۸۴۹
ویرایش
←شبهه در فهم کلمه «مولی»
| خط ۳۰۹: | خط ۳۰۹: | ||
براى آگاهى اين سطحى نگران، آياتى از قرآن حكيم و رويدادهاى مسلَّم تاريخى را بر مى شماريم كه سرپيچى ياران از فرمان هاى پيامبرصلى الله عليه وآله و طغيانگرى آنان و نيز وجود منافقان و دو چهرگان و بيماردلان را ثابت مى كند: | براى آگاهى اين سطحى نگران، آياتى از قرآن حكيم و رويدادهاى مسلَّم تاريخى را بر مى شماريم كه سرپيچى ياران از فرمان هاى پيامبرصلى الله عليه وآله و طغيانگرى آنان و نيز وجود منافقان و دو چهرگان و بيماردلان را ثابت مى كند: | ||
'''۱.''' '''خوددارى از حضور در جبهه جنگ با كافران به سبب دلدادگى دنيا كه هر دو از گناهان بزرگ است:''' | ===== '''۱.''' '''خوددارى از حضور در جبهه جنگ با كافران به سبب دلدادگى دنيا كه هر دو از گناهان بزرگ است:''' ===== | ||
{{قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انْفِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ أَرَضِيتُمْ بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الْآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِيلٌ}} .<ref>توبه/۳۸.</ref> | {{قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انْفِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ أَرَضِيتُمْ بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الْآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِيلٌ}} .<ref>توبه/۳۸.</ref> | ||
| خط ۳۳۳: | خط ۳۳۲: | ||
اگر آنان به بهانه نگرانى از حال پيامبرصلى الله عليه وآله و شدت دلسوزى به او به جبهه نرفتند، پس چرا وقت جان دادن و پر كشيدن روح آن حضرت به ملكوت اعلا خانه او را رها كردند و به سقيفه بنى ساعده رفتند تا در گردهمايى انصار با موضوع:«چاره انديشى براى رهبر پس از پيامبرصلى الله عليه وآله»شركت كنند؟! | اگر آنان به بهانه نگرانى از حال پيامبرصلى الله عليه وآله و شدت دلسوزى به او به جبهه نرفتند، پس چرا وقت جان دادن و پر كشيدن روح آن حضرت به ملكوت اعلا خانه او را رها كردند و به سقيفه بنى ساعده رفتند تا در گردهمايى انصار با موضوع:«چاره انديشى براى رهبر پس از پيامبرصلى الله عليه وآله»شركت كنند؟! | ||
'''۲.فتنه افكنى و تبليغات منفى عليه پيامبرصلى الله عليه وآله و ياران راستين او:''' | ===== '''۲.فتنه افكنى و تبليغات منفى عليه پيامبرصلى الله عليه وآله و ياران راستين او:''' ===== | ||
{{قرآن|لَقَدِ ابْتَغَوُا الْفِتْنَةَ مِنْ قَبْلُ وَقَلَّبُوا لَكَ الْأُمُورَ حَتَّى جَاءَ الْحَقُّ وَظَهَرَ أَمْرُ اللَّهِ وَهُمْ كَارِهُونَ}}.<ref>توبه/۴۸.</ref> | {{قرآن|لَقَدِ ابْتَغَوُا الْفِتْنَةَ مِنْ قَبْلُ وَقَلَّبُوا لَكَ الْأُمُورَ حَتَّى جَاءَ الْحَقُّ وَظَهَرَ أَمْرُ اللَّهِ وَهُمْ كَارِهُونَ}}.<ref>توبه/۴۸.</ref> | ||
