۵۰۷
ویرایش
ضرورت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
اى فرزند رسول خدا، معرفت و شناخت خدا چيست و چگونه است؟ | اى فرزند رسول خدا، معرفت و شناخت خدا چيست و چگونه است؟ | ||
فرمود: (معرفت خدا) اين است كه مردم هر عصر و زمانى امام و پيشواى خود را بشناسند. آن امامى كه خداوند اطاعت او را بر همگان واجب فرموده است<ref>رسول خدا صلى الله عليه وآله در ضمن حديثى فرموده اند: | فرمود: (معرفت خدا) اين است كه مردم هر عصر و زمانى امام و پيشواى خود را بشناسند. آن امامى كه خداوند اطاعت او را بر همگان واجب فرموده است .<ref>بحار الانوار: ج ۹۳ ص ۲۳.</ref> | ||
رسول خدا صلى الله عليه وآله در ضمن حديثى فرموده اند: مَنْ عَرَفَنَا فَقَدْ عَرَفَ اللَّه<ref>بحار الانوار: ج ۲۶ ص ۳۴۲ ح ۱۳۲.</ref>: هر كس ما را شناخت خدا شناخته است. | |||
همچنين درباره ضرورت شناخت امام و لزوم وجود امام در جامعه، اميرالمؤمنين عليه السلام به كميل بن زياد نخعى فرمود: | همچنين درباره ضرورت شناخت امام و لزوم وجود امام در جامعه، اميرالمؤمنين عليه السلام به كميل بن زياد نخعى فرمود: | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۲: | ||
ُ{{متن عربی|لَوْ لَمْ يَبْقَ فِي الْأَرْضِ إِلَّا رَجُلَانِ، لَكَانَ أَحَدُهُمَاالْحُجَّة}}<ref>بحار الانوار: ج ۲۳ ص ۲۲ ح ۲۴. | ُ{{متن عربی|لَوْ لَمْ يَبْقَ فِي الْأَرْضِ إِلَّا رَجُلَانِ، لَكَانَ أَحَدُهُمَاالْحُجَّة}}<ref>بحار الانوار: ج ۲۳ ص ۲۲ ح ۲۴. | ||
'''الكافي | '''''<small>الكافي ؛ ج۱ ؛ ص۴۳۹</small>'''''</ref>: اگر از اهل دنيا جز دو نفر باقى نماند، يكى از آن دو حتماً حجت خواهد بود. | ||
در حديث ديگر فرموده است: | در حديث ديگر فرموده است: | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۸: | ||
در حقيقت امام قطب عالم امكان و محور اصلى دایره وجود و سرّ آفرينش و علت غائى خلقت و واسطه فيض ربوبى و نور خداوند در آسمان ها و زمين است. و لذا شناخت او فراتر از درک بشر و برتر از بينش خردمندان است. حضرت رضاعليه السلام مى فرمايد: | در حقيقت امام قطب عالم امكان و محور اصلى دایره وجود و سرّ آفرينش و علت غائى خلقت و واسطه فيض ربوبى و نور خداوند در آسمان ها و زمين است. و لذا شناخت او فراتر از درک بشر و برتر از بينش خردمندان است. حضرت رضاعليه السلام مى فرمايد: | ||
{{متن عربی|إِنَّ الْإِمَامَةَ أَجَلُّ قَدْراً وَ أَعْظَمُ شَأْناً وَ أَعْلَى مَكَاناً وَ أَمْنَعُ جَانِباً وَ أَبْعَدُ غَوْراً مِنْ أَنْ يَبْلُغَهَا النَّاسُ بِعُقُولِهِمْ أَوْ يَنَالُوهَا بِآرَائِهِم}}:<ref> | {{متن عربی|إِنَّ الْإِمَامَةَ أَجَلُّ قَدْراً وَ أَعْظَمُ شَأْناً وَ أَعْلَى مَكَاناً وَ أَمْنَعُ جَانِباً وَ أَبْعَدُ غَوْراً مِنْ أَنْ يَبْلُغَهَا النَّاسُ بِعُقُولِهِمْ أَوْ يَنَالُوهَا بِآرَائِهِم}}:<ref>الكافي،ج۱ / ۱۹۹ / باب نادر جامع في فضل الإمام و صفاته ..... ص: ۱۹۸</ref> | ||
