۲۳٬۲۳۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
در اين برنامه ۲۱۴ نفر از ۳۶ كشور جهان با ۲۷ زبان مختلف شركت كردند، كه همه سعى كرده بودند دريافت درونیشان را از واقعه عظيم غدير نشان دهند، و برداشت خود را با ذوق و سليقه اى كه ظرافت اين ماجرا مى طلبد، با زيباترين كلام به رشته قلم درآورند، كه يكى از اين كشورها مالى است. | در اين برنامه ۲۱۴ نفر از ۳۶ كشور جهان با ۲۷ زبان مختلف شركت كردند، كه همه سعى كرده بودند دريافت درونیشان را از واقعه عظيم غدير نشان دهند، و برداشت خود را با ذوق و سليقه اى كه ظرافت اين ماجرا مى طلبد، با زيباترين كلام به رشته قلم درآورند، كه يكى از اين كشورها مالى است. | ||
غدير اساس پيامهاى خدا؛ و على عليهالسلام مركز دائره غدير | |||
براى | مـالـى | ||
مولاى سيدى تورى | |||
پيامبر صلىاللهعليهوآله اطاعت و ولايت على عليهالسلام را بعد از رحلت خود بر آنان | |||
واجب كرد، و آنجا على عليهالسلام نقطه پرگار غدير شد. | |||
اميرالمؤمنين عليهالسلام در كنار پيامبر صلىاللهعليهوآله ايستاد تا همه بدانند | |||
هيچكس جز على لياقت و حق چنين مقامى را ـ كه اطاعت | |||
مطلق از او و حق تصرف مطلق براى اوست ـ ندارد. در واقع | |||
خطبه پيامبر صلىاللهعليهوآله به وجود شرايط امامت در امام على عليهالسلاماشاره | |||
مىنمايد و جامعه بشريت را به ولايت و پيروى از او فرا | |||
مىخواند. | |||
بايد پذيرفت كه خداوند تعالى اكمال دين و اتمام نعمت را به | |||
زعامت و رهبرى و ولايت اميرالمؤمنين صلىاللهعليهوآله مقيد فرموده، به | |||
گونهاى كه تحقق هر زعامت و امامتى غير از رهبرى ايشان از | |||
نظر اسلام ارزشى ندارد. | |||
غدير اساس همه پيامهايى است كه پيامبر صلىاللهعليهوآله از طرف خدا به | |||
مردم رسانده است و دستور صريح خداوند درباره ولايت و غدير | |||
است. مخالفت با چنين نص صريحى خروج از دين است، و به | |||
عبارت ديگر غدير دستور خدا و سقيفه ضد امر خدا و بدعت | |||
است. | |||
در روز هيجدهم ذىالحجة سال دهم هجرى پيامبر صلىاللهعليهوآله پس از مراسم حج | |||
مسلمانان را در غدير خم جمع نمود و به آنان اعلام كرد كه على بن ابىطالب عليهالسلام امام | |||
آنان است، و اين گونه اطاعت و ولايت او را بعد از رحلت خود بر آنان واجب كرد. | |||
درباره اين واقعه چند نكته مهم قابل توجه است: | |||
الف. على عليهالسلام نقطه دايره غدير | |||
اين مسئله كه على عليهالسلام نقطه پرگار غدير شد، يك مسئله اتفاقى و تصادفى نبود، | |||
همانگونه كه اصل اين حقيقت نيز فراتر از عالم اجسام و قبل از خلق آسمانها و زمين | |||
بوده است. پيامبر صلىاللهعليهوآله در اين باره مىفرمايد: «من و على دو نور در پيشگاه پروردگار | |||
سبحان بوديم. سپس خدا ما را به صلب آدم منتقل كرد، و همچنان ما را از صلبى به | |||
صلب ديگر منتقل مىكرد تا آنكه من از عبداللّه و على از ابوطالب به دنيا آمد. سپس نور | |||
ما در حسن و حسين به يكديگر پيوست. لذا آن دو نور از نور رب العالمين هستند». | |||
رواياتى به اين مسئله گواهى مىدهد كه پيامبر صلىاللهعليهوآله درباره على عليهالسلام فرموده است: | |||
«يا على، تو از من هستى و من از توام»، و نيز فرموده: «من كنت مولاه فعلى مولاه». | |||
به خاطر همين نقطه حساس در خلقت محمد و على عليهماالسلام، خداوند نسل و فرزندان هر | |||
پيامبرى را از صلب خود او قرار داده، ولى فرزندان محمد صلىاللهعليهوآله را در صلب على عليهالسلام قرار | |||
داده است. | |||
ب. هدف از قرار گرفتن اميرالمؤمنين عليهالسلام بر فراز منبر غدير | |||
توقف اميرالمؤمنين عليهالسلام در كنار پيامبر صلىاللهعليهوآله در روز غدير اهداف بسيارى را در نظر | |||