| خط ۳۴۵: | خط ۳۴۳: | ||
در آشنايى با اين رفتارهاى نابخردانه برخى به ظاهر مسلمان كه خود را در ميان اصحاب جا زده بودند، افزون بر منابع تفسيرى، مى توانيد از اين آثار تاريخى نيز مدد بگيريد<ref>تاريخ طبرى:ج ۲ ،ص ۶۰ . الكامل فى التاريخ: ج ۱ ،ص ۵۴۹ . البداية و النهاية: ج ۴ ،ص ۱۵. المغازى: ج ۱ ،ص ۲۱۹. السيرة النبوية ابن هشام: ج ۳ ،ص ۶۸ .</ref> | در آشنايى با اين رفتارهاى نابخردانه برخى به ظاهر مسلمان كه خود را در ميان اصحاب جا زده بودند، افزون بر منابع تفسيرى، مى توانيد از اين آثار تاريخى نيز مدد بگيريد<ref>تاريخ طبرى:ج ۲ ،ص ۶۰ . الكامل فى التاريخ: ج ۱ ،ص ۵۴۹ . البداية و النهاية: ج ۴ ،ص ۱۵. المغازى: ج ۱ ،ص ۲۱۹. السيرة النبوية ابن هشام: ج ۳ ،ص ۶۸ .</ref> | ||
'''۳. بى شک فرار از ميدان نبرد از گناهان بزرگ است و پرونده شمار فراوانى از اصحاب در جنگ احد و خيبر و حنين، بسيار سياه است كه برخى در جنگ احد سه روز از مدينه دور شدند:''' | ===== '''۳. بى شک فرار از ميدان نبرد از گناهان بزرگ است و پرونده شمار فراوانى از اصحاب در جنگ احد و خيبر و حنين، بسيار سياه است كه برخى در جنگ احد سه روز از مدينه دور شدند:''' ===== | ||
{{قرآن|وَلَقَدْ صَدَقَكُمُ اللَّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُمْ بِإِذْنِهِ حَتَّى إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَعَصَيْتُمْ مِنْ بَعْدِ مَا أَرَاكُمْ مَا تُحِبُّونَ مِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الدُّنْيَا وَمِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الْآخِرَةَ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِيَبْتَلِيَكُمْ وَلَقَدْ عَفَا عَنْكُمْ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ}}.<ref>آل عمران/۱۵۲.</ref> | {{قرآن|وَلَقَدْ صَدَقَكُمُ اللَّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُمْ بِإِذْنِهِ حَتَّى إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَعَصَيْتُمْ مِنْ بَعْدِ مَا أَرَاكُمْ مَا تُحِبُّونَ مِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الدُّنْيَا وَمِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الْآخِرَةَ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِيَبْتَلِيَكُمْ وَلَقَدْ عَفَا عَنْكُمْ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ}}.<ref>آل عمران/۱۵۲.</ref> | ||
| خط ۳۷۷: | خط ۳۷۴: | ||