امامت، قدر و عظمت و موقعيت و شأن آن بالاتر و برتر است از آنكه مردم بتوانند با عقول ناقص خويش به آن برسند. | امامت، قدر و عظمت و موقعيت و شأن آن بالاتر و برتر است از آنكه مردم بتوانند با عقول ناقص خويش به آن برسند. | ||
ِ {{متن عربی|الْإِمَامُ كَالشَّمْسِ الطَّالِعَةِ الْمُجَلِّلَةِ بِنُورِهَا لِلْعَالَمِ وَ هِيَ فِي الْأُفُقِ بِحَيْثُ لَا تَنَالُهَا الْأَيْدِي وَ الْأَبْصَار}}<ref> | ِ {{متن عربی|الْإِمَامُ كَالشَّمْسِ الطَّالِعَةِ الْمُجَلِّلَةِ بِنُورِهَا لِلْعَالَمِ وَ هِيَ فِي الْأُفُقِ بِحَيْثُ لَا تَنَالُهَا الْأَيْدِي وَ الْأَبْصَار}}<ref>الكافي، ج۱ / ۲۰۰ / باب نادر جامع في فضل الإمام و صفاته ..... ص : ۱۹۸</ref>: | ||
امام همچون خورشيدى تابان است كه به نور خود جهان هستى را روشنايى بخشيده، و او در افقى است كه دست ها و ديدگان به او دسترسى ندارند، و فكر و انديشه و خيال به حريم ملكوتى او راه ندارد. بلكه از توصيف شأنى از شؤون او عاجز اند. | امام همچون خورشيدى تابان است كه به نور خود جهان هستى را روشنايى بخشيده، و او در افقى است كه دست ها و ديدگان به او دسترسى ندارند، و فكر و انديشه و خيال به حريم ملكوتى او راه ندارد. بلكه از توصيف شأنى از شؤون او عاجز اند. | ||
َ {{متن عربی|هَيْهَاتَ ضَلَّتِ الْعُقُولُ وَ تَاهَتِ الْحُلُومُ وَ حَارَتِ الْأَلْبَابُ وَ خَسَأَتِ الْعُيُونُ وَ تَصَاغَرَتِ الْعُظَمَاءُ وَ تَحَيَّرَتِ الْحُكَمَاءُ وَ تَقَاصَرَتِ الْحُلَمَاءُ وَ حَصِرَتِ الْخُطَبَاءُ وَ جَهِلَتِ الْأَلِبَّاءُ وَ كَلَّتِ الشُّعَرَاءُ وَ عَجَزَتِ الْأُدَبَاءُ وَ عَيِيَتِ الْبُلَغَاءُ عَنْ وَصْفِ شَأْنٍ مِنْ شَأْنِهِ أَوْ فَضِيلَةٍ مِنْ فَضَائِلِه}}<ref> | َ {{متن عربی|هَيْهَاتَ ضَلَّتِ الْعُقُولُ وَ تَاهَتِ الْحُلُومُ وَ حَارَتِ الْأَلْبَابُ وَ خَسَأَتِ الْعُيُونُ وَ تَصَاغَرَتِ الْعُظَمَاءُ وَ تَحَيَّرَتِ الْحُكَمَاءُ وَ تَقَاصَرَتِ الْحُلَمَاءُ وَ حَصِرَتِ الْخُطَبَاءُ وَ جَهِلَتِ الْأَلِبَّاءُ وَ كَلَّتِ الشُّعَرَاءُ وَ عَجَزَتِ الْأُدَبَاءُ وَ عَيِيَتِ الْبُلَغَاءُ عَنْ وَصْفِ شَأْنٍ مِنْ شَأْنِهِ أَوْ فَضِيلَةٍ مِنْ فَضَائِلِه}}<ref>الكافي، ج۱ / ۲۰۱ / باب نادر جامع في فضل الإمام و صفاته ..... ص: ۱۹۸</ref> | ||
همچنين امام چون حجت خدا و هادى امت مى باشد، لازمه اش اين است كه عالم به جميع امور باشد و بتواند پاسخ مشكلات علمى مردم را بدهد. امام صادق عليه السلام مى فرمايد: | همچنين امام چون حجت خدا و هادى امت مى باشد، لازمه اش اين است كه عالم به جميع امور باشد و بتواند پاسخ مشكلات علمى مردم را بدهد. امام صادق عليه السلام مى فرمايد: | ||
| خط ۱۲۳: | خط ۱۲۵: | ||
== منبع == | == منبع == | ||
'''''<small>الكافي ؛ ج۱ ؛ ص۴۳۹</small>''''' | |||
دانشنامه غدیر،جلد ۱۴،صفحه ۳۸۵. | دانشنامه غدیر،جلد ۱۴،صفحه ۳۸۵. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
[[رده:ضرورت شناسی]] | [[رده:ضرورت شناسی]] | ||