داشته، كه از جمله آنها يادآورى برنامه يوم العشيرة و ليلة المبيت است. آن روز پيامبر صلىاللهعليهوآله | |||
به على عليهالسلام فرمود: يا على، آيا راضى هستى در جاى من بخوابى؟ عرض كرد: «بلى | |||
يا رسول اللّه، راضى هستم كه روح من سپر روح تو و جان من فداى جان تو باشد. بلكه | |||
راضى هستم روح و جان من فداى هر كسى باشد كه به تو تعلق دارد. آيا من زندگى را | |||
جز براى خدمت تو و اجراى دستوراتت و دوستى دوستانت و يارى برگزيدگانت و | |||
جهاد با دشمنانت خواستهام؟ اگر اين نبود دوست نداشتم حتى يك ساعت در دنيا زنده | |||
بمانم». | |||
در حديث قدسى نيز مىفرمايد: «اى احمد، اگر تو نبودى افلاك را خلق نمىكردم، و | |||
اگر على نبود تو را خلق نمىكردم، و اگر فاطمه نبود هر دوى شما را خلق نمىكردم». آيا | |||
كسى مانند على عليهالسلام خود را فداى پيامبر صلىاللهعليهوآله كرده است؟ اگر على عليهالسلام نبود چه كسى جان | |||
خود را سپر بلاى پيامبر صلىاللهعليهوآله قرار مىداد؟! | |||
ج . على عليهالسلام هارون امت | |||
واقعه غدير تأكيد دارد كه على بن ابىطالب عليهالسلام موقعيت و منزلت هارون را در هر | |||
مناسبتى دارد، و اين معنى از فرمايش پيامبر صلىاللهعليهوآله در غدير استفاده مىشود كه فرمود: | |||
«اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله». در واقع خطبه | |||
پيامبر صلىاللهعليهوآله در اينجا به وجود شرايط امامت در امام على عليهالسلام براى حاضرين و غايبين | |||
اشاره مىنمايد و پيرو آن مخالفين را مورد لعنت قرار داده و به دشمنى و برائت از آنان | |||
امر مىنمايد؛ و جامعه بشريت را به ولايت و پيروى از او فرامىخواند. | |||
سپس به همه مردم اعلام مىكند كه اطاعت مطلق حق على عليهالسلام است. شاهد اين مطلب | |||
آن است كه ابتدا از مردم درباره ولايت خود اقرار مىگيرد كه آيا نسبت به مؤمنين از | |||
خودشان سزاوارتر نيستم؟ و آنگاه كه شهادت مىدهند همان حق تصرفى كه خود دارد | |||
براى على عليهالسلام نيز واجب مىكند. | |||
از اين مسئله استفاده مىكنيم كه خداوند تعالى اكمال دين و اتمام نعمت را به زعامت | |||
و رهبرى و ولايت اميرالمؤمنين صلىاللهعليهوآله مقيد فرموده، به گونهاى كه تحقق هر زعامت و امامتى | |||
غير از رهبرى ايشان از نظر اسلام ارزشى ندارد. | |||
د. غدير دستور خداست، و سقيفه بدعت | |||
خداوند تعالى در روز غدير توسط جبرئيل امين به پيامبر صلىاللهعليهوآله وحى فرستاد: «يا ايها | |||
الرسول بلغ ما انزل اليك من ربك و ان لمتفعل فما بلغت رسالته و اللّه يعصمك من | |||
الناس». در اين خطاب خداوند پيامبرش را تهديد كرده كه اگر مسئله مهم ولايت را به | |||
مردمى كه بيش از صد و بيست هزار نفر بودند، نرساند وظيفه رسالت خويش را انجام | |||
نداده و گويا در طول دوران بعثت خويش هيچ پيامى را به مردم نرسانده است. از اين | |||
آيه استفاده مىشود كه غدير اساس همه پيامهايى است كه پيامبر صلىاللهعليهوآله از طرف خدا به مردم | |||
رسانده است، و به همين جهت كمال و تمام دين با غدير و ولايت قرار داده شده است. | |||
بنابراين آيه تبليغ و آيه اكمال دستور صريح خداوند درباره ولايت و غدير است. پس | |||
چگونه با چنين نص صريحى مخالفت مىكنند، در حالى كه پيامبر صلىاللهعليهوآله در متن خطبه | |||
تصريح فرموده كه مخالف آن دشمن است، و هر كس دشمن پيامبر صلىاللهعليهوآله باشد دشمن | |||
خداست، و هر كس با خدا دشمنى كند از دين خارج است؟! | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
[[رده:مکان های مرتبط با غدیر]] | [[رده:مکان های مرتبط با غدیر]] |