بخارى و مسلم نيز به گريختن وى در نبرد حنين اعتراف كرده اند.<ref>صحيح بخارى: ج ۳ ،ص ۱۵۶ ،ح ۴۳۲۲. كتاب المغازى. صحيح مسلم: ج ۱۲ ،ص ۳۰۳-۳۰۱ ،ح ۱۷۵۱، كتاب الجهاد.</ref> | بخارى و مسلم نيز به گريختن وى در نبرد حنين اعتراف كرده اند.<ref>صحيح بخارى: ج ۳ ،ص ۱۵۶ ،ح ۴۳۲۲. كتاب المغازى. صحيح مسلم: ج ۱۲ ،ص ۳۰۳-۳۰۱ ،ح ۱۷۵۱، كتاب الجهاد.</ref> | ||
'''۴.اعتراض به تقسيم غنايم در غزوه طائف و سرزنش پيامبرصلى الله عليه وآله''' | ===== '''۴.اعتراض به تقسيم غنايم در غزوه طائف و سرزنش پيامبرصلى الله عليه وآله''' ===== | ||
{{قرآن|وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ}}.<ref>توبه/۵۸.</ref> | |||
{{قرآن|وَمِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ}}.<ref>توبه/۵۸.</ref> | |||
===== '''۵. نافرمانى و آزار پيامبرصلى الله عليه وآله در حالى كه به شدت از آن دو نهى شده، و نيز نافرمانان و آزار دهندگان، گمراه و گرفتار عذاب دردناک و ملعون خدا و رسول و فرشتگان شمرده شده اند:''' ===== | |||
{{قرآن|وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيهَا وَلَهُ عَذَابٌ مُهِينٌ}} .<ref>نساء/۱۴.</ref> | {{قرآن|وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيهَا وَلَهُ عَذَابٌ مُهِينٌ}} .<ref>نساء/۱۴.</ref> | ||
| خط ۴۲۵: | خط ۴۲۰: | ||
آرى، دانشمندان در جاى ديگر نيز از شک كردن او درباره پيامبرصلى الله عليه وآله پرده برداشته و اين خطاب عتاب آميز نبوى را درباره وى گزارش داده اند:{{متن عربی|أَوَفِي شَكٍّ أَنْتَ يَا ابْنَ الْخَطَّابِ؟}}<ref>الجامع الصحيح بخارى:ج ۲،ص۱۹۷ ،ح ۲۴۶۸ و ج ۳ ،ص ۳۸۵ ،ح ۵۱۹۱ . صحيح مسلم:ج ۲ ،ص ۸۹۸،ح ۳۴.سنن ترمذى:ج ۵ ،ص ۳۴۵ ،ح ۳۳۱۸. سنن بيهقى:ج۷ ،ص ۳۷. الدرّ المنثور: ج ۶ ،ص ۲۴۲. تفسير ابن كثير: ج ۴ ،ص ۴۱۴، ذيل آيه ۴ از سوره تحريم. البحر الزخّار: ج ۱ ،ص ۳۱۸ ،ح ۲۰۶. تحفة الاشراف: ج ۸ ،ص ۴۶ ،ح ۱۰۵۰۷. كنزالعمال: ج ۲ ،ص ۵۲۵ ،ح ۴۶۶۳. جامع الاصول: ج ۲ ،ص ۴۰۰ ،ح ۸۵۶ .</ref> | آرى، دانشمندان در جاى ديگر نيز از شک كردن او درباره پيامبرصلى الله عليه وآله پرده برداشته و اين خطاب عتاب آميز نبوى را درباره وى گزارش داده اند:{{متن عربی|أَوَفِي شَكٍّ أَنْتَ يَا ابْنَ الْخَطَّابِ؟}}<ref>الجامع الصحيح بخارى:ج ۲،ص۱۹۷ ،ح ۲۴۶۸ و ج ۳ ،ص ۳۸۵ ،ح ۵۱۹۱ . صحيح مسلم:ج ۲ ،ص ۸۹۸،ح ۳۴.سنن ترمذى:ج ۵ ،ص ۳۴۵ ،ح ۳۳۱۸. سنن بيهقى:ج۷ ،ص ۳۷. الدرّ المنثور: ج ۶ ،ص ۲۴۲. تفسير ابن كثير: ج ۴ ،ص ۴۱۴، ذيل آيه ۴ از سوره تحريم. البحر الزخّار: ج ۱ ،ص ۳۱۸ ،ح ۲۰۶. تحفة الاشراف: ج ۸ ،ص ۴۶ ،ح ۱۰۵۰۷. كنزالعمال: ج ۲ ،ص ۵۲۵ ،ح ۴۶۶۳. جامع الاصول: ج ۲ ،ص ۴۰۰ ،ح ۸۵۶ .</ref> | ||
