى، قبول كردم. سپس مى‏ گوید: أَسْقَطْتُ عَنْكَ جَمِيعَ حُقُوقِ اَلْأُخُوَّةِ مَا خَلاَ اَلشَّفَاعَةَ وَ اَلدُّعَاءَ وَ اَلزِّيَارَةَ؛ جز شفاعت و دعا و زیارت، همه حقوق برادرى را ساقط كردم.[۷]
یكى از دو نفر دست راست خود را بر دست راست دیگرى مى‏ گذارد و مى‏ گوید: وَاخَيْتُكَ فِي اَللَّهِ وَ صَافَيْتُكَ فِي اَللَّهِ وَ صَافَحْتُكَ فِي اَللَّهِ وَ عَاهَدْتُ اَللَّهَ وَ مَلاَئِكَتَهُ وَ كُتُبَهُ وَ رُسُلَهُ وَ أَنْبِيَاءَهُ وَ اَلْأَئِمَّةَ اَلْمَعْصُومِينَ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ عَلَى أَنِّي إِنْ كُنْتُ مِنْ أَهْلِ اَلْجَنَّةِ وَ اَلشَّفَاعَةِ وَ أُذِنَ لِي بِأَنْ أَدْخُلَ اَلْجَنَّةَ لاَ أَدْخُلُهَا إِلاَّ وَ أَنْتَ مَعِي. با تو در راه خدا برادر مى‏ شوم؛ با تو در راه خدا راه صفا و صمیمیت در پیش مى‏ گیرم؛ با تو در راه خدا دست مى‏ دهم و با خدا، ملائكه، كتاب ها، فرستادگان و پیامبرانش و ائمه معصومین(علیهم السلام) عهد مى‏ بندم كه اگر از اهل بهشت و شفاعت شده، اجازه ورود به بهشت یافتم، داخل آن نشوم مگر آنكه تو با من همراه شوى. آنگاه دیگرى مى‏ گوید: قَبِلْتُ؛ یعنى، قبول كردم. سپس مى‏ گوید: أَسْقَطْتُ عَنْكَ جَمِيعَ حُقُوقِ اَلْأُخُوَّةِ مَا خَلاَ اَلشَّفَاعَةَ وَ اَلدُّعَاءَ وَ اَلزِّيَارَةَ؛ جز شفاعت و دعا و زیارت، همه حقوق برادرى را ساقط كردم.[۷]


ج :بیزاری جستن
=== ج :بیزاری جستن ===
 
امام صادق(علیه السلام) فرمودند: ... تَبَرَّأُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِمَّنْ ظَلَمَهُمْ حَقَّهُمْ... ؛[۸] در روز غدیر از كسانى كه به اهل بیت(علیهم السلام) ستم كردند بیزارى مى‏ جویى.
امام صادق(علیه السلام) فرمودند: ... تَبَرَّأُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِمَّنْ ظَلَمَهُمْ حَقَّهُمْ... ؛[۸] در روز غدیر از كسانى كه به اهل بیت(علیهم السلام) ستم كردند بیزارى مى‏ جویى.