۷۶۴
ویرایش
خط ۱۹۷: | خط ۱۹۷: | ||
منافقين در خلوت خود اقرار به شكست خود و عظمت ماجراى غدير مىنمودند. | منافقين در خلوت خود اقرار به شكست خود و عظمت ماجراى غدير مىنمودند. | ||
اين شكست آتش كينه آنان را شعله ور مى كرد، ولى چون خود را از هر تلاشى عاجز مى ديدند براى خالى كردن غيظ خود دست به كارهاى احمقانه اى مى زدند و در دنياى كفرآميز خود به استهزاء مى پرداختند. | |||
نمونه اى از كارهاى حماقت آميز آنان ماجراى سوسمار است كه ابوذر آن را به پيامبرصلى الله عليه وآله اطلاع داد: آنگاه كه پيامبرصلى الله عليه وآله از منصوب كردن اميرالمؤمنين عليه السلام در غدير فراغت يافت و مردم از مجلس سخنرانى متفرق شدند، عده اى از قريش گرد يكديگر جمع شده بودند و از آنچه اتفاق افتاد تأسف مى خوردند. در اين ميان سوسمارى از كنار آنان عبور كرد. يكى از آنان گفت: اى كاش محمد اين سوسمار رابه جاى على امير ما قرار مى داد! | |||
ابوذر سخن آنان را شنيد و براى پيامبرصلى الله عليه وآله نقل كرد. حضرت سراغ آنان فرستاد و آنان را احضار نمود و گفته آنان را بر خودشان عرضه كرد! آنان انكار كردند و بر اين انكار قسم ياد كردند. خداوند تعالى اين آيه را نازل كرد:يَحْلِفُونَ بِاللَّه ما قالُوا .... | |||
سپس پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود:«آسمان سايه نينداخته و زمين بر خود حمل نكرده راستگوتر از ابوذر».<ref>عوالم العلوم؛ ج ۳ /۱۵ ،ص ۱۶۳، بحار الانوار؛ ج ۳۷، ص ۱۶۳، مناقب ابن شهرآشوب؛ج ۲ ،ص۲۴۲ وج۳ ص ۴۰.</ref> بعد از آن فرمود: جبرئيل برايم خبر آورده كه روز قيامت قومى را مى آورند كه امام آنان سوسمار است. مواظب باشيد كه شما نباشيد، چرا كه خداى تعالى مى فرمايد:يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ:«روزى كه هر گروه از مردم را با امامشان فرا مى خوانيم».<ref>بحار الانوار: ج۳۷،ص۱۶۳،عوالم العلوم:ج۳ /۱۵ ،ص ۱۶۳، مناقب ابن شهرآشوب:ج ۲ ص ۲۴۲.</ref> | |||
قابل دقت است كه در اين ماجرا پاى ابوذر در ميان است، و او كسى است كه شهادت صدق پيامبرصلى الله عليه وآله را بر پيشانى دارد. استشهاد به آيه :يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ نيز معناى عظيمى را در بر دارد، و آن اينكه اعراض كنندگان از امامِ حق نه تنها خيالشان راحت نيست، بلكه چه بخواهند و چه نخواهند در روز قيامت با امامى كه براى خود بر گزيدهاند محشور خواهند شد. | |||
====== موردِ پنجمِ نزولِ آيه: درباره صحيفه ملعونه ====== | |||
مى توان ادعا كرد بزرگترين اقدام ضد غدير و ولايت صحيفه ملعونه اى است كه پنج نفر بعد از ايام حج و قبل از حركت به سوى غدير در مكه آن را نوشتند و امضا كردند، و در آن هم پيمان شدند كه بعد از رحلت پيامبرصلى الله عليه وآله نگذارند خلافت به امامان برسد.<ref>مراجعه شود به كتاب: غدير در قرآن: ج ۱ ،ص ۱۲۹ \۱۲۸.</ref> | |||
موردِ پنجمِ نزولِ آيه: درباره صحيفه ملعونه | |||
ویرایش