بر اين اساس، آيا او مى تواند مصداق اين آيه باشد:{{قرآن|إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ؟!!!}}<ref>حجرات/۱۵.</ref> | بر اين اساس، آيا او مى تواند مصداق اين آيه باشد:{{قرآن|إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ؟!!!}}<ref>حجرات/۱۵.</ref> | ||
===== '''۶.اتهام آلودگى به همسر پيامبرصلى الله عليه وآله، ماريه قبطيه امّ ابراهيم، كه خداى سبحان به شدت از او دفاع كرد و پاكى او را براى همگان و به ويژه توطئه گران حسود روشن ساخت:''' ===== | |||
{{قرآن|إِنَّ الَّذِينَ جَاءُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ لَا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ مَا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ وَالَّذِي تَوَلَّى كِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذَابٌ عَظِيمٌ}} .<ref>نور/۱۱.</ref> | {{قرآن|إِنَّ الَّذِينَ جَاءُوا بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ لَا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ مَا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ وَالَّذِي تَوَلَّى كِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذَابٌ عَظِيمٌ}} .<ref>نور/۱۱.</ref> | ||
بازرگانان حديث، توطئه{{متن عربی|اِفك}}-به معناى: وارونه، دروغ و تهمت-را درباره عايشه، و آيات آغازين سوره مباركه نور را نشان فضيلت او پنداشته اند!!<ref>اسد الغابه: ج ۵ ،ص ۵۰۴ . </ref> ولى در حقيقت ماجرا چيز ديگرى بود كه پيامبرصلى الله عليه وآله از راه وحى بدان آگاه شد، و طراح توطئه و تهمت زن به ماريه ،ديگر همسر حسود حضرت كه نازا و عقيم بود و همدستانش رسوا گشتند، و پاكى دامن امّ ابراهيم نيز ثابت شد.<ref>شرح نهج البلاغه: ج ۱۴ ،ص ۲۳. سيرة المصطفى صلى الله عليه وآله: ص ۴۸۱ - ۴۷۲. اعلام النساء: ج ۲ ،ص ۸۵۲ .</ref> | بازرگانان حديث، توطئه{{متن عربی|اِفك}}-به معناى: وارونه، دروغ و تهمت-را درباره عايشه، و آيات آغازين سوره مباركه نور را نشان فضيلت او پنداشته اند!!<ref>اسد الغابه: ج ۵ ،ص ۵۰۴ . </ref> ولى در حقيقت ماجرا چيز ديگرى بود كه پيامبرصلى الله عليه وآله از راه وحى بدان آگاه شد، و طراح توطئه و تهمت زن به ماريه ،ديگر همسر حسود حضرت كه نازا و عقيم بود و همدستانش رسوا گشتند، و پاكى دامن امّ ابراهيم نيز ثابت شد.<ref>شرح نهج البلاغه: ج ۱۴ ،ص ۲۳. سيرة المصطفى صلى الله عليه وآله: ص ۴۸۱ - ۴۷۲. اعلام النساء: ج ۲ ،ص ۸۵۲ .</ref> | ||
'''۷.افشاى اسرار خانوادگى پيامبرصلى الله عليه وآله و همدستى و همداستانى عليه او:''' | ===== '''۷.افشاى اسرار خانوادگى پيامبرصلى الله عليه وآله و همدستى و همداستانى عليه او:''' ===== | ||
