افشاگری خداوند از توطئه منافقین در روز غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

گفتارهاى ناهنجار منافقين در مقابل منبر غدير هنگامى بود كه با معرفى اميرالمؤمنين ‏عليه السلام و اعلان جمله معروف {{متن عربی|«مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ»}} ، آتش غيظ و كينه منافقين به قدرى جوش گرفت كه طاقت نياوردند تا سخنرانى حضرت به پايان برسد، و در همان لحظه در گوش يكديگر و يا به گونه‏اى كه اطرافيانشان مى‏شنيدند و حتى گاهى با صداى بلند مخالفت خود را ابراز كردند و در مواردى مسخره هم كردند؛ و اين حركات آنان پس از سخنرانى به پيامبرصلى الله عليه وآله گزارش شد.

پس از اتمام خطابه كه همه به خيمه‏هاى خود بازگشتند، گروهى از آنان مخفيانه گرد هم آمده بودند و مطالبى را بر ضد ولايت على‏عليه السلام نجوا مى‏كردند. بعضى از اصحاب با وفاى پيامبرصلى الله عليه وآله از بيرون خيمه سخنان آنان را شنيدند و آنان را فراخوانده بازخواست كردند و گفتند كه اين اقدام مخفيانه شما را به حضرت خبر خواهيم داد.

 

 

 

 

 

4. در جمع خصوصى منافقين

 

مسئله صحيفه ملعونه كه قبل از خروج از مكه در كعبه بر ضد ولايت امضا شد، اساسى‏ترين موردى بود كه خدا و پيامبرصلى الله عليه وآله به افشاگرى آن پرداختند و باز هم منافقين با حربه قسم به مقابله آمدند.

 

 

 

توطئه قتل پيامبرصلى الله عليه وآله در كوه »هَرْشى« بزرگ‏ترين توطئه‏اى بود كه تا مرحله اجرا پيش رفت، ولى خداوند آن را خنثى كرد. حتى در اين مورد كه مانند روز روشن معلوم شد چه كسانى بر فراز كوه نقشه را اجرا كردند، باز هم رو در روى پيامبرصلى الله عليه وآله قسم دروغ ياد كردند و انكار نمودند.

7. پس از خنثى شدن توطئه قتل اميرالمؤمنين‏عليه السلام

آخرين مورد توطئه قتل اميرالمؤمنين‏عليه السلام بود كه آن هم به صورت قرار دادى امضا شد. وقتى خبر آن به پيامبرصلى الله عليه وآله رسيد و آنان را احضار فرمود، بار ديگر قسم ياد كردند كه هرگز چنين قصدى نداشته‏اند.

نكته دوم: اين آيه چند بار نازل شده؟