۲۵۴
ویرایش
غدیر در افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها
←«مولى» در غدير يعنى صاحب اختيار نه ناصر و ياور[27]
| خط ۷۴۹: | خط ۷۴۹: | ||
۴ . پيامبر صلى الله عليه و آله در پايان خطبه دستور داد حاضران به غايبان اين ابلاغ مهم پيامبر صلى الله عليه و آله را خبر دهند و ديگران را از اين امر ولايت على عليه السلام مطلع كنند؛ و اين خود دليل بر اراده «صاحب اختيارى على عليه السلام» در غدير است، و اگر منظور ناصر و ياور بود نيازى نبود حاضران به غايبان برسانند چرا كه همه اين مطلب را مى دانستند. | ۴ . پيامبر صلى الله عليه و آله در پايان خطبه دستور داد حاضران به غايبان اين ابلاغ مهم پيامبر صلى الله عليه و آله را خبر دهند و ديگران را از اين امر ولايت على عليه السلام مطلع كنند؛ و اين خود دليل بر اراده «صاحب اختيارى على عليه السلام» در غدير است، و اگر منظور ناصر و ياور بود نيازى نبود حاضران به غايبان برسانند چرا كه همه اين مطلب را مى دانستند. | ||
== صراط مستقيم در سوره حمد يعنى غدير<ref>غلامرضا فروغى</ref> == | |||
يافتن پاسخ يک سؤال اعتقادى بزرگ از متن غدير شيرين ترين احساس را ايجاد مى كند. وقتى از خود مى پرسيم: چرا بايد هر روز ده بار در نمازهاى پنجگانه به خدا التماس كنيم كه «اهدنا الصراط المستقيم»؟ پاسخ اين سؤال را در خطبه غدير مى يابيم كه صراط مستقيم جز راه دوازده امام عليهم السلام نيست، و «الذين أنعمت عليهم» پيروان على هستند، و «المغضوب عليهم» دشمنان على عليه السلام، «الضالين» راه نايافتگان به اين ولايت عظمايند. | |||
گاهى در ذهن انسان خطور مى كند كه چرا روزى ده بار در پيشگاه خدا مى گوييم: | |||
«اهدنا الصراط المستقيم»؟! اين «صراط مستقيم» چيست، و چگونه مى توان در مسير هدايت و صراط مستقيم ثابت قدم و پابرجا مى ماند؟ | |||
پاسخ اين سؤال در خطبه غدير است آنجا كه مى فرمايد: «أنا صراط اللّه المستقيم الذى أمركم باتِّباعه، ثم علىٌّ من بعدى، ثم ولدى من صلبه ...»: «من صراط مستقيم خداوند هستم كه شما را به تابعيت آن امر نموده، و سپس على بعد از من، و سپس فرزندانم از نسل او ...». | |||
سپس حضرت سوره حمد را تا آخر خواندند و فرمودند: «اين سوره درباره من نازل شده، و به خدا قسم درباره امامان نازل شده است. به طور عموم شامل آنهاست و به طور خاص درباره آنان است». | |||
جالب اين است كه حضرت در خطبه اش به دنبال يادآورى حسادت ابليس نسبت به حضرت آدم عليه السلام، اشاره مى كند كه ابليس با حسادت توانست آدم عليه السلام را از بهشت بيرون كند ولى حسادت نسبت به على عليه السلام سبب بطلان اعمال خود حسودان و موجب انحراف از صراط مستقيم و افتادن در گودال شقاوت خواهد شد. آنجا كه مى فرمايد: | |||
«إنَّ إبليس أخرج آدم من الجنة بالحسد، فلاتحسدوه فتحبط أعمالكم و تزلَّ أقدامكم»: | |||
«شيطان آدم را با حسد از بهشت بيرون كرد. مبادا به على حسد كنيد كه اعمالتان نابود شود و قدم هايتان بلغزد». | |||
بر عكس هر چه انسان به على عليه السلام نزديک تر شود به محوريت صراط مستقيم و بلنداى | |||
قله سعادت و كمال نزديک تر شده است. اين راه پايانى ندارد زيرا سر منزل مقصود خداست و هر چه مى رويم هنوز در اول راهيم و بايد از خدا كمک و هدايت و دستگيرى بطلبيم. | |||
در مجموع به اين نتيجه مى رسيم كه على عليه السلام پرچمدار صراط مستقيم است، و هر كس پيرو على عليه السلام باشد در صراط مستقيم و مشمول نعمت هاى بى حساب خداوند است؛ و هر كه با كوردلى و لجاجت از اين راه روشن و مستقيم بگريزد مورد خشم و غضب خداوند قرار گرفته و گمراه مى شود. | |||
اينک با تمام وجود با زبان شرمندگى و عجز، خداى بزرگ و مهربان را سپاس و شكر بىاندازه مى گوييم كه ما را به صراط مستقيم و مكتب حياتبخش على عليه السلام هدايت فرمود، و هم از او مى خواهيم كه در دنيا و آخرت دست ما را از دامان على عليه السلام كوتاه نفرمايد. | |||
چه افتخارى بالاتر از اينكه در مكتب عشق و محبت و معرفت پذيرفته شده ايم، و ما پروانه هاى پر و بال شكسته شمع وجود مولاى متقيان على عليه السلام هستيم. | |||
== منبع == | == منبع == | ||