{{قرآن|وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلَى بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِيثًا فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَأَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَأَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنْبَأَكَ هَذَا قَالَ نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ ﴿۳﴾إِنْ تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا وَإِنْ تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَلِكَ ظَهِيرٌ ﴿۴﴾}}<ref>تحریم/۳و۴.</ref> | {{قرآن|وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلَى بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِيثًا فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَأَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَأَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنْبَأَكَ هَذَا قَالَ نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ ﴿۳﴾إِنْ تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا وَإِنْ تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَلِكَ ظَهِيرٌ ﴿۴﴾}}<ref>تحریم/۳و۴.</ref> | ||
اين رفتار نابخردانه آن دو، تهديد تند خداوند را در پى داشت:{{قرآن|عَسَى رَبُّهُ إِنْ طَلَّقَكُنَّ أَنْ يُبْدِلَهُ أَزْوَاجًا خَيْرًا مِنْكُنَّ مُسْلِمَاتٍ مُؤْمِنَاتٍ قَانِتَاتٍ تَائِبَاتٍ عَابِدَاتٍ سَائِحَاتٍ ثَيِّبَاتٍ وَأَبْكَارًا﴿۵﴾}}<ref>تحریم/۵.</ref> | اين رفتار نابخردانه آن دو، تهديد تند خداوند را در پى داشت:{{قرآن|عَسَى رَبُّهُ إِنْ طَلَّقَكُنَّ أَنْ يُبْدِلَهُ أَزْوَاجًا خَيْرًا مِنْكُنَّ مُسْلِمَاتٍ مُؤْمِنَاتٍ قَانِتَاتٍ تَائِبَاتٍ عَابِدَاتٍ سَائِحَاتٍ ثَيِّبَاتٍ وَأَبْكَارًا﴿۵﴾}}<ref>تحریم/۵.</ref> | ||
'''۸.سوگند و شهادت دروغ:''' | ===== '''۸.سوگند و شهادت دروغ:''' ===== | ||
{{قرآن|...وَسَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ يُهْلِكُونَ أَنْفُسَهُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ}}.<ref>توبه/۴۲.</ref> | {{قرآن|...وَسَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ يُهْلِكُونَ أَنْفُسَهُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ}}.<ref>توبه/۴۲.</ref> | ||
'''۹. مخالفت با فرمان آوردن كتاب و قلم براى نوشتن وصيتنامه رسمى، و نسبت آشفته گويى و هذيان به پيامبرصلى الله عليه وآله، و بر پا كردن آشوب و فتنه در خانه حضرت!''' | ===== '''۹. مخالفت با فرمان آوردن كتاب و قلم براى نوشتن وصيتنامه رسمى، و نسبت آشفته گويى و هذيان به پيامبرصلى الله عليه وآله، و بر پا كردن آشوب و فتنه در خانه حضرت!''' ===== | ||
