۸۴۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
=== موقعيت تاريخى === | === موقعيت تاريخى === | ||
حدود سى سال پس از واقعه غدير، در روز جمعه اى كه عيد غدير بود، اميرالمؤمنين عليه السلام در كوفه جشن غدير را بر پا كرد و به همين مناسبت شخصاً سخنرانى مفصلى ايراد نمود و در آن مطالب بسيار مهمى درباره غدير بيان فرمود.در قسمتى از اين خطابه، حضرت با اشاره اى به گذشته خلافت مغصوب و سردمداران آن اجمالى از نزول آيه | حدود سى سال پس از واقعه غدير، در روز جمعه اى كه عيد غدير بود، اميرالمؤمنين عليه السلام در كوفه جشن غدير را بر پا كرد و به همين مناسبت شخصاً سخنرانى مفصلى ايراد نمود و در آن مطالب بسيار مهمى درباره غدير بيان فرمود.در قسمتى از اين خطابه، حضرت با اشاره اى به گذشته خلافت مغصوب و سردمداران آن اجمالى از نزول آيه{{متن عربی| بَلِّغْ}} و آيه{{متن عربی|اكمال}} را ذكر فرمود و براى بيان چگونگى اتمام حجت الهى آيه ۱۳۷ سوره اعراف را به صورت اقتباس در كلام خويش آورد.در قرآن {{قرآن|كَلِمَةُرَبِّكَ}} آمده كه حضرت{{متن عربی|كَلِمَةُاللَّه}} تعبير كرد، و نيز در قرآن{{قرآن|بِما صَبَرُوا}} آمده كه حضرت{{متن عربی|عَلَى الصّابِرينَ}} فرمود و سپس بقيه آيه را كه{{قرآن|دَمَّرْنا ما كانَ يَصْنَعُ...}} است از صيغه متكلم به صورت غايب آورد. | ||
آنگاه به جاى | آنگاه به جاى{{قرآن|فِرْعَوْنُ وَ قَوْمُهُ}} فرعون و هامان و قارون و لشكريان آنان را ذكر كرد و فرمود: | ||
{{متن عربی| | {{متن عربی|وَ دَمَّرَ اللَّه ما صَنَعَ فِرْعَوْنُ وَ هامانُ وَ قارُونُ وَ جُنُودُهُ}}، و سپس آخر آيه را عيناً آورد كه {{قرآن|وَ ما كانُوا يَعْرِشُونَ}} است. | ||
گاهى سؤال و سخن يک مخالف ذهن انسان را نسبت به نكته اى بيدار مى كند. شايد اگر آن يهوديان اين جهت را نزد دشمن معروف غدير يعنى عمر بن الخطاب مطرح نمى كردند ما هم متوجه حساسيت آن نمى شديم و به اهميت فوق العاده آن پى نمى برديم. | گاهى سؤال و سخن يک مخالف ذهن انسان را نسبت به نكته اى بيدار مى كند. شايد اگر آن يهوديان اين جهت را نزد دشمن معروف غدير يعنى عمر بن الخطاب مطرح نمى كردند ما هم متوجه حساسيت آن نمى شديم و به اهميت فوق العاده آن پى نمى برديم. | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
مى فرمايد: | مى فرمايد: | ||
{{متن عربی|نَعَمْ، افْضَلُها وَ اعْظَمُها وَ اشْرَفُها عِنْدَ اللَّه مَنْزِلَةً هُوَ الْيَوْمُ الَّذى اكْمَلَ اللَّه فيهِ الدّينَ وَ انْزَلَ عَلى نَبِيِّهِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله: | {{متن عربی|نَعَمْ، افْضَلُها وَ اعْظَمُها وَ اشْرَفُها عِنْدَ اللَّه مَنْزِلَةً هُوَ الْيَوْمُ الَّذى اكْمَلَ اللَّه فيهِ الدّينَ وَ انْزَلَ عَلى نَبِيِّهِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله}}:{{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِينا}}.{{متن عربی|... وَ انَّهُ الْيَوْمَ الَّذى نَصَبَ فيهِ رَسُولُ اللَّه صلى الله عليه و آله عَلِيّاً لِلنّاسِ عَلَماً وَ انْزِلَ فيهِ ما انْزِلَ وَ كَمَلَ فيهِ الدّينُ وَ تَمَّتْ فيهِ النِّعْمَةُ عَلَى الْمُؤْمِنينَ}}: | ||
آرى، با فضيلت ترين و با عظمت ترين و شريف ترين آنها نزد خداوند روزى است كه خداوند در آن دين را كامل كرد و اين آيه را بر پيامبرش نازل فرمود: | آرى، با فضيلت ترين و با عظمت ترين و شريف ترين آنها نزد خداوند روزى است كه خداوند در آن دين را كامل كرد و اين آيه را بر پيامبرش نازل فرمود: |
ویرایش