آيا اين جملات از چه كسى يا كسانى است:ِانَّ الرَّجُلَ لَيَهجُرُ يا قَد غُلِبَ عَلَيهِ الوَجَعُ يا هَجَرَ رَسُولُ اللَّه يا مَا لَهُ أَهجَر؟! | آيا اين جملات از چه كسى يا كسانى است:ِانَّ الرَّجُلَ لَيَهجُرُ يا قَد غُلِبَ عَلَيهِ الوَجَعُ يا هَجَرَ رَسُولُ اللَّه يا مَا لَهُ أَهجَر؟! | ||
| خط ۴۷۱: | خط ۴۶۲: | ||
در جاى ديگرى ابن ابى الحديد در دفاع از خليفه مجتهد خود! اعتراف او را چنين مى نويسد: ان رسول اللَّه اراد ان يذكره للامر فى مرضه. فصددته عنه خوفاً من الفتنة و انتشار امر الاسلام.<ref>شرح نهج البلاغه: ج ۱۲ ،ص ۷۹-۷۸. </ref> | در جاى ديگرى ابن ابى الحديد در دفاع از خليفه مجتهد خود! اعتراف او را چنين مى نويسد: ان رسول اللَّه اراد ان يذكره للامر فى مرضه. فصددته عنه خوفاً من الفتنة و انتشار امر الاسلام.<ref>شرح نهج البلاغه: ج ۱۲ ،ص ۷۹-۷۸. </ref> | ||
رسول خداصلى الله عليه وآله براى آينده امت اسلام نگران بود و با تدبيرى خاص مى خواست در لحظه هاى پايانى عمرش نام جانشين خودش را در سندى مكتوب به يادگار بگذارد، تا لَا تَضِلُّوا بَعدِی اَبَداً و لَا يَختَلِفُ بَعدِى اثنَانِ پيش نيايد. ولى اهل سنت مى گويند: عمر از آن حضرت به امتش دلسوزتر، و از پيدايش فتنه در صورت امارت على بن ابى طالب عليه السلام نگران بود! | |||
آرى او در دل كينه علوى و غدير داشت و امامت او را بر نمى تابيد و پديدارى آشوب را بهانه اى براى هوس مدارى و خودكامگى اش قرار داد!...إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ يَقُصُّ الْحَقَّ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ.<ref>انعام/۵۷.</ref> | آرى او در دل كينه علوى و غدير داشت و امامت او را بر نمى تابيد و پديدارى آشوب را بهانه اى براى هوس مدارى و خودكامگى اش قرار داد!...إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ يَقُصُّ الْحَقَّ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ.<ref>انعام/۵۷.</ref> | ||
| خط ۴۸۱: | خط ۴۷۲: | ||
'''آثار تاريخى''' <ref>تاريخ طبرى: ج ۲ ،۲۲۸. الكامل فى التاريخ: ج ۲ ،ص ۷. الطبقات: ج ۱ ،ص ۵۱۷ . السيرة الحلبية: ج ۳ ،ص ۳۴۴. سير اعلام النبلاء: ج ۲ ،ص ۴۵۸. سبل الهدى و الرشاد: ج ۱۲ ،ص ۲۴۷. انساب الاشراف: ج ۲ ،ص ۲۳۶. تذكرة الخواص: ص ۶۲ . حلية الاولياء: ج ۵ ،ص ۲۵. البداية و النهاية: ج ۵ ،ص ۲۴۷. جوامع السيرة النبوية ابن حزم: ص ۲۰۹. الوفاء باحوال المصطفى صلى الله عليه وآله ابن جوزى:ص ۷۹۴. المراجعات: ش ۸۶ . مرآة الاسلام طه حسين: ص ۱۲۴.</ref> | '''آثار تاريخى''' <ref>تاريخ طبرى: ج ۲ ،۲۲۸. الكامل فى التاريخ: ج ۲ ،ص ۷. الطبقات: ج ۱ ،ص ۵۱۷ . السيرة الحلبية: ج ۳ ،ص ۳۴۴. سير اعلام النبلاء: ج ۲ ،ص ۴۵۸. سبل الهدى و الرشاد: ج ۱۲ ،ص ۲۴۷. انساب الاشراف: ج ۲ ،ص ۲۳۶. تذكرة الخواص: ص ۶۲ . حلية الاولياء: ج ۵ ،ص ۲۵. البداية و النهاية: ج ۵ ،ص ۲۴۷. جوامع السيرة النبوية ابن حزم: ص ۲۰۹. الوفاء باحوال المصطفى صلى الله عليه وآله ابن جوزى:ص ۷۹۴. المراجعات: ش ۸۶ . مرآة الاسلام طه حسين: ص ۱۲۴.</ref> | ||
'''۱۰. آيا حديث حوض را عموم محدثان عامه در بابى ويژه به اين نام نياورده اند:''' | ===== '''۱۰. آيا حديث حوض را عموم محدثان عامه در بابى ويژه به اين نام نياورده اند:''' ===== | ||
يَرِدُ عَلَيَّ يَوْمَ القِيَامَةِ رَهْطٌ مِنْ أَصْحَابِي، فَيُحَلَّئُونَ عَنِ الحَوْضِ، فَأَقُولُ: يَا رَبِّ أَصْحَابِي، فَيَقُولُ: إِنَّكَ لاَ عِلْمَ لَكَ بِمَا أَحْدَثُوا بَعْدَكَ، إِنَّهُمُ ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِمْ القَهْقَرَى !<ref>صحيح بخارى: ج ۴ ،ص ۲۰۵ ،ح ۶۵۹۳ - ۶۵۶۷ ، كتاب الرقاق، باب الحوض. صحيح مسلم: ج ۱۵ ،ص ۶۹ - ۵۹ ،ح ۳۸ - ۲۶. سنن ابن ماجه: ج ۲ ،ص ۱۴۳۹، كتاب الزهد، باب ذكر الحوض. مسند احمد: ج ۲ ،ص ۳۰۰-۲۹۸. الدرّ المنثور: ج ۳ ،ص ۲۳۹.</ref> | يَرِدُ عَلَيَّ يَوْمَ القِيَامَةِ رَهْطٌ مِنْ أَصْحَابِي، فَيُحَلَّئُونَ عَنِ الحَوْضِ، فَأَقُولُ: يَا رَبِّ أَصْحَابِي، فَيَقُولُ: إِنَّكَ لاَ عِلْمَ لَكَ بِمَا أَحْدَثُوا بَعْدَكَ، إِنَّهُمُ ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِمْ القَهْقَرَى !<ref>صحيح بخارى: ج ۴ ،ص ۲۰۵ ،ح ۶۵۹۳ - ۶۵۶۷ ، كتاب الرقاق، باب الحوض. صحيح مسلم: ج ۱۵ ،ص ۶۹ - ۵۹ ،ح ۳۸ - ۲۶. سنن ابن ماجه: ج ۲ ،ص ۱۴۳۹، كتاب الزهد، باب ذكر الحوض. مسند احمد: ج ۲ ،ص ۳۰۰-۲۹۸. الدرّ المنثور: ج ۳ ،ص ۲۳۹.</ref> | ||
| خط ۴۸۹: | خط ۴۷۹: | ||
وَإِنَّ أُنَاسًا مِنْ أَصْحَابِي يُؤْخَذُ بِهِمْ ذَاتَ الشِّمَالِ، فَأَقُولُ أَصْحَابِي أَصْحَابِي، فَيَقُولُ: إِنَّهُمْ لَمْ يَزَالُوا مُرْتَدِّينَ عَلَى أَعْقَابِهِمْ مُنْذُ فَارَقْتَهُمْ!<ref>صحيح بخارى: ج 4 ،ص 110.</ref>گفتنى است كه داستان حوض و آينده اختلاف آميز اصحاب در روايات گوناگونى با اندک اختلافى در منابع پيش گفته آمده، كه همگى مؤيد آگاهى پيامبرصلى الله عليه وآله از رويداد زشت و خطرناک ارتداد گروهى از ياران خويش و اختلاف آنان در خلافت آن حضرت بود! | وَإِنَّ أُنَاسًا مِنْ أَصْحَابِي يُؤْخَذُ بِهِمْ ذَاتَ الشِّمَالِ، فَأَقُولُ أَصْحَابِي أَصْحَابِي، فَيَقُولُ: إِنَّهُمْ لَمْ يَزَالُوا مُرْتَدِّينَ عَلَى أَعْقَابِهِمْ مُنْذُ فَارَقْتَهُمْ!<ref>صحيح بخارى: ج 4 ،ص 110.</ref>گفتنى است كه داستان حوض و آينده اختلاف آميز اصحاب در روايات گوناگونى با اندک اختلافى در منابع پيش گفته آمده، كه همگى مؤيد آگاهى پيامبرصلى الله عليه وآله از رويداد زشت و خطرناک ارتداد گروهى از ياران خويش و اختلاف آنان در خلافت آن حضرت بود! | ||
'''۱۱. همچنين حديث ۷۳ فرقه كه راويان آن را نقل كرده اند:''' | ===== '''۱۱. همچنين حديث ۷۳ فرقه كه راويان آن را نقل كرده اند:''' ===== | ||
سَتَفْتَرِقُ أُمَّتِی عَلَی ثَلَاثٍ وَ سَبْعِینَ فِرْقَهً.یا اَلنَّاجِيَةُ مِنهُم وَاحِدَةٌ، وَ البَاقُونَ هَلَكَى.یا کُلُّهَا فِی النَّارِ إِلَّا مِلَّةً وَاحِدَةً.یا وَاحِدَةٌ فِى الجَنَّة وَ ثِنتَانِ وَ سَبعُونَ فِى النَّار.<ref>سنن ابن ماجه: ج ۲ ،ص ۱۳۲۱ ،ح ۳۹۹۱ به بعد، باب افتراق الامم. سنن ابى داود: ج ۴ ،ص ۱۹۷ ،ح ۴۵۶۶ به بعد(باب شرح السنة).سنن ترمذى: ج ۴ ،ص ۲۹۱ ،ح ۲۶۵۰ -۲۶۴۹. كنز العمال: ج ۱ ،ص ۳۸۱ -۳۷۶ -۲۱۱ -۲۰۹ ،ح ۱۶۵۹ -۱۶۳۷ -۱۰۶۱ -۱۰۵۲ و ج ۱۱ ،ص ۳۰۴ -۱۱۵ -۱۱۴ ،ح ۳۱۵۸۳ -۳۰۸۳۸ -۳۰۸۳۴. الملل و النحل: ج ۱ ،ص ۲۱. تاريخ بغداد: ج ۱۳ ،ص ۳۶ -۳۲. الجامع لاحكام القرآن: ج ۴ ،ص ۱۵۹. مشكاة المصابيح خطيب تبريزى: ج ۱ ،ص ۹۶ ،ح ۱۷۲ -۱۷۱. البحر الزخّار: ج ۴ ،ص ۳۷ ،۱۱۹۹. مسند ابويعلى: ج ۷ ،ص ۳۶ ،ح ۳۹۴۲. بحار الانوار: ج ۲۸ ،ص ۶ - ۳ ،ح ۸ - ۱.</ref>شمارى از اصحاب اين روايات را گزارش داده اند، مانند امام اميرالمؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام و انس بن مالک و عبداللَّه بن عباس و عبداللَّه بن عمر و سعد بن ابى وقاص و عمرو بن عوف مزنى و عوف بن مالک اشجعى و عويمر بن مالک و معاوية بن ابى سفيان! | سَتَفْتَرِقُ أُمَّتِی عَلَی ثَلَاثٍ وَ سَبْعِینَ فِرْقَهً.یا اَلنَّاجِيَةُ مِنهُم وَاحِدَةٌ، وَ البَاقُونَ هَلَكَى.یا کُلُّهَا فِی النَّارِ إِلَّا مِلَّةً وَاحِدَةً.یا وَاحِدَةٌ فِى الجَنَّة وَ ثِنتَانِ وَ سَبعُونَ فِى النَّار.<ref>سنن ابن ماجه: ج ۲ ،ص ۱۳۲۱ ،ح ۳۹۹۱ به بعد، باب افتراق الامم. سنن ابى داود: ج ۴ ،ص ۱۹۷ ،ح ۴۵۶۶ به بعد(باب شرح السنة).سنن ترمذى: ج ۴ ،ص ۲۹۱ ،ح ۲۶۵۰ -۲۶۴۹. كنز العمال: ج ۱ ،ص ۳۸۱ -۳۷۶ -۲۱۱ -۲۰۹ ،ح ۱۶۵۹ -۱۶۳۷ -۱۰۶۱ -۱۰۵۲ و ج ۱۱ ،ص ۳۰۴ -۱۱۵ -۱۱۴ ،ح ۳۱۵۸۳ -۳۰۸۳۸ -۳۰۸۳۴. الملل و النحل: ج ۱ ،ص ۲۱. تاريخ بغداد: ج ۱۳ ،ص ۳۶ -۳۲. الجامع لاحكام القرآن: ج ۴ ،ص ۱۵۹. مشكاة المصابيح خطيب تبريزى: ج ۱ ،ص ۹۶ ،ح ۱۷۲ -۱۷۱. البحر الزخّار: ج ۴ ،ص ۳۷ ،۱۱۹۹. مسند ابويعلى: ج ۷ ،ص ۳۶ ،ح ۳۹۴۲. بحار الانوار: ج ۲۸ ،ص ۶ - ۳ ،ح ۸ - ۱.</ref>شمارى از اصحاب اين روايات را گزارش داده اند، مانند امام اميرالمؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام و انس بن مالک و عبداللَّه بن عباس و عبداللَّه بن عمر و سعد بن ابى وقاص و عمرو بن عوف مزنى و عوف بن مالک اشجعى و عويمر بن مالک و معاوية بن ابى سفيان! | ||